Jak można sklasyfikować zaburzenia słuchu? Z jakimi problemami mogą się wiązać poszczególne wady?

 

Wady słuchu sklasyfikować można na podstawie czterech kryteriów:

 

• głębokości ubytku słuchu,
• czasu wystąpienia wady,
• przyczyny uszkodzenia,
• lokalizacji uszkodzenia.

 

Najpopularniejszy podział dotyczy głębokości ubytku słuchu i opiera się na badaniu dolnego progu słyszalności danego dźwięku, czyli na sprawdzeniu, jakiej głośności dźwięki słyszy badana osoba.
Opierając się na tym kryterium, Międzynarodowe Biuro Audiofonologii BIAP dzieli słuch w następujący sposób:

• słuch normalny - dolny próg słyszalności do 20 dB;
• niedosłuch lekki - dolny próg słyszalności od 21 do 40 dB;
• niedosłuch umiarkowany - dolny próg słyszalności od 41 do 70 dB;
• niedosłuch znaczny - dolny próg słyszalności od 71 do 90 dB;
• niedosłuch głęboki - dolny próg słyszalności od 91 do 110 dB;
• resztki słuchu - dolny próg słyszalności powyżej 110 dB.

Informacje zawarte w tabeli pozwolą wyrobić sobie wyobrażenie o tym, jakie dźwięki osoba z daną wadą słuchu może usłyszeć.

 

Źródło dźwięku	Poziom natężenia [dB]
szelest liści	10
cicha rozmowa	30
spokojna ulica	50
pracujący odkurzacz	70
jadący samochód osobowy	80
ryk lwa	90
jadący motocykl	100
jadący samochód wyścigowy	120
silnik turboodrzutowy	140

 Poszczególne stopnie ubytku słuchu wiążą się z charakterystycznymi zaburzeniami w rozwoju mowy i percepcji słuchowej dziecka.

Poniższe informacje mogą pomóc w rozpoznaniu u ucznia wady słuchu.