Przedszkole Publiczne Nr 4

Ul. B. Chrobrego 37

49-300 Brzeg

Dyrektor: G. Rosińska

Opracowała: A. Łącka

ZAJĘCIA WYRÓWNAWCZE Z DZIEĆMI SZEŚCIOLETNIMI

ĆWICZENIA Z DZIEĆMI MAJĄCYMI TRUDNOŚCI Z ODBIOREM SŁUCHOWYM I ROZUMIENIEM MOWY:

1. Umiejętność słuchania przez dziecko poprawia się, jeśli nauczyciel wydaje polecenia, formułując krótkie zdania, zawierające jedną myśl, a następnie prosi dziecko, aby powtórzyło to, co usłyszy.

2. Uprzedź dziecko, zanim wypowiesz polecenie i zachęć je do uważnego słuchania.

3. Za każdym razem nauczyciel wydaje tylko jedno polecenie.

4. Gdy tylko to możliwe, dostarczaj bodźców wzrokowych.

5. Proste polecenia powinny stopniowo stawać się coraz bardziej skomplikowane np.

• idź do drzwi;

• idź do drzwi i zapukaj w nie;

• idź do drzwi, zapukaj w nie i naciśnij klamkę;

• idź do drzwi, zapukaj w nie, naciśnij klamkę i otwórz je.

6. Poproś dziecko, aby zamknęło oczy. Weź znany mu przedmiot, który wydaje dźwięki, i poproś je, by rozpoznało go po wydawanym dźwięku.

7. Poproś dziecko, aby wykonało jakąś czynność. Niech to będzie czynność, którą można wykonać natychmiast, np. klaśnięcie w dłonie.

8. Wręcz dziecku czystą kartkę papieru i kredki w różnych kolorach. Upewnij się czy dziecko odróżnia kolory. Poproś je, aby narysowało, np.

• niebieskie kółko;

• niebieskie kółko i czerwony krzyżyk;

• niebieskie kółko i czerwony krzyżyk i połączyło niebieskie kółko z czerwonym krzyżykiem brązową linią.

Można przeprowadzić różnorodne ćwiczenia, używając takich pojęć jak:

• poniżej,

• powyżej,

• mniej,

• więcej

• dużo.

Na przykład: poproś dziecko, aby narysowało wazon, w którym będzie

mniej niż siedem kwiatów, ale więcej niż pięć.

9. Przeczytaj dziecku kilka razy krótka historyjkę. Za każdym razem uprzedź je, że zadasz mu pytanie lub wydasz polecenie odnośnie tej historyjki:

• niech wymieni postacie występujące w tej historyjce,

• niech odpowie na krótkie pytania dotyczące historyjki;

• wspomnij jakieś wydarzenie z historyjki i poproś dziecko, aby je opisało,

• poproś dziecko, aby opowiedziało historyjkę własnymi słowami.

10. Powiedz trzy słowa, z których dwa będą takie same. Dziecko natychmiast powinno zauważyć to inne słowo, np. „krzesło”, w zestawie „stół, krzesło, stół”. Można zwiększać liczbę słów z czasem, gdy u dziecka rozwinie się zdolność usłyszenia i zapamiętania większej ilości różnic, np. stół, krzesło, nóż, widelec, stół.

11. Poproś dziecko, aby za pomocą mimiki i gestów wyraziło to, co słyszy, np. dziecko zamyka oczy, stąpa po podłodze, uderza dłońmi kolana, przyciska jedną rękę do brzucha, a drugą kładzie na plecach. Dziecko pokazuje to, co widzi i słyszy.

12. Poproś dziecko, aby posłuchało zdania i użyło poprawnego słowa, np. „Myślę o słowie, które opisuje rzecz stosowana do jedzenia zupy”.

13. Poproś dziecko, aby uzupełniło brakujące fragmenty krótkich historyjek i

Wierszy.

ĆWICZENIA Z DZIEĆMI MAJACYMI TRUDNOŚCI Z ROZRÓŻNIANIEM DŹWIĘKÓW

• Ćwiczenia należy zacząć od dźwięków, które są zupełnie różne, np. „k”, „s”;

• ćwiczenia zaczynamy od znanych dziecku dźwięków;

• przechodzimy stopniowo od rozpoznawanie dużych różnic dźwiękowych do mniejszych, np. najpierw dzwonek telefonu i pukanie do drzwi, a potem bardziej subtelne różnicowanie, np. dzwonek telefonu i dzwonek do drzwi.

