Badanie właściwości mechanicznych tworzyw sztucznych

Politechnika Świętokrzyska

w Kielcach

WMiBM

Grupa:

Temat:

Badanie właściwości mechanicznych tworzyw sztucznych

Data wykonania: Data oddania do poprawy: Ocena:

Do tego doświadczenia wykorzystujemy aparat BPG. Rozstaw podpór ustawiamy na wartość 16 h. Trzpień sprowadza się do pozycji, w której dotyka próbki dokładnie w jej środku, ale nie wywołując wstępnych naprężeń. Pomiar cech wytrzymałościowych przy zginaniu polega na krótkotrwałym statycznym obciążeniu zginającym próbki w postaci beleczki swobodnie wspartej na dwóch podporach siłą skupioną działającą w osi symetrii próbki – do osiągnięcia wielkości strzałki ugięcia określonej w normie lub do złamania próbki.

Badanie polega na pomiarze kąta ugięcia i momentu zginającego w chwili zniszczenia tworzywa, przy zastosowaniu próbek w postaci płytek. Zasada badanie polega na tym, że do próbki pomiarowej zamocowanej w obrotowym uchwycie jest przytwierdzone ramię z obciążnikiem. W skutek obrotu próbki przenosi się przez nią ruch obrotowy na ramię. W miarę wznoszenia się ramienia zwiększa się jego moment obrotowy. Wzrost tego momentu powoduje uginanie się próbki a dalej do jej zniszczenia.

W celu wykonania pomiaru należy wyzerować skale pomiarowe, dobrać odpowiedni zakres pracy, a ramię wahadła ustawić w położeniu „godzina trzecia”. W szczelinę pomiarową wprowadzić próbkę, a następnie zwolnić wahadło. Po złamaniu próbki odczytuje się bezpośrednio wielkość pracy zużytej do złamania próbki.

Wysokość h=4 mm=0,004 m

Szerokość b=10 mm=0,01 m

g= 9,81$\frac{m}{s^{2}}$

Odległość między podporami l= 64 mm = 0,064 m

Obciążenie Ugięcie
5 kg 1 mm=0,001m
10 kg 2 mm=0,002m
15 kg 3 mm=0,003m

P=m*g

P1=5*9,81=49,05

P2=10*9,81=98,1

P3=15*9,81=147,15


$$\sigma_{fo\ 1} = \frac{3}{2}*\frac{P*l}{b*h^{2}} = \frac{3}{2}*\frac{49,05*0,064}{0,01*{0,004}^{2}} = 29430000\frac{N}{m^{2}}$$


$$\sigma_{fo\ 2} = \frac{3}{2}*\frac{P*l}{b*h^{2}} = \frac{3}{2}*\frac{98,1*0,064}{0,01*{0,004}^{2}} = 58860000\frac{N}{m^{2}}$$


$$\sigma_{fo\ 3} = \frac{3}{2}*\frac{P*l}{b*h^{2}} = \frac{3}{2}*\frac{147,15*0,064}{0,01*{0,004}^{2}} = 88290000\frac{N}{m^{2}}$$


σfsr = 58860000

f0 1 = 1, 5h = 1, 5 * 0, 001 = 1, 5 * 10−3m

f0 1 = 1, 5h = 1, 5 * 0, 002 = 3 * 10−3m

f0 1 = 1, 5h = 1, 5 * 0, 003 = 4, 5 * 10−3m


$$E_{g\ 1} = \frac{P*l_{r}^{3}}{4b*h^{3}*f_{0}} = \frac{49,05*{0,064}^{3}}{4*0,01*{0,004}^{3}*1,5*10^{3}} = 3348480000\frac{N}{m^{2}}$$


$$E_{g\ 2} = \frac{P*l_{r}^{3}}{4b*h^{3}*f_{0}} = \frac{98,1*{0,064}^{3}}{4*0,01*{0,004}^{3}*3*10^{3}} = 3348480000\frac{N}{m^{2}}$$


$$E_{g\ 3} = \frac{P*l_{r}^{3}}{4b*h^{3}*f_{0}} = \frac{147,15*{0,064}^{3}}{4*0,01*{0,004}^{3}*4,5*10^{3}} = 3348480000\frac{N}{m^{2}}$$

