TYTUŁ | DATA | REŻYSER | DOD. INF. |
---|---|---|---|
10 filmów. | 28.12. 1895 |
Bracia Lumiere | Pierwszy pokaz filmowy w Paryżu. Był to pierwszy płatny pokaz filmowy. Tytuły: Wyjście robotników z fabryki, Ogrodnik, Podrzucanie na kocu, Posiłek, Kowale. |
Wjazd pociągu na stację | 1895 | Bracia Lumiere | Najpopularniejszy film braci Lumiere. Był to dokument etnograficzny, zalążki fabuł, film rodzinny, horror; wykorzystanie ruchu po przekątne; film spajający 3 zdobycze nowoczesnego kina: realizm głębi ostrości, możliwości dramaturgiczne nieruchomego ujęcia-sekwencji, otwarcie na przypadek |
Wenecja: panorama wielkiego kanału ujęta ze statku | 1896 | Aleksander Promio | Zdjęcie w ruchu – travelling, nazwany przez Promio panoramą. |
Partia kart | 1896 | Georges Melies | Jego pierwszy film – niemal dokładna kopia filmu Lumiere. |
Zniknięcie pewnej damy w Teatrze Robert-Houdin | Georges Melies | Pierwszy film z cyklu filmów naśladujących tricki magiczne, wierny zapis sztuki magicznej wystawionej na scenie. | |
Podróż na księżyc | 1902 | Georges Melies | Jeden z najpopularniejszych filmów Meliesa i tych czasów. Hit, dwunastominutowy film fantastyczno-naukowy |
Koronacja Edwarda VII | 1902 | Georges Melies | Film rekonstruowany |
Hamlet | Georges Melies | Wprowadzał do swoich filmów kanony literatury | |
Zdobycie bieguna | 1911 | Georges Melies | Najdłuższy film – 30 minut. |
Rzymska orgia | 1911 | Louis Feuillade | Przynależał do wytwórni francuskiej Gamount. Film estetyczny. |
Fantomas | 1913 | Louis Feuillade | Przynależał do wytwórni francuskiej Gamount. Film odcinkowy. Filmy z charakterystycznymi bohaterami – tajemniczy, nieuchwytny złoczyńca, geniusz zła, człowiek z elity |
Wampiry | 1915 | Louis Feuillade | Przynależał do wytwórni francuskiej Gamount. Film odcinkowy. Filmy z charakterystycznymi bohaterami – szajka przestępcza dokonująca napadów |
Judex | 1916 | Louis Feuillade | Przynależał do wytwórni francuskiej Gamount. Film odcinkowy. Filmy z charakterystycznymi bohaterami – samotny rycerz, który ratuje z opresji piękne kobiety |
Zabójstwo księcia Gwizjusza | 1908 | Charles Le Bargy | Film z wideoteki filmów D’art. Propozycja uszlachetnienia filmu, zwrócenie się w stronę teatru, mówiono, że to filmowanie teatru, że nie tędy droga, ale były też pozytywy – uważna, zbiorowa praca |
Max przeciwnikiem Tartarina | 1912 | Max Linder | Max Linder to jedna z czołowych postaci kina francuskiego i francuskiej burleski. Postać często dziś niedoceniana i zapomniana. Między innymi z powodu małej ilości filmów, jakie przetrwały do dnia dzisiejszego. Z obawy przed całkowitym zapomnieniem, jego córka zrealizowała w 1963 roku film poświęcony Liderowi (Znowu Max Linder), dzięki któremu ocaliła i pokazała szerszej widowni dorobek swego ojca. |
Max torreadorem | 1913 | Max Linder | Film nakręcony w Hiszpani |
Ostanie dni Pompei | 1908 | Lugio Maggi | Dramat historyczny. Przedstawiciel Tipico Italiano – włoskich monumentów, istotna scenografia temat moralności, |
Cabiria | 1914 | Giovanni Pastrone | 240 minut, kamera na wózku, dynamiczny montaż, nowoczesna narracja. Jazdy Cabirii. Postać Magiste – potężny i silny bohater ratujący Cabirię. |
Quo vadis | 1913 | Enrico Guazzoni | Jeden z filmów w czasie rozkwitu kina włoskiego |
