2. Geneza pedagogiki resocjalizacyjnej w Polsce. 
Pedagogika resocjalizacyjna ma dwa korzenie: 
a.       Pedagogika specjalna w rewalidacji dzieci upośledzonych fizycznie, umysłowo i społecznie; zakłada się, że zachowania destruktywne zostały spowodowane zaburzeniami charakterologicznymi i emocjonalnymi; ich rewalidacja wymaga działań leczniczo – wychowawczych (jednostki muszą zostać pobudzone do społecznie pożądanej aktywności, do poprawnych kontaktów) 
b.      Pedagogika społeczna – wykolejenie, czy degradacja społeczna młodego pokolenia jest efektem niekorzystnych warunków środowiskowych; pożądanym działaniem naprawczym są tu zabiegi kompensacyjne, opiekuńcze, profilaktyczne, wspomagające rozwój jednostek, grup, instytucji. Gdy działania te nie przynoszą oczekiwanych efektów działalność resocjalizacyjna musi stać się interwencją medyczną lub terapeutyczną.