1. Naśladowanie dźwięków. Poproś dziecko, by naśladowało szczekanie psa, różnicując dźwięki, no. Szczekanie psa wesołego lub psa przestraszonego.

2. Pokaż dziecku obrazek ze znanymi mu zwierzętami lub przedmiotami, np. kot, pies, dzwonek, samochód i poproś je, aby wydało dźwięk charakterystyczny dla każdego z nich.

3. Zabawy z dźwiękiem. Wydaj dźwięk i poproś dziecko, by zgadło, skąd pochodzi.

4. Zagraj długie lub krótkie dźwięki na fortepianie lub flecie. Dziecko powinno odróżnić długie dźwięki od krótkich i podnieść rękę, gdy rozpozna długi dźwięk.

5. Nagraj dźwięki wydawane przez określone znane dziecku przedmioty, np. odkurzacz, gwizdek lokomotywy. Zadaniem dziecka będzie zidentyfikowanie dźwięków.

6. Stań z tyłu za dzieckiem i klaśnij dwa, trzy lub pięć razy. Za każdym razem dziecko ma powiedzieć, ile razy klasnąłeś w dłonie. Można do tego celu użyć fletu, młotka, ksylofonu lub kołatki do drzwi.

7. Włóż parami do jednakowych nieprzeźroczystych plastykowych pojemników:

• skrawki papieru,

• piasek,

• suszone ziarna kukurydzy,

• rodzynki lub winogrona.

Ustaw pojemniki w przypadkowy sposób. Poleć dziecku, aby ustawiło

obok siebie pojemniki z taka samą zawartością, rozpoznając je na

podstawie potrząsania.

8. Przeczytaj dziecku 2 - 3 razy krótkie wierszyki. Dziecko powinno wskazać rymujące słowa.

9. Pokaż dziecku rysunki z podpisami przedstawiające np. but, bat, pan, kret. Przeczytaj je dziecku i poproś, aby wskazało samogłoski najczęściej występujące w tych słowach.

10. Nagraj na taśmę kilka jednosylabowych wyrazów. Odtwarzaj w wolnym tempie, najpierw jedno słowo, a potem dwa, trzy, cztery i pięć słów itd. Za każdym razem dziecko ma rozpoznać:

• początek,

• środek,

• koniec dźwięku.

ĆWICZENIA Z DZIEĆMI MAJACYMI TRUDNOŚCI Z PAMIĘCIĄ SŁUCHOWĄ

1. Powtórz przeczytane wcześniej polecenia, na które dzieci próbowały już odpowiedzieć.

2. Poproś dziecko, by słuchało wypowiadanych sekwencji z zamkniętymi oczami. Przekonasz się w ten sposób, czy bodźce wzrokowe nie zakłócają słyszenia.

3. Ćwicz z dzieckiem kolejne polecenia składające się z kilku etapów.

4. Ćwicz z dzieckiem przypominanie ważnych sekwencji liczb, takich jak numery telefonów, adresy.

5. Skłaniaj dziecko, by uczyło się na pamięć piosenek, opowieści, wierszyków.

6. Przeczytaj powoli kilka słów, dziecko powinno je powtórzyć.

7. W celu rozwinięcia sekwencyjnej pamięci słuchowej stosuj jak najwięcej pomocy wzrokowych.

8. Połóż przed dzieckiem 3 - 4 przedmioty i wydaj mu kilka poleceń, np. połóż zielony klocek na kolanach Joasi, połóż żółty kwiatek pod krzesłem i włóż pomarańczową piłkę pod krzesło Kasi. Listę można wydłużać w miarę jak dziecku poprawia się pamięć słuchowa.

9. Baw się z dzieckiem w „Lecimy na księżyc”. Powiedz: „Lecę na księżyc i zabieram moją rakietę”. Następnie dziecko powtarza to zdanie i dodaje do niego jeden element.

