10.)Połączenia zgrzewane:
- zgrzewanie to łączenie materiałów metalowych lub niemetalowych polegające na wytworzeniu na powierzchni styku wspólnych ziaren. Są one efektem dyfuzji i rekrystalizacji sąsiadujących materiałów łączonych elementów.
- skuteczność procesu zależy głównie od docisku, temperatury i czasu trwania.
- najczęściej zgrzewanie polega na miejscowym nagrzaniu łączonych elementów do stanu plastyczności i dociśnieciu ich do siebie.
Klasyfikacja:
1. Przez podgrzanie - elektryczne (oporowe, iskrowe) - gazowe - termitowe - tarciowe
2. Bez podgrzania - zgniotowe - wybuchowe - ultradźwiękowe
Metody: (rysnuki)
Zgrzewanie punktowe
Zgrzewanie liniowe:
-elektrody stosowane w zgrzewaniu liniowym mają kształt krążków. Obracają się one ruchem jednostajnym, co powoduje mechaniczny przesuw, np. łączonych blach
- grubość łączonych blach 1,5 - 3mm
- zgrzewanie liniowe umożliwia wykonanie połączeń szczelnych z cienkiej blachy: rur ze szwem, pojemników, a także połączeń kształtowych, stosowanych w różnych dziedzinach przemysłu.
Zgrzewanie tarciowe:
- praca tarcia dociskanych i obracających sie powierzchni wyzwala ciepło, które powoduje zmiękczenie materiału.
- połączenie jest stosowane do czołowego łączenia wałków lub wałków i blach
Obliczenia połączeń zgrzewanych:
- w kształtowaniu szwu zgrzewanego złącza punktowego lub liniowego dązy się do równej wytrzymałości zgrzeiny ze względu na ścinanie blach łączonych ze względu na rozciąganie
Złącze punktowe: $\tau_{t} = \frac{Q}{\frac{\pi d^{2}}{4}n}$ Złącze liniowe: $\tau_{t} = \frac{Q}{\text{dl}} \leq k_{t}\ $ Łączone blachy: $\sigma_{r} = \ \frac{Q}{n\left( t - \xi d \right)g} \leq kr$
10.)Połączenia lutowane:
- łączenie stykających sie częsci metalowych za pomocą spoiwa zwanego lutem (roztopienie lutoiwa, nagrzanie warstw przypowierzchniowych łączonych metali, ich wzajemną dyfuzję oraz usztywnienie po zastygnięciu)
- Lut - metal lub stop o temperaturze topnienia niższej niż temperatura topnienia łączonych metali . Połączenie lutu z materiałem części łączonych nastepuje dzięki zjawisku kohezji (spójności międzycząsteczkowej) oraz w niewielkim stopni dzięki dyfuzji (przenikaniu)
Proces lutowania: - lutowanie miękkie - temperatura topnienia spoiwa poniżej 450 C (połączenia obciażone niewielkimi siłami, połączenia szczelne, połączenia elektryczne) - lutowanie twarde - temperatura topienia spoiwa powyżej 450 C (połączenia o większej wytrzymałości lub pracujacych w wyższych temperaturach. Lutowanie twarde umożliwia łączenie kształtowników, blach, innych części mechanizmów, itd.)
Zasady kształtowania połączeń lutowanych: (rysunki) * Lutowanie twarde: - spoina powinna przenosić obciązenia tnące
- dopuszczalne naprężenia tnące spoiny dla obciążeń statycznych kt = 20 − 40 MPa, a wyjątkowo dla lutów srebrnych kt = 80 MPa, (czyli Rt = 100 − 250 MPa)
- zalecana szerokość spoiny od 0,05 mm do 0,3 mm
- należy stosować spoiwa srebrne, miedziane, mosiężne, brązowe i niklowe.
*Lutowanie miekkie: - części należy łączyć kształtowo a spajanie powinno je tylko unieruchamiać,
- spoina powinna pracować na ścinanie a nie na rozciąganie (odrywanie)
- połączeń nie można lakierować na gorąco ani pokrywać galwanicznie
- dopuszczalne naprężeni tnące spoiny nie większe niż kt = 5 − 25 MPa
- zalecana szerokość spoiny w zakresie 0,07 do 0,15 mm
Obliczenia połączeń wpustowych: (rysunek)
- wymiary b i h wpustu dobierane są z normy na podstawie średnicy wału d
- z warunku wytrzymałościowego na naciski powierzchniowe wyznacza się wartość lo - długość czynną wpustu (bez zaokrągleń)
- l - długość całkowita wpustu wybrana z normy po ustaleniu
l ≥ l0 + b p = F/A ≤ pdop $A = \frac{1}{2}hl_{0}$ $F = \frac{2M}{d}$
10.)Połączenia zgrzewane:
- zgrzewanie to łączenie materiałów metalowych lub niemetalowych polegające na wytworzeniu na powierzchni styku wspólnych ziaren. Są one efektem dyfuzji i rekrystalizacji sąsiadujących materiałów łączonych elementów.
