PROGRAM WŁASNY ZAJĘĆ TANECZNYCH
PRZY ZESPOLE SZKÓŁ W CHOCZU
SZKOŁA PODSTAWOWA
Opracowała
Katarzyna Bukowska
Chocz 2006
Wstęp
Od najwcześniejszych lat dziecko odczuwa potrzebę ruchu. Stara się uczestniczyć w zabawach rytmicznych.
Zespół taneczny jest taką formą, która jest kontynuacją zajęć ruchowych na dalszym etapie kształcenia.
Martin Luther pisał o tańcu: „Tańce są po to, aby ludzie uczyli się uprzejmości w towarzyskim obcowaniu, aby chłopcy i dziewczęta mieli okazję do zawierania znajomości i przyjaźni”
Założeniem tego programu jest, aby zajęcia taneczne rozwinęły u dzieci to, o czym mówi powyższy cytat.
Organizacja zajęć
Proponowany program zajęć tanecznych jest przeznaczony do realizacji w każdym etapie kształcenia.
Skierowany dla uczniów, którzy są zainteresowani i jednocześnie wykazują chęć poszerzania swojej wiedzy w zakresie tańca.
Zajęcia odbywać się będą w 2 grupach. Dwie grupy 12 osobowe
i jedna licząca około 20 uczniów. Dwie mniejsze grupy mogą wykonywać taniec ludowy a grupa większa taniec współczesny.
Celem programu jest zaspokajanie potrzeby ruchu, śpiewu, odprężenia, ekspresji i potrzeby tworzenia. Jest sposobem na aktywną formę spędzenia wolnego czasu.
Tematyka w nim zawarta stanowi uzupełnienie treści w ramach edukacji muzycznej. Główne założenia programu polegają na obcowaniu uczniów z muzyką, tańcem i śpiewem.
Poprzez taniec i śpiew, uczeń wyrabia w sobie poczucie rytmu, słuchu, swobodę i płynność ruchów. Uzyskuje elastyczność i harmonijność ruchową i wokalną. Elementy tańca i układy choreograficzne przyczyniają się do umiejętności i łatwości obcowania w towarzystwie.
Przez ruch ciała dzieci uczą się nawiązywać kontakt z otaczającym nas światem. Taniec z jednej strony ma istotne znaczenie dla rozwoju osobowości człowieka, z drugiej zaś może stać się istotnym elementem terapii, ponieważ ruch znosi napięcie mięśniowe, emocjonalne, daje odprężenie, wyzwala ekspresję i poczucie własnej wartości i pewności. Ruch przy muzyce wzmaga postawę kreatywności, integruje człowieka wewnętrznie i otwiera na twórcze poszukiwania. Pośrednio wpływa na samoocenę uczniów.
Cele zajęć
Nabycie przez uczniów umiejętności wykonywania podstawowych kroków i figur w tańcach i układach choreograficznych.
Ukształtowanie młodego człowieka pod kątem wszechstronnego rozwoju.
Wyrobienie poczucia rytmu, słuchu, płynności ruchów.
Wyrobienie nawyku aktywnego spędzenia wolnego czasu.
Rozwijanie indywidualnych zainteresowań i zamiłowań.
Kształcenie sprawności ruchowej uczniów.
Wyrobienie umiejętności stosowania form tanecznych jako sposobu walki ze stresem.
Nabycie umiejętności pokonywania nieśmiałości i tremy podczas prezentowania się na scenie.
9. Nabieranie ogłady towarzyskiej i kultury zachowania.
Zadania programu
1. Poznanie podstawowych kroków tańców:
- poloneza (20 godz.)
- polki jarocinki (20 godz.)
- wielkopolskiego tańca walcerka (20 godz.)
- oberka i np. zabawy ze śpiewem „Tańcował Kuba w sini”(10 godz.)
- disco: układy taneczne w rytmie tańców współczesnych i klasycznych (10 godz.)
2. Twórcze realizowanie się jako:
- tworzenie układów tanecznych i choreograficznych,
- prezentowanie się na imprezach szkolnych, klasowych i środowiskowych,
- wyjazdy na pokazy i prezentacje w zaprzyjaźnionych szkołach i przedszkolach.
W realizacji założeń programu wykorzystywane będą wszelkie potrzeby dziecka: ruchu, odprężenia, ekspresji i potrzeba tworzenia. Wszystkie te potrzeby zaspokaja taniec. Uczniowie nie tylko poznają motywy taneczne, melodie ludowe i współczesne, ale mają możliwość zaprezentowania zdobytych umiejętności przed publicznością. Warto, więc skorzystać z takiego programu, traktując go jako skuteczny środek wspomagania procesów edukacji wychowania, terapii, animacji kulturalnej i rozrywki.
Podsumowanie
Program został przedstawiony Radzie Pedagogicznej Szkoły Podstawowej i Gimnazjum.
Po zapoznaniu i zaopiniowaniu program został zatwierdzony do realizacji.
5