Mill a Bentham

Mill próbował dowieść słuszności hedonizmu podczas gdy B. przyjmował go bez dowodu.

 Dowodził mianowicie tak: wszyscy ludzie pożądają jedynie przyjemności , dobre jest to co pożądane, więc przyjemność jest jedynym dobrem. Dowodził zatem zasady etycznej przez odwołanie się do faktów psychologicznych. Wprowadził również istotne modyfikacje do hedonizmu. Przestał rozumieć go egoistycznie i idealistycznie ( to samo skłonny był czynić B.) : jedynie przyjemność jest dobrem, ale każda przyjemność nie tylko własna i zmysłowa. Co więcej zaczął odróżniać przyjemności wyższego i niższego rodzaju. Wprowadził dla swej teorii etycznej nazwę utylitaryzmu- i nie bez racji , bo przy tych modyfikacjach przestała być czystym hedonizmem. Twierdził, że przyjemności nie są sobie równe, mówił, że lepiej jest być niezadowolonym Sokratesem niż zadowolonym głupcem, ale jeśli tak to nie samo zadowolenie stanowi o tym co lepsze ; życie nie przedstawia się tak prosto jak chciał dawny hedonizm. Teoria etyczna Milla utraciła jednostronność a także prostotę hedonizmu.

J. Bentham
Jest twórcą utylitaryzmu, etyki związanej z ruchem burżuazyjnym. Zachęcał instytucję do naprawy świata , dążył do zreformowania prawodawstwa, prawo ma wymuszać pro społeczne zachowania w/g niego im więcej przyjemności daje jakieś zachowanie tym jest dla niej lepsze. uważał że rządzą nami przyjemność i przykrość, one też określają kier. naszych działań dążą do minimalizacji naszych cierpień. Dobro powinno przyświecać ludziom w działaniu. obowiązki rzeczywiste, cnoty etyczne są godne kultywowania. Utworzył katalogi przyjemności istnienie przyjemności jest faktem ale dzieli je na lepsze i gorsze. Miernikiem przyjemności jest pieniądz. czyny są dobre lub złe ze względu na ich następstwa. Wierzył w przewidywanie skutków czynów ludzkich.