Antoniusz i Kleopatra | 1913 | Enrico Guazzoni | Jeden z filmów w czasie rozkwitu kina włoskiego |
Hrabia Monte Christo | 1913 | Edwin Porter | Amerykański film z wytwórni Biograph. |
Komedie | 1908-1912 | Mack Sennett | Król komedii w Biograph |
Bramy piekieł | Thomas Ince | Western. Wytwórnia Biograph | |
Przygody Dolly | 1908 | David Griffith | Pierwszy film zrealizowany przez tego reżysera, wytwórnia Biograph. Ppowiadał o dziecku porwanym przez cyganów |
Narodziny narodu | 1915 | David Griffith | Film zrealizowany w wytwórni Mutual. Film opowiadający o wojnie secesyjnej. Scenariusz oparty na powieściach Dickensa. Ekipa z Biography. Film kontrowersyjny, uważano go za akt prowokacji, mógł mieć dużo wspólnego z odrodzeniem się KuKluxKlanu. Kino pozyskało klasę średnią. Film szutką i narzędziem propagandy. Operator Billy Bitzer. Główna rola Lilian Gish. |
Nietolerancja | 1916 | David Griffith | Film zrealizowany w wytwórni Mutual. 4 wątki – Bablion, Chrystus, rzeź Hugenotów, wątek współczesny. Montaż równoległy – multinarracja. Motyw pomocy w ostatniej chwili. Ukazanie pojęcia abstrakcyjnego. Operator Billy Bitzer. Na podstawie Mother and Law? |
Złamana lilia | 1919 | David Griffith | Film zrealizowany w wytwórni United Artists. Melodramat. Aktorka Carol Dempster. Operator Billy Bitzer. Dobra scenografia studyjna. Nowość – miniatury i cięcia. Dobre zdjęcia. Przysłony – przysłanianie obiektywu gazą, filtrami – tworzenie nastroju, szczyt napięcia emocjonalnego. |
Droga na wschód | 1920 | David Griffith | Film zrealizowany w wytwórni United Artists. Aktorka – Lilian Gish – scena w zamieci, scena z krą – heroina melodramatu, piękna i wrażliwa. Charakterystyczne postaci dla melodramatu. Operator B. Bitzer. |
Serce świata | 1921 | David Griffith | Film zrealizowany częściowo w Wielkiej Brytanii, bo został poproszony o nakręcenie filmu o I WŚ. Pozwolili mu kręcić na frontach. Pomagał mu von Stroheim. Operator B. Bitzer. |
10 przykazań | 1923 | Cecil deMille | Film zrealizowany po wprowadzeniu kodeksu Hays’a. deMille zmienia tematykę, wcześniej jego filmy były odważne. Pokazuje się w tym filmie grzech, ale zostaje on ukarany. Stworzył formułę widowiska religijnego, biblijnego. Amerykańskie lata 20. |
Chciwość | 1924 | Erich von Stroheim | Film trwający cztery godziny, pierwotna wersja – 10 godzin. Sfabrykował swoją biografię, aby mógł wykreować swój wizerunek – bo grał też w filmach, także w tym. Nie chciał się podporządkować wytwórniom, realizował filmy realistyczne – uważał, że wszystko musi być realistyczne, interesuje go zło, seksualne perwersje. Film ma obnażyć skostniały świat, pełen nakazów, tabu. Stara się realizować filmy w plenerze. Film zrealizowany w USA. Amerykańskie lata 20. |
Szalone żony | 1922 | Erich von Stroheim | Film zrealizowany w USA. Amerykańskie lata 20. |
Marsz weselny | 1928 | Erich von Stroheim | Film zrealizowany w USA. Amerykańskie lata 20. |
Wchód słońca/Aurora | 1927 | Friedrich Murnau | Film zrealizowany w USA. Amerykańskie lata 20. |
Patriota | 1928 | Ernst Lubitsch | Film zrealizowany w USA. Amerykańskie lata 20. |
Wicher | 1928 | Victor Sjostrom | Film zrealizowany w USA. Aktorka Lilian Gish. Bohaterem jest wiatr. Amerykańskie lata 20. |
Czarownice | 1922 | Christiansen | Dania |
Ludzie podziemia | 1927 | Josef von Sternberg | Film zrealizowany w USA. Amerykańskie lata 20. |
