MASAŻ SPORTOWY

Masaż sportowy jest podobny do masażu klasycznego. Różnica polega tylko na tym, że podczas masażu sportowego stosujemy dłuższe, bardziej energiczne i silniejsze rozcieranie, ugniatanie, oklepywanie i wyciskanie.

Celem masażu sportowego jest zapobieganie objawom patologicznym, które mogą powstać w wyniku dłuższych przeciążeń występujących w sporcie wyczynowym. Masaż sportowy powinien spełniać następujące funkcje:

•        Rozgrzewającą – przygotowując do treningów czy zawodów;

•        Regenerującą – przyspieszając powrót organizmu po dużym wysiłku do stanu prawidłowego;

•        Leczniczą – wspomagając leczenie urazów powstałych podczas treningów czy zawodów.

Masaż sportowy jest jednym z elementów, który wchodzi w skład całego ego kompleksu zabiegów stosowanych w odnowie biologicznej. Aby zwiększyć działanie masażu sportowego należy łączyć go z zabiegami fizykalnymi, takimi jak:

•        sauna fińska,

•        okłady żelowe (zimne i ciepłe),

•        naświetlaniu ma lampą Sollux,

•        prądy diadynamiczne interferencyjne i wysokiej częstotliwości (np.Terapuls),

•        ultradźwięku,

•        magnetoterapię,

•        laseroterapię,

•        kąpiele wodne (wirowe, podwodne bicze),

•        kąpiele borowinowe i solankowe.

    Przedstawione powyżej zabiegi wchodzą w zakres odnowy biologicznej.

 Podczas wykonywania masażu sportowego musimy brać pod uwagę kilka istotnych czynników, a mianowicie:

płeć i wiek zawodnika, stan jego wytrenowania,

 stopień reaktywności neurowegetatywnej, rodzaj uprawianej dyscypliny sportowej, wielkość obszaru objętego masażem oraz porę roku.

    Należy pamiętać, że u kobiet stosujemy masaż mniej intensywny niż u mężczyzn;

 ta sama zasada obowiązuje przy masażu juniorów w stosunku do seniorów.                  

 Zawodników o dużej masie mięśniowej i uprawiających dyscypliny siłowe oraz wytrzymałościowe należy masować energiczniej i silniej niż sportowców startujących w zawodach technicznych i precyzyjnych.

     Biorąc pod uwagę stopień reaktywności neurowegetatywnej musimy pamiętać, że sportowcy z przewagą napięcia układu współczulnego wymagają bodźców o małym natężeniu i łagodnego masowania, natomiast zawodnicy z przewagą układu przywspółczulnego, ze względu na małą aktywność, potrzebują zabiegów ó dużym natężeniu i energicznych bodźców.

   W dyscyplinach sportowych szybkościowo-siłowych masaż sportowy możemy zastąpić masażem wodnym wirowym i pneumatycznym, w sportach wytrzymałościowych przeprowadza się masaż o działaniu rozluźniającym i łagodzącym.

  W dyscyplinach technicznych bardziej wskazane jest zastosowanie kąpie1i wodnych niż masażu ręcznego.

  Sportowców uprawiających gry zespołowe masujemy ręcznie i stosujemy bicze szkockie.

     Wielkość obszaru objętego masażem sportowym jest uzależniona od części 
ciała zaangażowanych w daną dyscyplinę sportową.

    Przy ogólnych obciążeniach należy zastosować masaż całościowy, natomiast przy obciążeniu poszczególnych partii - masaż częściowy.

      Wykonując masaż całościowy działamy na organizm ogólnowzmacniająco, i ogólnopobudzająco, natomiast masaż częściowy ukierunkowany na określone grupy mięśniowe, biorące największy udział w zawodach przyspiesza usuwanie produktów zmęczenia.

    Masaż sportowy, tak samo jak masaż klasyczny, aby był skuteczny, należy 
wykonywać w seriach nie dłuższych niż 20 zabiegów, po których musimy zastosować przerwę l4-dniową, ze względu na odczyn przyzwyczajenia mięśni do bodźców mechanicznych. W przerwach tych wskazane są inne zabiegi fizykoterapeutyczne.

 W praktyce sportowej bardzo mało czasu przeznacza się na bierny 
odpoczynek i dlatego masaż stosujemy przez większą część roku kalendarzowego.     Aby masaż spełniał swoje zadanie, musimy stopniowo zwiększać czas trwania i intensywność bodźców. 

1.Zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego kręgosłupa,

2. Rwa barkowa,3. Rwa kulszowa