11-letni Grześ około godziny 11.00 szedł do szkoły ulicą Buską we Wrocławiu. W pewnym momencie zaczepił go nieznany mężczyzna z teczką "dyplomatką". Powiedział chłopcu, że jest "od tatusia z pracy" i chce wziąć z ich mieszkania zostawioną dla niego kopertę z pieniędzmi. Chłopiec zaufał mu. Poszli do domu. Nieznany mężczyzna zamknął dokładnie drzwi. Rzucił się na 11-latka, zgwałcił go, a później dusił ręcznikiem. Kilka dni później do rodziców Grzesia przyszedł list o treści: "Zemsta!!! Czekałem 14 lat". Za co? Nie wiadomo. Pewne jest, że podobny scenariusz powtórzył minimum 10 razy. Całą Polskę ogarnęła psychoza strachu - nikt nie wiedział, w której części kraju pedofil znów zaatakuje.

Historia tego seryjnego mordercy mrozi krew w żyłach. 24 maja 22 lata temu 11-letni Grześ przeżył horror. Mordercze ręce były tak blisko... Szczęście w nieszczęściu, że chłopiec zemdlał. To zmyliło pedofila. Pomyślał, iż dziecko, leżąc bezwładnie, nie żyje.

"Zemsta wreszcie Z"
Kilka dni później zwyrodnialec zaatakował w Szczecinie. Tym razem to 9-letni Sebastian był przekonany, że zaprasza do swojego domu kolegę ojca. Kilka godzin później tata chłopca wrócił do domu z pracy. Morderca już się nie pomylił. Ojciec znalazł swoje dziecko leżące na podłodze, odwrócone twarzą do podłogi. Chłopiec miał na szyi zawiązany mokry ręcznik. Obok małego ciałka znajdowała się kartka z napisem: "Zemsta wreszcie Z". Z mieszkania zniknęły paczka prezerwatyw i klucze. Co to wszystko miało znaczyć?

Blady strach padł na mieszkańców całego kraju. Okazało się, że to już czwarta taka napaść w ciągu miesiąca. Wcześniej nieznajomy pedofil próbował zamordować 10-latka z Bytomia. Chłopiec cudem uniknął śmierci, bo udawał, że nie żyje. Jego rówieśnik z Radomia nie miał tyle szczęścia. Nie udało mu się uniknąć morderczych rąk pedofila...

Policja w całym kraju została postawiona na nogi. Ich siły nie były jednak wystarczające. W czerwcu ataki się powtórzyły. Życie stracił kolejny chłopiec. Mundurowi nie wiedzieli, gdzie i kogo mają szukać. Myśl, że morderca poluje zapewne na kolejną ofiarę i nikt nie potrafi go powstrzymać, paraliżowała wszystkich. Tym bardziej, że w grę wchodziło życie dzieci!

Pedofil z "dyplomatką" w ręku
Wciąż brakowało konkretnych informacji o mordercy. Sprawą zajęło się Biuro Kryminalne Komendy Głównej i policjanci z poszczególnych jednostek, w których rejonie doszło do ataków. Operacji nadano kryptonim "Zemsta". Niestety, więcej było pytań niż odpowiedzi, a czas płynął nieubłaganie...
Policjanci sporządzili portret pamięciowy zabójcy. Prawdopodobnie był to ok. 35-letni, dobrze zbudowany mężczyzna. Często ubierał się na czarno i nosił ze sobą charakterystyczną dyplomatkę. Jeden z chłopców zapamiętał sztywny palec jednej z rąk.
O charakterze zwyrodnialca wiedziano niewiele. Miał niezwykłą zdolność do nawiązywania kontaktów i wzbudzania zaufania wśród młodych chłopców. Najgorsze było to, że był aktywnym, brutalnym pedofilem, który dla zaspokojenia swoich żądz nie cofnie się przed niczym.
To było jednak stanowczo za mało. Policjanci wciąż poruszali się w tej sprawie po omacku. Zwyrodnialec zaatakował znów w styczniu w Zbąszyniu (woj. wielkopolskie). Po napadzie umknął niezauważony. W lutym dokonał kolejnego morderstwa.
12-letni Krzyś z Poznania został tak samo brutalnie potraktowany, jak jego młodzi poprzednicy. Po południu do domu wrócił ojciec. Nie sprawdził, czy synek jest w domu. Był spóźniony, więc od razu poszedł do kuchni, by zająć się obiadem. Niedługo później zjawiła się również mama chłopca. Była zdziwiona, że Krzyś nie krząta się przy ojcu. Poszła do pokoju zobaczyć, co dzieje się z synkiem.
Zobaczyła go leżącego w łóżku, starannie przykrytego kołdrą. Myślała, że uciął sobie drzemkę. Była w błędzie. Jej synek od kilku godzin leżał martwy.