Charlie, żołnierzem | 1918 | Charles Chaplin | Postać dzielnego wojaka Szwejka. Cytat: „nie strzelajcie, tutaj są ludzie”. Brak wojennej agitacji, bezsens wojny. Burleska amerykańska |
Paryżanka | 1923 | Charles Chaplin | Burleska amerykańska |
Gorączka złota | 1925 | Charles Chaplin | Burleska amerykańska. Scena z jedzeniem buta. |
Światła wielkiego miasta | 1932 | Charles Chaplin | Nawiązuje do filmu talkis – Światła Nowego Yorku, wyśmiewa niedoskonałość filmów dźwiękowych. Burleska amerykańska |
Dzisiejsze czasy | 1936 | Charles Chaplin | Temat – praca. Tramp musi czepiać się różnych zawodów – w pewnym sensie boi się pracy, bo nie potrafi się wpasować w rytm współczesnego świata. Postać Żyda – wiecznego tułacza, postać, która nigdzie nie potrafi się zakorzenić. Burleska amerykańska |
Dyktator | 1940 | Charles Chaplin | Film, który jest jawną karykaturą Hitlera. „Hitler jest nędzną imitacją mojej osoby”. Burleska amerykańska |
Generał | 1926 | Baster Keaton | Burleska amerykańska. |
M-Morderca | 1930 | Fritz Lang | Film przełomowy jeśli chodzi o dźwięk, wykorzystuje dźwięk jako środek filmowy. Dźwięk bez obrazu. Dźwięk i obraz – znaczą tyle samo, są tak samo ważne. |
Błękitny anioł | 1930 | Josef von Sternberg | Film, w którym dźwięk kreuje przestrzeń miasta. Jedna z najbardziej okrutnych scen w historii kina – profesor musi wykonać żart słowny. Obsada: Marlena Dietrich. |
Student z Pragi | 1913 | Stellan Rye, Paul Wegener | Bazuje za opowiadaniu H. Ewersa, o człowieku który sprzedaje swoje odbicie w lustrze diabłu, film ekspresjonistyczny |
Metropolis | 1926 | Fritz Lang | Film ekspresjonistyczny, wytwórnia UFA, Carl Mayer, Hans Janowitz – scenarzyści, Karl Freund – operator filmowy, jeden z pierwszych filmów, science – fiction, często robi się do niego odwołania |
Gabinet Doktora Caligari | 1920 | Robert Wiene | Film ekspresjonistyczny, zdeformowane miasto, scenografia malowana, charakterystyczna rama narracyjna, Carl Mayer, Hans Janowitz – scenarzyści, aktorzy: Werner Krauss, Conrad Weidt |
Nosferatu – symfonia grozy | 1922 | F.W.Murnau | Brak deformacji, metafizyczność, inspiracje romantyczne |
Niezwykłe przygody Mister Westa w krainie bolszewików | 1924 | Lew Kuleszow | Parodia amerykańskich filmów przygodowych, komedia slapstickowa |
Człowiek z kamerą | 1929 | Dżiga Wiertow | Kinook – pokazywanie tylko prawdy na ekranie, kamera zrośnięta z człowiekiem, utrwalenie obrazu miasta, teoria interwałów filmowych, autotematyzm, brak podglądania wszystko jest wprost |
Pancernik Potiomkin | 1925 | Siergiej Eisenstein | Rewolucja 1905 r., przedmiot zastępuje osobę, koncepcja znaku, ważny montaż (tu intelektualny), motyw nieobojętnej przyrody, bohater zbiorowy, słynna sekwencja schodów odeskich, 2 część trylogii Eisensteina |
Październik | 1928 | Siergiej Eisenstein | O rewolucji 1917, nie jest filmem dokumentalnym, przedstawia wydarzenia inaczej niż w rzeczywistości, 3 część trylogii Eisensteina |
Strajk | 1924 | Siergiej Eisenstein | 1 część trylogii Eisensteina |
Stare i nowe/ Linia generalna | 1929 | Siergiej Eisenstein | |
Aleksander Newski | 1938 | Siergiej Eisenstein | Symbolika kolorów, ważna muzyka podczas słynnej sceny na jeziorze Pejpus autorstwa Prokofiewa, film antyniemiecki, przedstawia wzór władcy, użycie montażu pionowego (synchronizacja obrazu z muzyką), specjalna koncepcja kadru |
