Pytania na egzamin licencjacki

specjalność: Rachunkowość

1. Różnice w pomiarze wyniku finansowego w prawie bilansowym i podatkowym.

2. Elementy składowe sprawozdania finansowego i ich zakres informatyczny.

Roczne sprawozdanie finansowe jednostek składa się z:

1. bilansu,

2. rachunku zysków i strat,

3. informacji dodatkowej.

Jeżeli roczne sprawozdanie finansowe podlega obowiązkowemu badaniu i ogłoszeniu to oprócz bilansu, RZiS oraz informacji dodatkowej jednostki sporządzają jeszcze:

1. zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym oraz

2. rachunek przepływów pieniężnych.

Sprawozdanie sporządza się w języku oraz walucie polskiej.

Bilans – wykazuje się tu składniki majątku posiadanego przez jednostkę (aktywa) oraz źródła finansowania tego majątku (pasywa)

RZiS – prezentuje się w nim oddzielnie przychody, koszty, zyski i straty, a podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych wykazują także obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego za bieżący i poprzedni rok obrotowy

Informacja dodatkowa – wykazuje się w niej dane nieobjęte bilanse i RZiS, a także wyjaśnienia umożliwiające przeprowadzenie prawidłowej oceny sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego; składa się z 2 części: wprowadzenia do sprawozdania finansowego oraz dodatkowych informacji i objaśnień; głównym celem jest objaśnienie wartości prezentowanych w innych sprawozdaniach

Zestawienie zmian w kapitale własnym – informacje o zmianach poszczególnych składników kapitału (funduszu) własnego za bieżący i poprzedni rok obrotowy

Rachunek przepływów pieniężnych – należy w nim uwzględnić wszystkie wpływy i wydatki z działalności operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej jednostki, z wyjątkiem wpływów i wydatków będących rezultatem zakupu lub sprzedaży środków pieniężnych

1. Pojęcie, zakres i klasyfikacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wycena początkowa i bilansowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zasady i metody amortyzacji.

Środki trwałe – rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki.

Zalicza się do nich w szczególności:

1. nieruchomości – w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

2. maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy,

3. ulepszenia w obcych środkach trwałych,

4. inwentaż żywy.

Klasyfikacja środków trwałych:

• 0 – grunty

• 1 – budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego

• 2 – obiekty inżynierii lądowej i wodnej

• 3 – kotły i maszyny energetyczne

• 4 – maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania

• 5 – maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne

• 6 – urządzenia techniczne

• 7 – środki transportu

• 8 – narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane

• 9 – inwentaż żywy

Wycena początkowa środków trwałych

1. w przypadku zakupu – cena nabycia

2. w przypadku wytworzenia w ramach własnej działalności – koszt jego wytworzenia

3. w przypadku aportu lub darowizny – cena sprzedaży

Wycena bilansowa – wg ceny nabycia lub kosztu wytworzenia lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

Zasady amortyzacji

Metody amortyzacji

Wartości niematerialne i prawne – nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do użytkowania na potrzeby jednostki, a w szczególności:

1. autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje,

2. prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych,

3. know-how.

1. Ustalanie wyniku finansowego w banku.

2. Pojęcie i klasyfikacja zapasów. Zasady wyceny zapasów, warianty ewidencji (stałe ceny ewidencyjne, zmienne ceny ewidencyjne, brak magazynu).

Zapasy – rzeczowe aktywa obrotowe, które są nabyte lub wytworzone we własnym zakresie i przeznaczone do zużycia (materiały) lub odsprzedaży (produkty gotowe, towary) w okresie 12 miesięcy od dnia bilansowego lub w ciągu normalnego cyklu operacyjnego właściwego dla danej jednostki, jeżeli trwa dłużej niż 1 rok; to zakupione lub wytworzone przez przedsiębiorstwo, przeznaczone do sprzedaży lub wykorzystania w produkcji:

• wyroby gotowe,

• towary,

• materiały,

• produkcja w toku,

• grunty i nieruchomości przeznaczone do sprzedaży.

W podstawowym rozumieniu, zapasy są dobrami niewykorzystywanymi przez spółkę a danej chwili, ale trzymanymi z intencją wykorzystania. Zapasy utrzymywane są w celu zapewnienia ciągłości procesu produkcji i sprzedaży.

Wycena zapasów

Warianty ewidencji

1. Pojęcia i klasyfikacja zobowiązań i należności. Wycena początkowa i bilansowa należności i zobowiązań.

Zobowiązanie – to wynikły z przeszłych zdarzeń obowiązek podmiotu do przekazania w przyszłości innemu podmiotowi wartości w postaci dóbr, usług, pieniędzy lub innych korzyści ekonomicznych. Wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki. Są składnikiem pasywów w bilansie przedsiębiorstwa.

Klasyfikacja:

• długoterminowe – zobowiązania o terminie zapadalności powyżej 1 roku

• krótkoterminowe – ogół zobowiązań z tytułu dostaw i usług, a także całość lub ta część pozostałych zobowiązań, które stają się wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego

Wycena początkowa

Wycena bilansowa

Należności – to wynikłe z przeszłych zdarzeń uprawnienia podmiotu do otrzymania określonego świadczenia pieniężnego lub rzeczowego od innych podmiotów. Są one wynikiem działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Są składnikiem aktywów w bilansie.

