Poznań, dnia …………..2013 r.

ZATWIERDZAM

dowódca … plutonu

………………………………………

PLAN PRACY
INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

I. ZAGADNIENIE: Zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie,

biologicznie i promieniotwórczo.

II. CEL:

Uczyć: zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie,

biologicznie i promieniotwórczo.

III. CZAS: …. min

IV. MIEJSCE: …………………….

V. LITERATURA:

• Ogólnowojskowa odzież ochronna - Chem.301/81.

• Skażenia ochrona - rozpoznanie – likwidacja. – CSWLąd wewn. 51/2010

VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

• ubiór polowy + pas główny - na stan;

• OP-1 - na stan;

• maska MP – 4 - na stan;

• broń etatowa - na stan.

VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

• nie oddalać się samowolnie z rejonu zajęć.

• każdorazowo meldować o wszelkich urazach , kontuzjach oraz uszkodzeniach broni i sprzętu.

• nakazuję wykonywać tylko czynności nakazane przez instruktorów

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Lp.	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH
1.	Podanie treści zagadnienia -. Zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo.	Stoją na zbiórce i słuchają
2.	Określenie celu zagadnienia - zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo.	Stoją na zbiórce i słuchają
3.	Wprowadzenie w sytuację taktyczną – nie dotyczy
4.	Podanie komendy na jaką wykonuje się tę czynność : Zgodnie z załącznikiem nr 1.	Stoją na zbiórce i słuchają.
5.	Wzorowy pokaz - wydaję komendy dla siebie i pokazuję sposób działania po ogłoszeniu alarmu.	Stoją na zbiórce, obserwują, słuchają
6.	Pokaz z objaśnieniem - Pokazuję i omawiam sposób działania po ogłoszeniu alarmu.	Stoją na zbiórce, obserwują, słuchają
7.	Ćwiczenie na tempa- nie dotyczy
8.	Ćwiczenie etapami- nie dotyczy
9.	Ćwiczenie do pełnego opanowania - ćwiczę praktycznie zachowania się żołnierzy po ogłoszeniu alarmu.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie
10.	Reagowanie instruktora na popełniane błędy.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie
11.	Omówienie zrealizowanego zagadnienia ze wskazaniem najczęściej popełnianych błędów, sposobu ich usunięcia, wskazanie najlepiej i najsłabiej ćwiczących, zadań i czynności do pracy samodzielnej.	Stoją na zbiórce, słuchają, zadają ewentualne pytania

ZAŁĄCZNIKI:

1. Zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie

i promieniotwórczo.

OPRACOWAŁ:

dowódca drużyny

……………………………..

Załącznik 1

Zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo.

Podczas oznakowywania rejonów skażonych substancjami promieniotwórczymi znaki ostrzegawcze powinny zostać umieszczone na wszystkich prawdopodobnych drogach prowadzących do tych rejonów, w miejscach gdzie moc dawki osiąga podczas wykonywania pomiaru wartość 1 rada na godzinę na wysokości nad powierzchnią ziemi. Znaki powinny być również ustawiane w miejscach składowania skażonego radiologicznie sprzętu i materiałów znajdujących się w tym rejonie. W takim przypadku znaki powinny być rozmieszczone na obwodzie takiego stanowiska, w odległości zapewniającej kontakt wzrokowy. Gdy moc dawki jest większa niż 1 centyrad na godzinę, wówczas znaki zawierające aktualną moc dawki powinny zostać umieszczone na wszystkich prawdopodobnych drogach prowadzących do rejonu skażonego oraz na jego granicy.

Stopień skażenia substancjami promieniotwórczymi musi być każdorazowo określony przez jednostki przybywające do takiego rejonu. Zastane oznakowania należy traktować jako ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem, a charakterystyki skażeń jako nieaktualne.

W zależności od uznania dowódcy, obszar skażony substancjami promieniotwórczymi nie musi być oznakowany jeśli brak oznakowania przyczyni się do uzyskania powodzenia militarnego. Jednak w takim przypadku muszą być podjęte działania mające na celu powiadomienie wojsk własnych (sojuszniczych) o istnieniu takich obszarów.

Oznakowanie rejonów skażonych substancjami promieniotwórczymi powinno być okresowo uaktualniane, a znaki ostrzegawcze przestawiane w miarę obniżania się stopnia skażenia terenu. Dowódcy jednostek opuszczających zajmowany obszar, na którym występują rejony niebezpieczne lub odpowiedzialni za dane rejony, mają obowiązek pozostawić wszystkie oznakowania rejonów niebezpiecznych na miejscu ich ustawienia lub je usunąć gdy ich obecność okaże się niepotrzebna.

Postanowienia niniejszej instrukcji nie wykluczają dodatkowego oznaczania ustawiania znaków o szerszej informacji niż znaki ustanowione tą normą, o ile dowódca odpowiedzialny za dany rejon uzna to za konieczne.

Obiekty, które mogą być źródłem skażenia o charakterze nie militarnym (latryny, wysypiska śmieci, studnie lub doły chłonne oraz składowiska odpadów), powinny być oznaczone znakami prostokątnymi o dowolnie dobranych kolorach i rozmiarach. Po zakończeniu użytkowania tego typu obiektów powinny one zostać pokryte kopcami ziemi. Na szczycie kopca powinien być umieszczony znak o kształcie prostokąta z informacją zawierającą: rodzaj składowiska, datę jego zamknięcia, obszar nie nadający się do wykorzystania oraz oznaczenie jednostki.

1. Granica rejonu niebezpiecznego, granica bezpieczeństwa lub zagrożenie punktowe, w przypadku długotrwałego oznakowania, powinna być wyznaczona ogrodzeniem (płotem) i umocowanymi na nim znakami ostrzegawczymi. Może to być ogrodzenie występujące naturalnie (żywopłot, inne stałe ogrodzenie), albo ogrodzenie specjalnie zbudowane przy użyciu palików (słupków), połączonych przynajmniej jednym splotem drutu (w tym kolczastego) umocowanym na wysokości pasa.

2. Znaki ostrzegawcze umieszcza się na ogrodzeniach (płotach) powyżej gruntu na wysokości pasa. W przypadku ogrodzeń z drutu zawiesza się je na nim w odstępach co 10 - , w zależności od ukształtowania terenu. Natomiast w przypadku zastosowania ogrodzenia typu np. walec kolczasty, znaki umieszcza się na słupkach (palikach) ogrodzeniowych, również w odstępach co 10 - , w zależności od ukształtowania terenu.

3. W przypadku, gdy ogrodzenia jeszcze nie ustawiono, znaki ostrzegawcze umieszcza się na palach, drzewach, skałach lub bezpośrednio na ziemi, przy czym jest to metoda tymczasowa.

4. Znak ostrzegawczy powinien być umieszczony tak aby czołowa (informacyjna) strona znaku zwrócona była tyłem do oznakowanego rejonu.

5. W przypadku skażeń promieniotwórczych, chemicznych i biologicznych może okazać się, że ogrodzenie całej strefy jest niemożliwe ze względu na jej znaczne rozmiary. W takich przypadkach mogą być oznakowane wyłącznie granice rejonów niebezpiecznych przylegające do rejonów działań jednostek wojskowych.