Wysokość h=4 mm=0,4 cm

Szerokość b=10 mm=1 cm

Próba Wartość
1 15 kg • cm
2 15 kg • cm
3 13 kg • cm


$$\sigma_{1} = \frac{6 \bullet M}{b \bullet h^{2}} = \frac{6*15}{1*{0,4}^{2}} = 562,5\frac{\text{kg}}{\text{cm}^{2}}$$


$$\sigma_{2} = \frac{6 \bullet M}{b \bullet h^{2}} = \frac{6*15}{1*{0,4}^{2}} = 562,5\frac{\text{kg}}{\text{cm}^{2}}$$


$$\sigma_{3} = \frac{6 \bullet M}{b \bullet h^{2}} = \frac{6*13}{1*{0,4}^{2}} = 487,5\frac{\text{kg}}{\text{cm}^{2}}$$


$$\sigma_{sr} = 537,5\frac{\text{kg}}{\text{cm}^{2}}$$

Próbka Wartość Kąt
1 0,10 kg cm 76 ̊
2 0,9 kg cm 80 ̊
3 0,9 kg cm 80 ̊


$$a_{1} = \frac{\text{An}}{b*h} = \frac{0,10}{1*0,4} = 0,25$$


$$a_{2} = \frac{\text{An}}{b*h} = \frac{0,9}{1*0,4} = 2,25$$


$$a_{3} = \frac{\text{An}}{b*h} = \frac{0,9}{1*0,4} = 2,25$$


asr = 1, 58

Wraz ze wzrostem ciężaru wzrastała siła która powodowała zginanie się próbki. Im większy był ciężar tym próbka bardziej się odginała.

Badana próbka była poddawana powoli zwiększającemu się obciążeniu. Odczytując wartości momentów zginających można było wyliczyć naprężenie zginające. Podczas tego badania łatwo było zauważyć trójkąt naprężeń, tworzący się po środku próbki. Po przekroczeniu maksymalnej wartości momentu zginającego próbka powinna ulec zniszczeniu ale niestety nieudało nam się tego zaobserwować.

Ten pomiar polegał na odczytaniu na tarczy aparatu wartości momentu zginającego, dla którego następuje zerwanie próbki. Analizując wyniki pomiarów z tego doświadczenia można zauważyć, że przy gwałtownym uderzeniu próbka szybko zostaje zniszczona, a wartości momentów są stosunkowo małe w porównaniu z wartościami momentów zmierzonych przy wytrzymałości na zginanie.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Badanie właściwości mechanicznych tworzyw sztucznych, laborki
Badanie właściwości mechanicznych tworzyw sztucznych
Badanie właściwości mechanicznych tworzyw sztucznych spr
Badanie właściwości termicznych tworzyw sztucznych
Badanie właściwości termicznych tworzyw sztucznych za pomocą metody Martensa polega na określeniu te
Badanie właściwości termicznych tworzyw sztucznych za pomocą metody Martensa polega na określeniu te
badania techniczne materiałów z tworzyw sztucznych, Materiały budowlane z Materiałoznastwem
Określanie właściwości skór, tworzyw sztucznych i skóropodobnych stosowanych w tapicerstwie
Badania właściwości mechanicznych materiałów izolacyjnych, Pim c6, Politechnika Wrocławska
Badania właściwości mechanicznych?tonu
1 OCENA WŁAŚCIWOŚCI PRZETWÓRCZYCH TWORZYW SZTUCZNYCH
6 badanie wlasciwosci mechanicz Nieznany (2)
Badanie własności mechanicznych tworzyw polimerowych, sprawozdania
WŁTWOR~1, WŁAŚCIWOŚCI CHEMICZNE TWORZYW SZTUCZNYCH
Badanie właściwości mechanicznych drutów sprawozdanie
Badanie właściwości mechanicznych brykietu na maszynie wytrzymalościowej

więcej podobnych podstron