ĆWICZENIA Z DZIEĆMI MAJACYMI TRUDNOŚCI Z ODBIOREM WZROKOWYM

1. Ćwiczenie z planszą z otworkami. Narysuj kolorowe geometryczne wzory, które będzie można odtworzyć za pomocą kolorowych kołeczków

na planszy z otworkami.

2. Ćwiczenie z klockami. Weź drewniane lub plastikowe klocki jednokolorowe lub mające jedną ścianę w innym kolorze. Poproś dziecko, by ułożyło geometryczne kształty i zbudowało kopie modeli.

3. Odnajdowanie kształtów na obrazkach. Poproś dziecko, by znalazło wszystkie okrągłe kształty lub wzory na obrazku, wszystkie przedmioty kwadratowe, itd.

4. Ćwiczenie z koralikami. Podobne ćwiczenie można zrobić z koralikami i sznurkiem, układając różne kształty i wzory.

5. Ćwiczenie z układankami. Poproś dziecko, aby złożyło układankę kupioną w sklepie lub wykonaną własnoręcznie. Obrazki ludzi, zwierząt, kształtów lub liter można pociąć na kawałki, aby pokazać poszczególne części.

6. Klasyfikacja. Poproś dziecko, aby ułożyło figury geometryczne, grupując je ze względu na rozmiary lub kolory. Figury mogą być wycięte z tektury i umieszczone na małych kartacz.

7. Ćwiczenie z gumką. Poproś dziecko, aby skopiowało figury geometryczne za pomocą kolorowej gumki rozpiętej między gwoździkami wbitymi w deskę.

8. Ćwiczenia z planszami. Poproś dziecko, aby znalazło przedmioty lub kształty różniące się, dobrało te same przedmioty, znalazło przedmioty znajdujące się w różnym położeniu w przestrzeni i oddzieliło kształty i figury od podłoża.

9. Dobieranie geometrycznych kształtów. Poproś dziecko, aby grało kartami z narysowanymi obrazkami i dobierało pasujące do siebie kształty.

10. Przygotuj słoiki z zakrętkami o różnym kształcie. Pomieszaj zakrętki i poproś dziecko o dopasowanie ich do słoików.

11. Kostki domina. Można używać gotowych zestawów domino. Zabawa polega na dobieraniu kostek o takiej samej liczbie kropek.

12. Gry karciane. Talia kart jest doskonałym materiałem szkoleniowym służącym do dobierania kolorów, figur, liczb i zestawień.

13. Litery i liczby. Postrzeganie i rozróżnianie liter za pomocą wzroku jest ważną umiejętnością potrzebną w sztuce czytania. Gry z wykorzystaniem dobierania, porządkowania lub nazywania kształtów można wykorzystać do nauki liter i liczb.

14. Literowe bingo. Karty bingo mogą zawierać litery. W momencie czytania liter dziecko rozpoznaje je i zakrywa przeczytane litery.

15. Znajdź brakujące części. Użyj obrazków wyciętych z gazet. Odetnij części funkcjonalne od obrazków. Poproś dziecko, by odnalazło i uzupełniło brakujące części.

16. Wzrokowy odbiór słów. Umiejętność rozumienia słów w dużym stopniu zależy od umiejętności czytania. Gry polegające na dobieraniu, układaniu, grupowaniu, śledzeniu i rysowaniu geometrycznych kształtów i liter można wykorzystać do nauki słów.

17. Używaj obrazków, opowiadając bajki. Pod koniec opowiadania dziecko powinno umieć skorzystać z ilustracji, aby powtórzyć opowiadanie i pokazać każde zdarzenie na obrazku.

18. Poproś dziecko o taki ułożenie kart, aby zobrazować po kolei całą historię.

ROZRÓŻNIANIE ZA POMOCĄ WZROKU

1. Zacznij od nauczenia dziecka rozróżniania między słowami, literami i przedmiotami, między którymi istnieją oczywiste różnice, stopniowo wprowadzając takie przykłady, w których różnice są niewielki.

2. Poroś dzieci, aby mając zawiązane oczy, delikatnie dotykały różnych przedmiotów i rozpoznawały podobieństwa i różnice między nimi, np. duża i mała piłka, twardy i miękki pluszowy miś. Można pozwolić dziecku mieć oczy otwarte, ale powinno wówczas dotykać przedmioty za swoimi plecami.