Iwan Groźny | 1945 | Siergiej Eisenstein | Film uhonorowany nagrodą stalinowską, nawiązania do ekspresjonizmu, pokazanie wzoru władcy, postaci jako marionetki |
Spisek bojarów | 1946 (58) | Siergiej Eistenstein | II część Iwana Groźnego, inaczej przedstawiona władza, władca tyran, pokazanie narzędzi terroru, motyw maski, kolorystyka – czerń i czerwień, orientalizm, twór polimedialny |
Matka | 1926 | Wsiewołod Pudowkin | Matka przyłącza się do ruchu rewolucyjnego by zginąć razem z synem, na podstawie opowiadania Gorkiego, wybranie aktorów, z którymi widz może się identyfikować, montaż cegiełkowy – jedna rzecz wynika z drugiej, zespolenie kadrów, rzucenie jednostkowego dramatu na sytuację historyczną |
Koniec Sankt Petersburga | 1927 | Wsiewołod Pudowkin | Kształtowanie obrazu: dwa różne przedstawienia jednego miasta, nie arbitralność, dramaty jednostkowe |
Burza nad Azją | 1928 | Wsiewołod Pudowkin | |
Pies andaluzyjski | 1929 | Louis Bunuel | Scenariusz wraz z Salvadorem dali, surrealizm, odrzucenie, estetyka szoku, wszechogarniające pragnienie, scenariusz na podstawie snów Bunuela i Dalego. |
Balet mechaniczny | 1924 | Fernand Leger, Dudley Murphy | Awangarda francuska, oddanie rytmu przez obraz, ruch, fotogeniczność, afabularność, zniekształcenia, film futurystyczny |
Muszelka i pastor | 1928 | Germaine Dulac | Surrealizm, idea buntu i pragnienia, miłość szalona |
Rozgwiazda | 1928 | Man Ray | Surrealizm, idea buntu |
Berlin – symfonia wielkiego miasta | 1927 | Walter Ruttmann | Mimetyzm, blisko rzeczywistości, kino bezpośrednie, z gatunku symfonia miejska, jeden dzień z życia stolicy Niemiec, autentyzm |
Don Juan | 1926 | Alan Crosland | Jeden z pierwszych filmów dźwiękowych z wytwórni Warner Bros. Dźwięk – muzyka, ale nie było dialogów. |
Śpiewak Jazzbandu | 1927 | Alan Crosland | I oficjalnie film dźwiękowy. Sukces filmu dzięki głównej roli All’a Jolson’. |
Światła wielkiego miasta | 1932 | Charles Chaplin | Nawiązuje do filmu talki – Światła Nowego Yorku, wyśmiewa niedoskonałość filmów dźwiękowych. |
Deszczowa piosenka | 1952 | Stanley Donen, Gene Kelly | Przedstawia problemy związane z przełomem dźwiękowym. |
Ich noce | 1934 | Frank Capra | Przedstawiciel sophisitaced comedy i amerykańskiego kina klasycznego. |
Filadelfijska opowieść | 1940 | George Cukor | Przedstawiciel sophisitaced comedy i amerykańskiego kina klasycznego. |
Dyliżans | 1939 | John Ford | Przedstawiciel westernu i amerykańskiego kina klasycznego. |
Jesień Czejenów | 1964 | John Ford | Przedstawiciel westernu i amerykańskiego kina klasycznego. |
Mały Cezar | 1931 | Mervyn LeRoy | Wzór filmu gangsterskiego, przedstawiciel tego gatunku i amerykańskiego kina klasycznego. |
Wróg publiczny | 1931 | William A. Wellman | Wzór filmu gangsterskiego, przedstawiciel tego gatunku i amerykańskiego kina klasycznego. |
Człowiek z blizną | 1932 | Howard Hawks | Wzór filmu gangsterskiego, przedstawiciel tego gatunku i amerykańskiego kina klasycznego. |
Aleksander Newski | 1938 | Siergiej Eisenstein | Przykład propagandowego kina radzieckiego, przystępnego dla masowego odbiorcy. Muzyka – Siergiej Prokofjew. |
