WIERSZE NA DZIEŃ NAUCZYCIELA

„Kto?”                                                Nasza pani umie wszystko  Umie nazwy nadać listkom,  w nazwach kwiatów i motyli Też się nigdy nie pomyli.   Gdy nasadzi kwiatków wiosną, To bądź pewien, że wyrosną. A gdy ul opatrzy pszczołom - Zaraz pszczołom jest wesoło.    A kto leczy zbite nosy? Kto zaplata lalkom włosy? Kto przykroi im sukienki? Kto najmilsze zna piosenki?   Kto nam robi wycinanki, Malowanki i pisanki? Nasza pani! Nasza pani! Nic trudnego nie ma dla niej.   A powiastek zna bez liku! Jeszcze więcej niż w „Świerszczyku” O roślinach, o zwierzętach - Któż by wszystko to spamiętał! Więc siedzimy zasłuchani, Kiedy mówi nasza pani R. Przymus „Podziękowanie” Dziękujemy, jak każdego roku! Z każdym rokiem bardziej i goręcej, bo to dzięki Wam, Nauczyciele, wiemy i rozumiemy coraz więcej. Za to, że wiemy, dokąd Wisła płynie, i gdzie się mieści Tatr najwyższy szczyt, i jakie nosił każdy krasnal  imię, i że jeden dodać dwa to trzy.  Za wszystko, co jeszcze dla nas tajemnicą przed nami wiele szkolnych lat, za to składamy Wam dziś wiele życzeń, z nami jesienny, najpiękniejszy kwiat.	„Laurka dla Twojej Pani” T.Kubiak  To Ona, czujna, cierpliwa, z troską serdeczną i szczerą czuwa nad piórem i ręką, nad twoją pierwszą literą.   To Ona wita cię w progu, jak własne wita się dzieci. To Ona uczy cię patrzeć, słyszeć, i myśleć o świecie.  To Ona ma serce matki które się cieszy i trudzi, w drogę wyprawia cię mądrze, uczy cię świata i ludzi...    To z Nią rozpoczynasz podróż po świecie pięknym i wielkim, w tej ławce – łódeczce kruchej – pod okiem Nauczycielki.   To z Nią wędrujesz codziennie po globie pełnym tajemnic, przez oceany i dżungle, i dalej, wyżej – na Księżyc.   Bez Niej nie ruszyłbyś w drogę, tkwiłbyś jak kamień na miejscu. Po latach jeszcze pamiętać będziesz o ciepłym Jej sercu. „Umowa” My też mamy kwiatki Więc niech przyjmie pani a za lat dwadzieścia niech się spotka z nami.   Wszyscy śmiać się będą od ucha do ucha, my też zaśpiewamy a pani posłucha.   Niech pani nie myśli, że to puste słowa, bo dziś między nami stanęła umowa.	Janczarski „Słowa dla naszej Pani” Wiele pięknych kwiatów znamy – tulipanów, róż i bzów. My dla Nauczycieli mamy najpiękniejsze kwiaty słów.   Słowo miłość – za ich troski. Słowo wdzięczność – za ich trud. Dar to skromny, dar uczniowski Wyśpiewany z serc jak z nut.   Wiele gwiazd na niebie błyszczy i srebrzysty płonie nów. Dzisiaj dla was mamy wszyscy najpiękniejsze gwiazdki słów. Wszyscy dzisiaj niech wybaczą, że byliśmy czasem źli, i z uśmiechem niech popatrzą, bo co złego – to nie my! Dla woźnych Panie kucharki nasze milutkie Wszystko gotują bardzo smaczniutkie. Zupki, kotlety, pyzy, racuszki. Jakie to dobre, lizać paluszki! Panie woźne, rzecz to jasna, Od porządku są i basta! Ma być wszystko posprzątane A ubranka poskładane. Na swym miejscu są zabawki, Lśnią czystością wszystkie szafki. Wiedzą wszyscy przedszkolacy- Woźne mają wiele pracy.