Operacje depozytowe prowadzi się dla osób prawnych i fizycznych.
Dla osób prawnych są prowadzone następujące rachunki:
rachunki bieżące, służące do gromadzenia pieniędzy przez właściciela rachunku oraz przeprowadzania rozliczeń pieniężnych krajowych. Środki na tym rachunku są płatne na każde żądanie,
rachunki pomocnicze, służące do przeprowadzania dla posiadacza rachunku określonych rozliczeń pieniężnych w innym oddziale tego samego banku lub w innym banku. Środki na tym rachunku są płatne na każde żądanie,
rachunki lokat terminowych, służące do przechowywania środków pieniężnych przez właściciela rachunku przez czas określony w umowie z bankiem. Środki na tym rachunku są płatne na każde żądanie właściciela rachunku, jednak w przypadku podjęcia przed terminem płatności określonym w umowie, właściciel traci część oprocentowania,
rachunki do rozliczeń zagranicznych.
Dla osób fizycznych banki prowadzą następujące rachunki:
rachunki oszczędnościowe, służące do prowadzenia oszczędności na książeczce oszczędnościowej z wkładami płatnymi na każde żądanie i z wkładami terminowymi,
rachunki oszczędnościowo – rozliczeniowe, służące do gromadzenia wkładów oszczędności oraz prowadzenia rozliczeń bezgotówkowych przez ludność. Warunkiem otwarcia takiego rachunku jest zobowiązanie się przyszłego właściciela do systematycznego przekazywania na ten rachunek części wynagrodzenia lub innych przychodów pieniężnych.
Zobowiązania banku powstają z tytułu depozytów. Banki przyjmują depozyty od różnych podmiotów. W zależności od tego jakim podmiotem jest depozytariusz ewidencja depozytów jest ujmowana na kontach:
zespołu 1 depozyty podmiotów finansowych,
zespołu 2 depozyty podmiotów niefinansowych,
zespołu 3 depozyty podmiotów budżetowych.
Konta:
170 Rachunki bieżące podmiotów finansowych
270 Rachunki bieżące podmiotów niefinansowych
370 Rachunki bieżące podmiotów budżetowych
171 Depozyty terminowe i zablokowane podmiotów finansowych
271 Depozyty terminowe i zablokowane podmiotów niefinansowych
371 Depozyty terminowe i zablokowane podmiotów budżetowych
Kredyt bankowy jest stosunkiem o charakterze gospodarczym, ekonomicznym, którego treścią jest odstąpienie przez jedną ze stron (kredytodawcę) drugiej stronie (kredytobiorcy) określonej wartości na warunkach zwrotu w odpowiednim, z góry określonym terminie. Wynagrodzeniem za udzielony kredyt jest procent.
Wszystkie kredyty banki klasyfikują według terminowości spłaty i odsetek oraz od sytuacji majątkowo-finansowej dłużnika. Klasyfikacja ta pozwala wyróżnić następujące grupy:
Należności normalne, obejmujące:
należności, w przypadku których opóźnienie i spłata kapitału i odsetek nie przekracza 1 miesiąca oraz sytuacja finansowa dłużników nie budzi obaw,
należności posiadające gwarancje lub poręczenia Skarbu Państwa albo NBP do wysokości tych gwarancji lub poręczeń bez względu na faktyczną sytuację ekonomiczno-finansową dłużnika.
Należności pod obserwacją, obejmujące należności w przypadku, których opóźnienie w spłatach kapitału lub odsetek wynosi od 1 miesiąca do 3 miesięcy, a sytuacja ekonomiczno-finansowa dłużnika nie budzi obaw, niemniej budzi wątpliwości wg kryteriów ustalonych przez bank.
Należności poniżej standardu, obejmujące:
należności, w przypadku których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek wynosi od 3 do 6 miesięcy,
należności od dłużników, których sytuacja ekonomiczno-finansowa może stanowić zagrożenie terminowej spłaty należności.
Należności wątpliwe, obejmujące:
należności, w przypadku których opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek wynosi powyżej 6 miesięcy i nie dłużej niż 12 miesięcy,
należności od dłużników, których sytuacja ekonomiczno-finansowa uległa znacznemu pogorszeniu, a zwłaszcza gdy ponoszone straty naruszają fundusz statutowy, kapitał akcyjny lub zakładowy, fundusz udziałowy.
Należności stracone, obejmują:
należności, w przypadku których spóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek wynosi dłużej niż 12 miesięcy,
należności od dłużników postawionych w stan likwidacji, z wyjątkiem gdy następuje ona na podstawie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych lub w stan upadłości,
należności od dłużników przeciwko którym bank złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego lub rozpoczął zaspokajanie się z przedmiotów zabezpieczeń w innym trybie,
należności kwestionowane przez dłużników na drodze postępowania sądowego,
należności od dłużników, których sytuacja ekonomiczno-finansowa pogorszyła się w sposób nieodwracalnie uniemożliwiający spłacenie długu.
Ekspozycje kredytowe wobec Skarbu Państwa dzielą się na:
normalne – jeżeli opóźnienie w spłacie rat kapitału i odsetek nie przekracza 1 roku (tworzy się rezerwę celową 1%),
wątpliwe – od 1 do 2 lat (rezerwa celowa 50%),
stracone – powyżej 2 lat (rezerwa celowa 100%).
W przypadku ekspozycji z tytułu pożyczek, kredytów detalicznych osób fizycznych, klasyfikacja jest uproszczona i obejmuje kategorie:
normalne – dopuszczalne opóźnienie w spłacie do 6 miesięcy (rezerwa celowa 1,5%),
stracone – opóźnienie przekracza 6 miesięcy (rezerwa celowa 100%).
Wszystkie inne ekspozycje kredytowe klasyfikuje się według opóźnień rat kapitału i odsetek na:
należności normalne – do 1 miesiąca (rezerwa celowa 0%), konto 200
należności pod obserwacją – od 1 do 3 miesięcy (rezerwa celowa 1,5%), konto 210
należności poniżej standardu – od 3 do 6 miesięcy (rezerwa celowa 20%), konto 220
należności wątpliwe – od 6 do 12 miesięcy (rezerwa celowa 50%), konto 230
należności stracone – powyżej 12 miesięcy (rezerwa celowa 100%), konto 240