Iwan Groźny | 1945 | Siergiej Eisenstein | Przykład propagandowego kina radzieckiego, przystępnego dla masowego odbiorcy. 2 części -> pierwsza z nich propagandowa, zyskała poparcie, druga część Spisek bojarów została potępiona. |
Triumf woli | 1935 | Leni Riefenstahl | Przykład propagandowego filmu III Rzeszy. Film dokumentalny czy propagandowy – kontrowersje. |
Olimpiada | 1938 | Leni Reifenstahl | Przykład filmu III Rzeszy, kult piękna ciała męskiego, odejście od ekspresjonizmu. |
Powrót | 1941 | Gustav Ucicky | Przykład filmu III Rzeszy, film antypolski |
Żyd Suss | 1940 | Veit Harlan | Przykład filmu III Rzeszy, film antyżydowski, stereotypowe przedstawienie Żyda jako wszelkiego zła na świecie |
Towarzysze broni | 1937 | Jean Renoir | Przykład francuskiego realizmu poetyckiego. Prawidłowy tytuł – Wielkie złudzenie. Film pacyfistyczny. Scenariusz Charles Spaak. Główna rola Jean Gabin, słynna rola Ericha von Stroheima. |
Ludzie za mgłą | 1938 | Marcel Carne | Przykład francuskiego realizmu poetyckiego. Scenariusz Jacques Prevert. Główna rola Jean Gabin. I część tzw. trylogii proletariackiej. |
Brzask | 1939 | Marcel Carne | Przykład francuskiego realizmu poetyckiego. Scenariusz Jacques Prevert. Główna rola Jean Gabin. II część tzw. trylogii proletariackiej. |
Hotel du Nord | 1938 | Marcel Carne | III część tzw. trylogii proletariackiej. |
Być albo nie być | 1942 | Ernst Lubitsch | Film powstały w USA, film emigracji filmowej. Tematyka wojenna (po wydarzeniach Pearl Harbor |
Polowanie na człowieka | 1941 | Fritz Lang | Film powstały w USA, film emigracji filmowej. |
Ministerstwo strachu | 1944 | Fritz Lang | Film powstały w USA, film emigracji filmowej. |
Kaci też umierają | 1942 | Fritz Lang | Film powstały w USA, film emigracji filmowej. Scenariusz Bertold Brecht. |
Dlaczego walczymy | 1942-1944 | Frank Capra, Anatole Litvak | Film powstały w USA, film emigracji filmowej. Cykl dokumentalny na temat II WŚ. |
Obywatel Kane | 1941 | Orson Welles | Uznawany za arcydzieło. Kontrowersje związane z autorstwem filmu -> scenariusz Herman Mankiewicz, operator Gregg Toland, muzyka Richard Wagner, Bernard Herrmann. Słynne środki filmowe. |
Sokół maltański | 1941 | John Huston | Film czarny, główny przedstawiciel gatunku. Na podstawie książki Daniela Hammetta. Główna rola Humphrey Bogart. Inspiracje ekspresjonizmem niemieckim, francuskim realizmem poetyckim. Zła kobieta - Femme Fatale – Mary Astor. Wytwórnia Warner Bros. |
Asfaltowa dżungla | 1950 | John Huston | Inna konwencja filmu czarnego. |
Podwójne ubezpieczenie | 1944 | Billy Wilder | Film czarny. Na podstawie książki Jamesa M. Cain’a. Typowa poetyka i tematyka filmu noir. Femme Fatale – Barbara Stanwyck. |
Listonosz zawsze dzwoni dwa razy | 1946 | Tay Garnett | Film czarny. Na podstawie książki Jamesa M. Cain’a. Typowa poetyka i tematyka filmu noir. Femme Fatale – Lana Turner. |
Mroczne przejście | 1947 | Delmer Daves | Film czarny. Point of view (z zachwianiem). Inna bohaterka – połączenie kobiety fatalnej i odkupicielki (Lauren Bacall). Happy end – niecodzienne zakończenie. |
Casablanca | 1942 | Michael Curtiz | Przykład filmu kultowego. Skomplikowane początki filmu. Wzór melodramatu. Wielość odczytów filmu – film polityczno-ideologiczny; film o miłości; interpretacja feministyczna. Główne role – Humphrey Bogart, Ingrid Bergman. Scenariusz bracia Epstein na podstawie sztuki Everybody comes to Rick. |