•  Wzmacnianie poczucia wartości dziecka - należy zadbać o to, aby zostało ono otoczone życzliwością i na własnym przykładzie przekonało się, że posiada duże wartości intelektualne, moralne i kulturalne.

•  Upewnianie dziecka w jego środowisku wewnętrznym i zewnętrznym - polega na pomocy w przezwyciężaniu trudności, na jakie napotyka w szkole i w domu. Należy stwarzać sytuacje, w których ma ono szansę uświadomić sobie, że posiada możliwości przezwyciężenia ich. Pobudzenie wiary w siebie wiąże się
z odkryciem i rozbudzeniem zainteresowań, które z biegiem czasu mogą stać się dominującymi.

•  Zmniejszanie napięcia psychoruchowego dziecka przez zastosowanie różnych technik relaksacyjnych dla uzyskania stanu równowagi emocjonalnej
i uspokojenia.

•  Wyrabianie jego sprawności psychoruchowej - służy do wyrobienia np.
u lękliwego dziecka postawy odprężenia ruchowego całego organizmu. W tym celu stosuje się rytmoplastykę i sporty oraz muzykoterapię i choreoterapię.

•  Wzmacnianie funkcji rzeczywistości - polega głównie na wyrabianiu u dziecka odporności przeciwko np. lękowi występowania przed publicznością, przed zabieraniem głosu. Można to osiągnąć stwarzając szansę pokonywania tych lęków przez pozytywne załatwianie przez niego np. drobnych zakupów w sklepie. Poprzez biblioterapię , na przykładzie bohaterów literackich uczestnik zajęć biblioterapeutycznych może uczyć się właściwego postępowania. Identyfikując się z nimi może dokonać korekty własnego postępowania, doprowadzić do wglądu w samego siebie i ocenić swoje emocje oraz reakcje.

Istotne jest, aby dziecko nauczyło się zachowywać dystans do siebie samego i własnych problemów, aby umiało patrzeć na siebie w sposób obiektywny, a także potrafiło się z siebie pośmiać i pożartować. Praca nad powolnym przekształcaniem typu psychicznego dziecka polega na oddziaływaniu na jego ambicję, na wzmocnieniu odwagi, pobudzaniu tendencji do demonstrowania własnych racji. Przyczynia się to do budzenia coraz większej pewności siebie, daje poczucie usamodzielnienia się, co powoduje swobodę wypowiedzi.

•  Wyrabianie postawy opiekuńczej w stosunku do młodszych kolegów, starszych osób oraz niepełnosprawnych ma ścisły związek z wyrabianiem pewności siebie, postawy aktywnej i odpowiedzialności za młodszych, słabszych i potrzebujących pomocy. Warunkiem uzyskania pozytywnych skutków terapeutycznych działań jest zaufanie dorosłych do opiekuńczości dzieci. Okazywanie tego zaufania wzmacnia ambicję dziecka.

Szkoła w swoim obecnym, przełomowym kształcie jest dla ucznia przyczyną najsilniejszych stresów. Konieczność podporządkowania się programom i planom nauczania, rozkładowi zajęć, normom zachowania oraz nauczycielom blokuje realizację wielu ważnych potrzeb młodzieży. Uczeń jest pod presją ciągłej oceny - swoich osiągnięć w nauce, zachowania, cech osobowości. Musi przystosować się do grupy rówieśniczej i znaleźć w niej swoje miejsce.

Nauczyciel wychowawca, oprócz działań zmierzających w kierunku ograniczania szkolnych stresów, może nauczyć uczniów radzenia sobie ze stresem i wzmacniać ich odporność psychiczną. Nie da się stresów uniknąć, więc trzeba nauczyć się z nimi żyć i radzić sobie w trudnych sytuacjach. Rozwijanie poczucia własnej wartości uczniów to ważny element tej nauki. Obok różnych technik terapeutycznych istotną może okazać się terapia poprzez literaturę w połączeniu z ćwiczeniami grupowymi.

Odpowiednia lektura beletrystyczna spełnia rolę relaksacyjną, co pozwala zregenerować siły psychiczne. Jedną z metod może być wymiana doświadczeń czytelniczych uczniów, np. tworzenie w klasie tzw. "antystresowych katalogów", czyli reklamowanych przez dzieci książek, które wprawiają je w dobry nastrój czy uspokajają. W sposób korzystny działają emocje wynikające z wesołości, humorystycznych sytuacji. Możliwości wprowadzania elementów śmiechu, rozbawienia, dobrego nastroju dostarcza twórczość folklorystyczna: zagadki, rymy satyryczne, rymowanki, absurdalny komizm.

Książka jest jednym ze środków, który pomaga zapomnieć o codzienności, stanowi relaks w ciągłym pośpiechu i nerwowości życia. Może też pomóc w rozwiązaniu niejednego trudnego problemu, przywrócić równowagę wewnętrzną, poprawić samopoczucie. Odpowiednio dobrana lektura służy człowiekowi do samorealizacji, pomaga w samookreśleniu, ułatwia zmianę własnych przekonań, pomaga
w znalezieniu nowych celów życiowych. Może też wpłynąć na poprawę poczucia własnej wartości, akceptację siebie takim, jakim się jest, uznanie własnych ograniczeń i zdolności, co może prowadzić do większej aktywności w życiu