3. Poproś dziecko, aby ułożyło przedmioty, porządkując je od dużego do małego, od grubego do cienkiego, od miękkiego do twardego.

4. Poproś dziecko, aby uporządkowało pasujące do siebie przedmioty, słowa lub litery.

5. Wybierz jakiś artykuł lub magazyn. Poproś dziecko, aby wskazało w tym artykule wszystkie „a” lub inne samogłoski lub spółgłoski. Później poproś dziecko o wskazanie takich połączeń jak „nd”, „ed” czy „dan”, a następnie słów zaczynających się lub kończących na daną literę. Codziennie dziecko może przynosić swoja własną gazetę do wykorzystania w tym ćwiczeniu.

6. Nauczyciel pisze na kartce słowa nie mające sensu. Należy wyznaczyć dziecku czas, w którym ma zakreślić wszystkie litery „a” lub ”b”, lub jakąkolwiek inną literę, z którą ma problemy. Należy zapisać liczbę pomyłek lub opuszczonych liter oraz czas, w jakim dziecko wykonało to ćwiczenie. Pozwoli to na zmotywowanie go zarówno pod względem dokładności, jak i tempa pracy.

7. Poproś dziecko o odnalezienie ukrytych przedmiotów, liter, słów oraz cyfr na obrazkach.

ĆWICZENIE PAMIĘCI WZROKOWEJ

1. Ułóż obrazki, przedmioty litery lub liczby w pewien określony sposób. Pozwól dziecku dokładnie się im przyjrzeć. Gdy dziecko się odwróci, dokonaj pewnych zmian. Następnie poproś je, aby powiedziało, co zostało usunięte, a co pojawiło się nowego. Stopniowo zwiększaj liczbę przedmiotów, starając się, aby zmiany były mniej oczywiste.

2. Poproś dziecko, aby wyjrzało przez okno i popatrzyło przez nie przez chwile, a następnie poleć mu, żeby wymieniło nazwy trzech przedmiotów znajdujących się za oknem. Następnym razem można go poprosić, żeby wymienił więcej przedmiotów.

3. W celu poprawienia pamięci stosuj karty z wypisanymi słowami i rysunkami. Zapobiegnie to uniknięciu stosowania wyłącznie wymowy fonetycznej. Skracaj czas odsłaniania kart. Poleć dziecku powtórzyć to, co zobaczyło.

4. Stosuj metody słuchowe, aby rozwiązać problem wzrokowej pamięci sekwencyjnej, np. zanim dziecko powtórzy nazwę pokazanego przedmiotu, poproś je o głośne przeliterowanie.

5. Zagrajcie w jakąś grę karcianą, w której dziecko musi zapamiętać cyfry, obrazki lub figury. Może to być gra w lotto.

6. Ćwiczcie zapamiętywanie zobaczonych zestawień cyfr. Takie ćwiczenie można stosować przy istniejących problemach ze słuchową pamięcią krótkotrwałą, jeśli liczby są odczytywane dziecku.

7. Sylabizowanie. Dzielenie słów na sylaby pomaga utrwalić sekwencję sylab w słowie i jest pomocne w nauce literowania.

8. Pokaż dziecku napisane dla przykładu słowo i poproś, by je skopiowało. Nie chowaj przykładu. Jeśli dziecko popełni błąd, musi samo go odnaleźć i poprawić patrząc na przykład.

9. Pokaż dziecku zestaw przedmiotów. Zakryj i usuń jeden z nich. Pokaż zestaw jeszcze raz i poproś dziecko, aby powiedziało, czego brakuje.

10. Pokaz dziecku rysunek geometryczny, sekwencję liter lub cyfr. Poproś je o odtworzenie rysunku, liter lub numerów na popierze.

11. Połóż białe litery na czarnym tle. Dzięki kontrastowi dziecko skoncentruje się na detalach związanych z literami, na które zazwyczaj nie zwraca uwagi.

