Czas: Zastosowanie Operator Present Continuous Kiedy mówimy o czymś w danej chwili Osobowa forma czasownikato be Present Simple Mówimy, kiedy coś odbywa się regularnie (np. On codziennie pracuje), kiedy nadajemy komuś cechy(np. On jest wysoki) Do (1, 2 os. lp., lm),does (3 os. lp.) Present Perfect Stosujemy kiedy skutki czynności wykonanej w przeszłości są dostrzegalne dzisiaj (Autobus właśnie przyjechał). Have , has(tylko 3 os. lp.) Present Perfect Continuous Kiedy czynność rozpoczęta w przeszłości trwa do teraz (On się myje od pięciu minut). Have , has(tylko 3 os. lp.) Past Continuous Kiedy opisujemy czynności, które trwały przez jakiś czas was (1, 3 os. lp.),were (2 os. lp, lm.) Past Simple Kiedy opisujemy czynności które wydarzyły się dokładnie o określonym czasie, lub bez dokładnego czasu, ale kiedy wiemy o jakim czasie czynność się wydarzyła. Did Past Perfect Kiedy mówimy o dwóch czynnościach z przeszłości, a jedno nastąpiło wcześniej niż drugie.(Myłem zęby zanim przyszedł Tom). Had(w wszystkich osobach) Past Perfect Continuous Kiedy mówimy o dwóch czynnościach z przeszłości, a jedna wydarzyła się wcześniej od drugiej, ale skupia się uwagę na czynności, a nie na jej skutku (Byłem bardzo szczęśliwy po tym jak wygrałem w konkursie). OperatorHad Future Continuous Kiedy oczekujemy że coś się wydarzy w przyszłości i będzie trwać pewien okres czasu. Shall (1 os. lp i mn.),will (2, 3 os. lp, lm.) Future Simple Kiedy oczekujemy że coś się wydarzy. Shall (1 os. lp i mn.),will (2, 3 os. lp, lm.) Future Perfect Kiedy zakładamy ze jakaś czynność zostanie zrobiona do pewnego momentu w przyszłości. Shall (1 os. lp i mn.),will (2, 3 os. lp, lm.) Future Perfect Continuous Stosujemy, gdy określamy, że do jakiegoś momentu w przyszłości minie pewien okres, kiedy czynność jest wykonywana Shall (1 os. lp i mn.),will (2, 3 os. lp, lm.)

Przymiotniki dają dodatkowe informacje o osobie, rzeczy np. nice - miły, przyjemny, ładny good - dobry Przymiotniki można stopniować. Mają trzy stopnie: Stopień równy - porównuje jedną osobę lub rzecz Stopień wyższy - porównuje dwie osoby lub rzeczy Stopień najwyższy - porównuje trzy lub więcej osób lub rzeczy Stopień równy Stopień wyższy Stopień najwyższy beautiful fat happy nice high more beautiful fatter happier nicer higher the most beautiful the fattest the happiest the nicest the highest Przymiotniki, które mają więcej niż dwie sylaby (np. beautiful) w stopniu wyższym do wyrazu dodajemy more, a w stopniu najwyższym the most (np. the most beautiful). WYJĄTKI Stopień równy Stopień wyższy Stopień najwyższy far bad little good farther worse less better the farthest the worst the least the best

Czasownik jest najważniejszą częścią mowy. Są trzy formy czasownika:

• 1 forma - czas teraĽniejszy np.
  drive - jechać
  play - grać

• 2forma - czas przeszły np.
  drove - jechałem
  played - grałem

• 3 forma - imiesłów bierny np.
  driven - dojechałem
  played - wygrałem

W języku angielskim czasowniki dzielone są na dwie grupy:

• Czasowniki zwykłe - dzielą się na dwie grupy: regularne i nieregularne.

-Czasowniki regularne to np.
play - played - played
cook - cooked - cooked

-Czasowniki nieregularne to np.
drive - drove - driven
write - wrote - written

• Czasowniki pomocnicze - w zdaniu występują w formie osobowej i mają zadanie operatorów czyli za ich pomocą tworzymy pytania i przeczenia. Czasowniki pomocnicze dzielą się na:
  - podstawowe
  Czyli takie jak czasownik be(być), do(robić coś), have(mieć),

- modalne
Czasowniki te przyjmują stosunek do czynności wykonywanej która jest opisywana przez czasownik główny. Te czasowniki określają możliwość, chęć konieczność, przypuszczenie.
Przykłady czasowników modalnych: will, shall, must, may, could.

- półmodalne
Czasowniki półmodalne mają charakterystyczną cechę. Występują jako zwyczajne czasowniki, a także tworzą pytania i przeczenia za pomocą czasowników pomocniczych.

