Bóg się rodzi gwiazda wschodzi 
kolęda polska, śpiewana do muzyki autorstwa J.K. 

Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi, 
Trzej Królowie od wschodu. 
Tu z darami, ofiarami, 
  każdy swego narodu. 
    Do Betlejem, gdzie złożony z Panny 
    Chrystus narodzony, 
      jadą z licznymi dwory. 
Murzynowie, Arabowie, 
Z Tarsu to są królowie; 
Nauczeni, oświeceni 
  Ci święci trzej Magowie 
    Przez Proroka Balaama, 
    Co potwierdza gwiazda sama, 
      Prowadząca do szopy. 
Nie leniwi lecz skwapliwi, 
Swoje kraje rzucają, 
A w te strony swe korony, 
  W szopie Panu składają; 
    Jeruzalem nawiedzając, 
    I Heroda się pytając, 
      Gdzie Król Chrystus narodzon. 
Herod wita, Królów pyta, 
Co to za Król na świecie 
Obiecany i przysłany, 
  W którym Judzkim powiecie? 
    Na co rzekną, że Prorocy 
    O niebieskiej jego mocy 
      Piszą z Ducha Świętego. 
Pozdrowiwszy, nawiedziwszy 
Jeruzalem żegnają 
A bez zwłoki, spieszne kroki 
  Do Betlejem wraz dają: 
    Melchior z Baltazarem, 
    Kasper z zacnym złota darem, 
      W szopie raczą Chrystusa. 
Lubo w żłobie, jednak sobie 
Dziecię Boga szacują; 
Otworzywszy skarb złożywszy, 
  Wonność mirę darują: 
    A w najczystsze Panny ręce, 
    Matce Bożej, swej Panience 
      Wdzięczne dary złożyli. 
Złoto Pana, a kapłana 
Kadzidło oznaczało, 
Mira znakiem, męki smakiem 
  W tych darach wyrażało: 
    Co Królowie gdy oddali, 
    Pana w żłobie pożegnali, 
      z matką Jego Maryją. 
Więc w krainę, w swą dziecinę 
Święci spieszą Panowie, 
A w spocznięciu i w zaśnięciu 
  Z nieba stająposłowie 
    Świętym Królom wręcz bez trwogi 
    Rozkazują w domu progi, 
Innym wracać gościńcem. 
I tak święci w łaskę wzięci 
Od Pana radości wesołości 
  Dla nas narodzonego 
    Wierni będąc, wyznawali 
    Że Bóg zrodzon, ogłaszali, 
      Aby zbawił narody. 
I my dary, z serc ofiary 
Dajmy Panu z Królami, 
Miłość w złocie, zapach w cnocie, 
  Mirę gorzką i z nami: 
    Prosząc Pana poznanego, 
    Boga w żłobie złożonego, 
      By nas niebem darował.