Wyścig z mordercą
Tego było już za wiele. Funkcjonariusze z Poznania wiedzieli, że pedofil zawędrował do ich miasta. Powołali specjalny wydział operacyjno-śledczy, który zajął się tylko tą sprawą.
- Podzieliliśmy między siebie kilka zadań i określiliśmy wersje śledcze. Wszyscy byliśmy ojcami dzieci w wieku ofiar. Wszyscy zdawaliśmy sobie sprawę z potrzeby maksymalnej mobilizacji. Nie musiałem nic mówić moim partnerom - opisuje w książce "Policjant, okrutne zbrodnie, głośne śledztwa" Jerzy Jakubowski, kierownik poznańskiej grupy śledczo-dochodzeniowej, która zajęła się tą sprawą. - Chcieliśmy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby żadne dziecko nie zostało już skrzywdzone przez tego zwyrodnialca - dodaje.
Wprowadzano nadzwyczajne rozwiązania. Policjanci mieli za zadanie chodzić do szkół na wszystkich osiedlach i przestrzegać dzieci przed rozmowami z nieznajomymi mężczyznami. Wzmożono patrole, sprawdzano byłych więźniów, karanych za pedofilię. Ciągle jednak nie mieli żadnych śladów, prowadzących do zwyrodnialca.
Wreszcie poprosili o pomoc mieszkańców. Sprawę pedofila przedstawili w programie "997". Sfilmowano rekonstrukcję zabójstwa Krzysia, pokazano portret pamięciowy gwałciciela, sporządzony na podstawie zeznań napadniętych dzieci i świadków, którzy wcześniej widzieli je w jego towarzystwie. Trzeba było ostrzec społeczeństwo przed psychopatą.
o programie pojawiła się nadzieja. Zgłosił się jeden z mieszkańców poznańskiego osiedla. - Mężczyzna twierdził, że 22 lutego, a więc cztery dni przed zabójstwem Krzysia, nieznany mężczyzna zaczepił jego synka przed blokiem i wszedł z nim do mieszkania. Natychmiast dwóch policjantów pojechało do mieszkania mężczyzny i przesłuchało chłopca. Zaczepka była taka sama, sposób zachowania sprawcy w mieszkaniu bardzo podobny, a rysopis nie pozostawiał wątpliwości. Zbrodniarz już 22 lutego był w Poznaniu. Z zeznań chłopca wynikało, że w trakcie kiedy przeszukiwał mieszkanie, natknął się na zdjęcie ojca w mundurze wojskowym. To była decydująca chwila dla życia chłopca - wspomina sprawę Jakubowski.

Morderca atakował dalej
Psychopata spojrzał na malca i wyszedł, nie robiąc mu krzywdy. Czas uciekał, a policjanci tracili czas na sprawdzanie kolejnych tropów. Żaden z nich jednak nie był wystarczający. Ataki się powtórzyły. Tym razem na Śląsku, najpierw we Wrocławiu, potem w Sosnowcu. 22 kwietnia 1991 roku w końcu nastąpił długo oczekiwany przełom.
- Kiedy chcieliśmy kończyć odprawę, około godziny 8.30 oficer dyżurny Komendy Wojewódzkiej Policji przekazał mi telefon od dyrektorki Szkoły Podstawowej nr 6 na osiedlu Rusa na poznańskich Ratajach. Z jej relacji wynikało, że rano jakiś mężczyzna zaczepiał chłopców - uczniów jej szkoły idących na lekcje. Chwilę później kolejny telefon. Dzwoniła kobieta, która będąc na spacerze z psem widziała mężczyznę przypominającego tego, którego pokazywano w programie "997" - opisuje wydarzenia policjant.
Rozpoczęły się dynamiczne poszukiwania mężczyzny. Tym razem nie mógł uciec. Znaleziono go idącego spokojnie osiedlową alejką. Został zatrzymany i doprowadzony na policję. Tam zaczęły się przesłuchania.