Przedszkole publiczne Nr 4

Ul. B. Chrobrego 37

49 - 300 Brzeg

Dyrektor: G. Rosinska

Opracowała: A. Łącka

ZESTAW ĆWICZEŃ WYRÓWNAWCZYCH Z DZIEĆMI MAJĄCYMI TRUDNOŚCI W PORUSZANIU SIĘ

ĆWICZENIA Z DZIEĆMI MAJĄCYMI TRUDNOŚCI Z KOORDYNACJĄ MOTORYKI DUŻEJ.

Dzieci mające trudności z koordynacją motoryki dużej są ociężałe, niezgrabne i mają nieskoordynowane ruchy. Często nie są w stanie współzawodniczyć ze swymi rówieśnikami podczas ćwiczeń gimnastycznych. Wpadają na stoły, krzesła i inne sprzęty ustawione w sali. Dodatkowo maja trudności z określeniem własnej tożsamości. Często maja poczucie, że się do niczego nie nadają. Czynności motoryki dużej wymagają zaangażowania wszystkich mięśni, zdolności poruszania się wszystkimi częściami ciała w zależności od czynników zewnętrznych i wewnętrznych, takich jak przyciąganie ziemskie, przewaga jednej strony ciała czy poczucie równowagi. Celem tych czynności są łagodniejsze, bardziej efektywne ruchy ciała, orientacja w przestrzeni i świadomość położenia ciała. Dziecko mające problemy z koordynacja motoryki dużej będzie wymagało indywidualnego programu ćwiczeń fizycznych. Gry zespołowe lub ćwiczenia grupowe nie przyniosą mu wielkich korzyści. Nauczyciel prowadzący naukę wyrównującą musi zapewnić takiemu dziecku pomoc indywidualną.

1. Dziecko powinno uczestniczyć w zajęciach fizycznych, w czasie których ćwiczyłoby chodzenie do tyłu, do przodu lub na boki, a także po prostych lub wijących się ścieżkach narysowanych na podłodze, prowadzących do określonego celu. Ścieżka może być szeroka lub wąska, ale im jest węższa, tym zadanie trudniejsze. Ćwiczenia można urozmaicić, prosząc dziecko o wykonanie dodatkowych ćwiczeń np. unoszenie ramion w różny sposób, podnoszenie lub upuszczanie przedmiotów, takich jak piłki czy pojemniki , oraz skupianie wzroku na różnych punktach w sali w trakcie chodzenia.

2. Kolejnym ćwiczeniem może być naśladowanie poruszania się różnych zwierząt:

• „Chód słonia': należy pochylić się do przodu, zginając się w pasie,

jednocześnie spuszczając ramiona w dół i robiąc duże kroki, kiwać

się z boku na bok; - „Skoki królika”: należy oprzeć ręce na podłodze, ugiąć kolana, a

stopy złączyć pomiędzy dłońmi;

• „Chód raka”: należy pełzać do przodu i do tyłu z głową uniesioną do góry;

• „Chód kaczki”: należy chodzić z dłońmi na kolanach w głębokim przysiadzie;

• „Chód robaka”: opierając dłonie i stopy o podłoże, należy robić małe kroczki najpierw stopami, potem dłońmi.

3. „Chód księżycowy”. Dziecko może naśladować kroki skaczącego kangura, które mogą skojarzyć się z poruszaniem astronauty na Księżycu.

4. Chodzenie po kamieniach. Rozłóż przedmioty na pod lodzie, kolorując je odpowiednio dla stopy prawej i lewej lub pisząc na nich litery „p” i „l”. Zadaniem dziecka będzie odpowiednie stąpanie po tak przygotowanych kamieniach.

5. Zabawa z pudełkami. Ustaw dwa pudełka o rozmiarach pudełka po butach przed i za dzieckiem. Dziecko ma za zadanie wejść obiema stopami do pudełka stojącego przed nim, przesunąć tylnie pudełko do przodu i wejść następnie do niego. Dziecko może używać obu rąk w celu przesuwania pudełka oraz raz jednej, raz drugiej nogi przy wchodzeniu do niego. Cały czas musi iść naprzód, aż dojdzie do linii końcowej.

6. Chodzenie po drabinie. Połóż drabinę na ziemi. Poproś dziecko, by chodziło między szczeblami przodem, tyłem i skacząc.