Passive

Zastosowanie:

• Strony biernej używamy wtedy kiedy chcemy określić, np, że coś zostało zrobione przez kogoś.

• Strony biernej używamy gdy ktoś lub coś powoduje jakąś akcje lecz nie wiemy kto, lub uważamy że nie jest ważne kto. Przykład:

A lot of money was stolen in the robbery. - ktoś ukradł ale my nie wiemy kto
This room is cleaned every day. - ktoś czyści ten pokój i to nie jest ważne kto

Wzór

subject + 3 forma czasownika(z końcówką -ed) + by, from, etc.

Zdania warunkowe pierwszego typu stosujemy kiedy chcemy powiedzieć o prawdopodobnych wydarzeń w przyszłości, a także o ich skutkach.

Pierwszy okres warunkowy tworzymy na początku stawiając if (jeśli) następnie czas Present Simple, dzięki któremu możemy opisać przyczynę, następnie piszemywill lub won't (w zdaniach przeczącyh), gdzie piszemy skutek czynności podanej po if. Oczywiście można najpierw napisać skutek (future), a po tym przyczynę

Przykłady:
If you don't wear swimsuit, you won't swim
Jeśli nie będziesz mieć kostiumu, to nie będziesz pływać
You will see better, if you wear glasses
Będziesz widzieć lepiej, jeśli będziesz nosić okulary
If you don't wear glasses, you will have problems
Jeśli nie będziesz nosić okularów, będziesz mieć problemy.
I won't go if you are so impolite
Nie pójdę, jeśli będziesz niegrzeczny

Wzór: If + Present Simple, + future

Zdanie warunkowe II typu

Ten typ zdań warunkowych stosuje się wtedy, gdy sytuacja prawdopodobnie się nie wydarzy, jest mało możliwe, aby się wydarzyła.

W tym typie zdań warunkowych na początku stawia się if (jeśli), po czym jest czas Past Simple w którym opisuje się przyczynę, następnie po przecinku wouldlub wouldn't (w zdaniach przeczących) gdzie opisuje się skutek wydarzeń opisanych po If. Na początku oczywiście może być najpierw skutek, a następnie przyczyna.

Przykłady:
I would drive to Warsaw if I had a car. - Pojechałbym do Warszawy, gdybym miał samochód.
If I won a lottery, Iwould buy new hause - Gdybym wygrał na loterii, kupiłbym sobie nowy dom
If I were a president, I would give more money on school - gdybym był prezydentem, przeznaczyłbym więcej pieniędzy na szkołę

Uwaga!
W 1os. lp zamiast was, piszemy were

Zdanie warunkowe III typu

Zdania warunkowego trzeciego typu stosujemy do czasu przeszłego, kiedyś coś już się wydarzyło. Inaczej można to określić "szansa minęła".

I would have bought a new car if I had had enough money. - Kupiłbym samochód gdybym miał wystarczająco dużo pieniędzy.

Echo question używany jest wówczas, gdy wyrażamy podziw, gdy jesteśmy zaskoczeni tym, co powiedział rozmówca. She have a new car - ona ma nowy samochód Does she? - Naprawdę? (Czas Present Simple) Jak wydać w powyższym przykładzie aby utworzyć echo question należy zastosować tylko inwersję. Należy także używać odpowiednich operatorów zależnie od czasu jaki użyła osoba poprzedzająca nasze zdziwienie. Przykłady: He wrote letter two hours - On pisał list dwie godziny. Did he? - Naprawdę? (Czas Past Simple) He will see Katie tomorrow - On zobaczy Katarzynę jutro Will he? - Naprawdę? (Czas Future Simple)

Must używamy, kiedy musimy wykonać czynność, którą ktoś nam kazał zrobić. Have to używamy, gdy musimy wykonać czynność którą sami musimy zrobić i nikt nam nie kazał.

Zdania twierdzące

I have to go to school.
Muszę iść do szkoły.
You had to buy it. 
Musiałeś to kupić(Czas przeszły)
He have to go to school.
She have to go to school.
It have to go to school.

We have to go to school.
You have to go to school.
They have to go to school.

Zdania przeczące

I don't have to go to school.
Nie muszę iść do szkoły.
You didn't have to buy it. 
Nie musiałeś to kupić(Czas przeszły)
He doesn't have to go to school.
She doesn't have to go to school.
It doesn't have to go to school.

We don't have to go to school.
You didn't have to go to school.
They doesn't have to go to school.

Zdania pytające

Do I have to go to school?
Czy muszę iść do szkoły?.
Did you had to buy it?
Musiałeś to kupić?(Czas przeszły)
Does he have to go to school?
Does she have to go to school?
Does it have to go to school?

Do we have to go to school?
Did you have to go to school?
Does they have to go to school?