"Tak panie naczelniku, zabiłem paru chłopczyków"
Pasował jak ulał do rysopisu. Miał również przy sobie charakterystyczną teczkę, a w niej dokumenty i kilka osobistych rzeczy - ułożonych w idealnym porządku. Dla policjantów był to sygnał, że pedantyczności mógł się nauczyć w więzieniu. Nie mylili się. 40-letni Tadeusz Kwaśniak, bo tak nazywał się zatrzymany mężczyzna, spędził 12 lat w kilku zakładach karnych. Był wielokrotnie skazywany za gwałty i czyny lubieżne z dziewczynkami. Za każdym razem wychodził przedterminowo za dobre sprawowanie. Potem się mścił.
Podczas przesłuchania zachowywał się bardzo spokojnie i uprzejmie. - Był bardzo grzeczny, odpowiadał na wszystkie moje pytania, chcąc wyraźnie zrobić dobre wrażenie. Nagle spojrzałem na jego ręce. Palec wskazujący lewej ręki był wyraźnie sztywny - wspomina policjant, któremu w tamtej chwili przypominała się relacja jednego z chłopców. - Nabrałem wtedy absolutnego przekonania, że oto siedzi w moim gabinecie poszukiwany zabójca - dodaje.
Początkowo zwyrodnialec nie przyznawał się do winy. Po kilku godzinach bezczelnie oświadczył: - Tak panie naczelniku, zabiłem paru chłopczyków. Ale jestem teraz zmęczony i proszę o przerwanie przesłuchania. Jutro będę zeznawać - relacjonuje Jakubowski.

"Zemsta" w kolorze szminki
Śledczy poszli na kompromis. Podjęli decyzję, że przesłuchanie zostanie odłożone na następny dzień. Mimo że było to ryzykowne posunięcie, opłacało się. Tadeusz Kwaśniak ze szczegółami opowiedział następnego dnia o wszystkich swoich zbrodniach. - Bardzo dokładnie opisywał mieszkania, w których dokonywał zbrodni. Różnicował swoje ofiary mówiąc, że ten był wyższy od poprzedniego, czy szczuplejszy od tego z Kutna - opowiada na łamach swojej książki Jerzy Jakubowski.
Zwyrodnialec nie chciał zdradzić tylko jednego, dlaczego zostawiał na kartkach lub w łazienkach zapisane szminką na lustrze słowo: "zemsta" . Wspominał jedynie, że chodzi o jego ojca.
Po przesłuchaniach na policji został oddany w ręce prokuratora. Kiedy dowiedział się, co mu grozi, nie przejął się zanadto. Wiedział, że w tym czasie obowiązywało moratorium na wykonywanie kary śmierci, więc dostanie co najwyżej 25 lat więzienia. - Wyjdę po 15 latach i rozprawię się z ojcem - skwitował.
Śledztwo ruszyło pełną parą. W końcu morderca został przewieziony do Aresztu Śledczego we Wrocławiu. Miała się tam obyć wizja lokalna jednej ze zbrodni. W nocy został jednak pobity. Nie wiadomo przez kogo, bo dostał jednoosobową celę. Za miesiąc kraj obiegła informacja o śmierci pedofila.

Zwyrodnialec popełnił samobójstwo. Powiesił się w celi na bandażu elastycznym.
- Dobrze, że większość czynności śledczych była już przeprowadzona i wina tego człowieka nie budziła wątpliwości. Kilka pytań pozostało jednak bez odpowiedzi. Co miały znaczyć napisy pozostawiane w miejscach zabójstw, dlaczego dochodziło do gwałtów? Dnia 24 października 1991 roku, 21 tomów akt tego śledztwa, po zakończeniu wszelkich zaplanowanych wcześniej czynności, przekazaliśmy do Prokuratury Wojewódzkiej w Poznaniu z wnioskiem o umorzenie śledztwa wobec śmierci podejrzanego. To była wyjątkowa sprawa. Będę ją pamiętał do końca życia... - wspomina Jerzy Jakubowski.

Źródło: http://nasygnale.pl/kat,1025343,title,Gwalcil-i-zabijal-malych-chlopcow-to-byla-zemsta-za-ojca,wid,14507123,wiadomosc.html