Uwarunkowania mobbingu po stronie organizacji :

1. Zmiany na rynku pracy- globalizacja, która wiąże się z konkurencyjnością przedsiębiorstw, a w konsekwencji nastawieniem na efektywność pracy, zysk i osiągnięcie celów a nie na dobro jednostki.

2. Style zarządzania: zarówno autokratyczny jak i liberalny. Styl autokratyczny charakteryzuje się małą troską o pracowników, stosowaniem lęku jako narzędzia sprawowania władzy oraz rozbudowanym systemem kontroli nad zespołem. Bardzo trudnym do opanowania jest także mobbing wynikający z nadmiernej koncentracji władzy o charakterze nieformalnym. Natomiast liberalny styl zarządzania cechuje niedostateczna ingerencja w działanie zespołu. Takie zachowanie może powodować chaos organizacyjny.

3. Chaos organizacyjny- czyli presja czasu, która nie pozwala na rozwiązywanie konfliktów, niska kontrola zachowań pracowników, nieodpowiednie przywództwo, jawne przyzwolenie na łamanie norm i reguł.

4. Nieodpowiednia komunikacja

5. Klimat organizacyjny- atmosfera sprzecznych interesów, walki o formalną i nieformalną władzę, konkurowanie ze sobą, konformizm zespołowy.

6. Czynniki, wywołujące niepewność, zwiększające presję wywieraną na pracowników, tj.: nowi członkowie w grupach roboczych, reorganizacja, redukcja stanowisk, niekorzystne uregulowania, dotyczące czasu pracy.

7. Nieodpowiednia organizacja pracy, tj. nieobsadzone stanowiska, sztywna hierarchia powiązana z bezsensownymi instrukcjami pracy, duża odpowiedzialność przy niewielkiej swobodzie działania, niska ocena działań.

8. Narażone są szczególnie

   1. sektory silnie zmaskulinizowane (zdominowane przez mężczyzn),

   2. sektory, gdzie jest niejasny podział zadań i obowiązków,

   3. sektory, w których umowy są na czas nieokreślony i konieczne jest wysokie zaangażowanie pracownika (służba zdrowia, sektor społeczny),

   4. instytucje totalne ( armia, zakłady karne), w których funkcjonowaniu zakłada się asymetryczność sił,

   5. struktury biurokratyczne (niezauważalne sprawy pojedynczej jednostki),

   6. sektor publiczny

9. Przy pojawieniu się konieczności zwolnień w przedsiębiorstwie- tolerowanie mobbingu przez przełożonych a nawet wspieranie go, co wydaje się być rozwiązaniem korzystniejszym niż tworzenie planu socjalnego.