Klasyfikacja:

• długoterminowe – o terminie zapadalności powyżej roku od dnia bilansowego

• krótkoterminowe – wszystkie należności z tytułu dostaw i usług oraz należności o terminie zapadalności poniżej roku od dnia bilansowego

Wycena początkowa

Wycena bilansowa

1. Kapitały własne jednostki gospodarującej – pojęcie, klasyfikacja, ujecie w bilansie.

2. Zasady funkcjonowania kont syntetycznych i analitycznych. Dokumentacja operacji gospodarczych. Poprawianie błędów księgowych.

Konta syntetyczne – konta księgi głównej; wszystkie konta bilansowe i wynikowe objęte wykazem w zakładowym planie kont danej jednostki.

• ewidencja operacji gospodarczych sumami zbiorczymi

• zasada podwójnego zapisu

• suma obrotów po stronie Wn wszystkich kont syntetycznych powinna się równać sumie obrotów po stronie Ma tych kont

• suma sald debetowych wynikających z zapisów na wszystkich kontach syntetycznych powinna się równać sumie sald kredytowych tych kont

Konta analityczne – konta ksiąg pomocniczych; służą do uszczegółowienia i uzupełnienia zapisów kont księgi głównej.

• ewidencja w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek, komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach syntetycznych

• powiązane z kontami księgi głównej na zasadzie tzw. zapisem powtarzanego

• zasada jednostronnego zapisu

• obroty strony Wn konta syntetycznego są równe sumie obrotów strony Wn jego kont analitycznych

• obroty strony Ma konta syntetycznego są równe sumie obrotów strony Ma jego kont analitycznych

• saldo Wn konta syntetycznego jest równe sumie sald Wn jego kont analitycznych

• saldo Ma konta syntetycznego jest równe sumie sald Ma jego kont analitycznych

Dokumentacja operacji gospodarczych

Poprawianie błędów księgowych

1. Zasady szczególne rachunkowości budżetowej.

2. Uproszczone formy ewidencji podatkowej w małych przedsiębiorstwach.

3. Pojęcia kosztów i przychodów. Pojęcia wydatków, wpływów, strat i zysków nadzwyczajnych. Zależności pomiędzy wymienionymi kategoriami.

Koszty – to uprawdopodobnione zmniejszenie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia aktywów albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli

Przychody – to uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli

Wydatki – każde wykorzystanie środków pieniężnych bez względu na cel ich poniesienia

Wpływy –

Straty nadzwyczajne – straty powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną jednostki i nie związane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia

Zyski nadzwyczajne – zyski powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną jednostki i nie związane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia

1. Klasyfikacja kosztów dla celów sprawozdawczych.

1. Koszty produktu i okresu

• koszty produktu – koszty, które rozliczane są na produkty i które brane są pod uwagę przy wycenie zapasów wyrobów gotowych lub produktów w toku dopóty, dopóki wyroby te nie zostaną sprzedane (aktywowane w zapasach, wykazane w bilansie)

• koszty okresu – koszty, które nie są brane pod uwagę przy wycenie zapasów i taktowane są jako koszty danego okresu sprawozdawczego (nie są aktywowane, zaprezentowane w rachunku wyników)

1. Koszty według rodzaju

• amortyzacja

• zużycie materiałów i energii

• usługi obce

• podatki i opłaty

• wynagrodzenia

• ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia na rzecz pracowników

• pozostałe koszty rodzajowe

1. Koszty bezpośrednie i pośrednie

• koszty bezpośrednie – koszty, których pomiar i odniesienie na produkty lub działalności w oparciu o dowody źródłowe jest możliwy, istotny i opłacalny

• koszty pośrednie – koszty, które nie wykazują ścisłego związku z efektami pracy lub przyporządkowanie tych kosztów na podstawie dowodów źródłowych do produktu jest nieopłacalne lub nieistotne. Można je podzielić na wydziałowe (związane z kosztami wytworzenia powstającymi w wydziałach produkcyjnych) oraz ogólnozakładowe (koszty utrzymania zarządu jednostki oraz komórek ogólnej obsługi)

1. Przekroje ewidencyjne kosztów.

2. Zasady rozliczania kosztów i przychodów w czasie.

3. Warianty porównawczy i kalkulacyjny rachunku zysków i strat – różnice i podobieństwa.

4. Pojęcie rachunku kosztów. Modele rachunku kosztów wyróżnione z punktu widzenia zakresu kosztów rozliczanych między produkty i formę prezentacji informacji.

5. Rachunkowość finansowa a rachunkowość zarządcza. Elementy wspólne i różnice.

6. Wynagrodzenia i narzuty na wynagrodzenia. Systemy wynagrodzeń.

7. Bilans – budowa, walory informacyjne, zasady wyceny bilansowej aktywów i zobowiązań.

8. Koszty i przychody w zakładach ubezpieczeń.