- skuteczność procesu zależy głównie od docisku, temperatury i czasu trwania.
- najczęściej zgrzewanie polega na miejscowym nagrzaniu łączonych elementów do stanu plastyczności i dociśnieciu ich do siebie.
Klasyfikacja:
1. Przez podgrzanie - elektryczne (oporowe, iskrowe) - gazowe - termitowe - tarciowe
2. Bez podgrzania - zgniotowe - wybuchowe - ultradźwiękowe
Metody: (rysnuki)
Zgrzewanie punktowe
Zgrzewanie liniowe:
-elektrody stosowane w zgrzewaniu liniowym mają kształt krążków. Obracają się one ruchem jednostajnym, co powoduje mechaniczny przesuw, np. łączonych blach
- grubość łączonych blach 1,5 - 3mm
- zgrzewanie liniowe umożliwia wykonanie połączeń szczelnych z cienkiej blachy: rur ze szwem, pojemników, a także połączeń kształtowych, stosowanych w różnych dziedzinach przemysłu.
Zgrzewanie tarciowe:
- praca tarcia dociskanych i obracających sie powierzchni wyzwala ciepło, które powoduje zmiękczenie materiału.
- połączenie jest stosowane do czołowego łączenia wałków lub wałków i blach
Obliczenia połączeń zgrzewanych:
- w kształtowaniu szwu zgrzewanego złącza punktowego lub liniowego dązy się do równej wytrzymałości zgrzeiny ze względu na ścinanie blach łączonych ze względu na rozciąganie
Złącze punktowe: $\tau_{t} = \frac{Q}{\frac{\pi d^{2}}{4}n}$ Złącze liniowe: $\tau_{t} = \frac{Q}{\text{dl}} \leq k_{t}\ $ Łączone blachy: $\sigma_{r} = \ \frac{Q}{n\left( t - \xi d \right)g} \leq kr$
10.)Połączenia lutowane:
- łączenie stykających sie częsci metalowych za pomocą spoiwa zwanego lutem (roztopienie lutoiwa, nagrzanie warstw przypowierzchniowych łączonych metali, ich wzajemną dyfuzję oraz usztywnienie po zastygnięciu)
- Lut - metal lub stop o temperaturze topnienia niższej niż temperatura topnienia łączonych metali . Połączenie lutu z materiałem części łączonych nastepuje dzięki zjawisku kohezji (spójności międzycząsteczkowej) oraz w niewielkim stopni dzięki dyfuzji (przenikaniu)
Proces lutowania: - lutowanie miękkie - temperatura topnienia spoiwa poniżej 450 C (połączenia obciażone niewielkimi siłami, połączenia szczelne, połączenia elektryczne) - lutowanie twarde - temperatura topienia spoiwa powyżej 450 C (połączenia o większej wytrzymałości lub pracujacych w wyższych temperaturach. Lutowanie twarde umożliwia łączenie kształtowników, blach, innych części mechanizmów, itd.)
Zasady kształtowania połączeń lutowanych: (rysunki) * Lutowanie twarde: - spoina powinna przenosić obciązenia tnące
- dopuszczalne naprężenia tnące spoiny dla obciążeń statycznych kt = 20 − 40 MPa, a wyjątkowo dla lutów srebrnych kt = 80 MPa, (czyli Rt = 100 − 250 MPa)
- zalecana szerokość spoiny od 0,05 mm do 0,3 mm
- należy stosować spoiwa srebrne, miedziane, mosiężne, brązowe i niklowe.
*Lutowanie miekkie: - części należy łączyć kształtowo a spajanie powinno je tylko unieruchamiać,
- spoina powinna pracować na ścinanie a nie na rozciąganie (odrywanie)
- połączeń nie można lakierować na gorąco ani pokrywać galwanicznie
- dopuszczalne naprężeni tnące spoiny nie większe niż kt = 5 − 25 MPa
- zalecana szerokość spoiny w zakresie 0,07 do 0,15 mm
Obliczenia połączeń wpustowych: (rysunek)
- wymiary b i h wpustu dobierane są z normy na podstawie średnicy wału d
- z warunku wytrzymałościowego na naciski powierzchniowe wyznacza się wartość lo - długość czynną wpustu (bez zaokrągleń)
- l - długość całkowita wpustu wybrana z normy po ustaleniu
l ≥ l0 + b p = F/A ≤ pdop $A = \frac{1}{2}hl_{0}$ $F = \frac{2M}{d}$