7. „Anioły w śniegu”. Poproś dziecko, aby położyło się na plecach na podłodze i poruszało rękami i nogami na komendę. Zacznij od komend dotyczących nóg, np. rozsuń jak najbardziej nogi, przesuwaj ramiona wzdłuż podłoża, aż spotkają się nad głowa. Następnie wydawaj komendy dotyczące jednej kończyny, np. poruszaj tylko lewym ramieniem, poruszaj tylko lewa nogą. Na koniec wydawaj polecenia dotyczące kończyn naprzemiennych, np. poruszaj lewym ramieniem i prawą nogą.

8. Bieg z przeszkodami. Ustaw przeszkody z pudełek, kółek, stołków, krzeseł itp. i poproś dziecko, by przechodziło przez, pod, nad i wokół różnych przedmiotów.

9. Jazda na deskorolce jest kolejna metoda ćwiczącą motorykę dużą. Można ćwiczyć leżąc na niej na brzuchu, klęcząc lub stojąc, zaś podłoże, po którym się jeździ może być płaskie lub pochyłe.

10. Pajacyki. Poproś dziecko, by podskakiwało szeroko rozstawiając nogi i klaszcząc dłońmi nad głową. Można zastosować różne odmiany tej zabawy, polegające na ćwierć-, pół- i pełnych obrotach lub skakaniu w lewo, w prawo, na północ lub na południe.

11. Podskakiwanie. Poproś dziecko, by skakało na jednej nodze. Może zmieniać nogi podczas skakania. Powinno skakać rytmicznie, dwa razy na lewej, dwa razy na prawej nodze lub dwa razy na lewej, raz na prawej, czy też dwa razy na prawej i raz na lewej.

12. Fikanie koziołków. Najlepiej, gdy dziecko fika koziołki na trampolinie, łóżku ze sprężynami, materacu lub dużej dętce.

13. Skakanie przez skakankę. Jest to trudne ćwiczenie dla dzieci ze słabą koordynacja ruchową. Łączy ze sobą poczucie rytmu, równowagi, ruchu i koordynacji. Wiele dzieci wymaga pomocy w czasie nauki skakania przez skakankę.

14. Zabawa z kółkami. Różnego rodzaju koła, poczynając od hula-hoop, można wykorzystać do ćwiczeń rozwijających różne umiejętności. Poproś dziecko, by kręciło kołem wokół ramion, nóg, nadgarstków, aby odbijało piłkę w kole, rzucało do niego woreczki z grochem, wchodziło i wychodziło z niego.

15. Ćwiczenia z liną. Długa lina może służyć do przeprowadzenia rozmaitych ćwiczeń. Poproś dziecko, aby zawiązało linę wokół pewnych części ciała: kolan, kostek, bioder, ucząc je w ten sposób wizerunku własnego ciała. Zawiąż linę wokół krzeseł, pod stołem, pod żyrandolem i poroś dziecko, by skakało przez nią do tyłu, do przodu i na boki, lub ułóż z niej różne kształty, litery albo cyfry.

Przedszkole Publiczne Nr 4

49 - 300 Brzeg

ul. B. Chrobrego 37

Dyrektor: G. Rosińska

Opracowała: A. Łącka

ĆWICZENIA Z DZIEĆMI MAJĄCYMI TRUDNOŚCI Z KOORDYNACJĄ MOTORYKI MAŁEJ

1. Kalkowanie. poproś dziecko o kalkowanie linii, obrazków, szkiców, liter lub cyfr na papierze kalkowym lub na matrycy. Aby pomóc dziecku, używaj pomocniczych strzałek, kolorowych wskaźników i cyfr.

2. Kontrolowanie wody. Poproś dziecko, aby przelewało wodę z dzbanków do wiader z podziałką, osiągając określony poziom. Następnie niech dolewa mniejsze ilości, stosując dokładniejsze miary. Zadanie to można uatrakcyjnić, zabarwiając wodę.

3. cięcie za pomocą nożyczek. Pozwól dzieciom ciąć nożyczkami i używać w zależności od potrzeb. Poproś, by wycinały wyraźne geometryczne kształty, takie jak kwadraty, prostokąty i trójkąty. Narysuj dziecku kolorowe linie, wskazujące kierunek cięcia.

4. Sznurowanie. Do tego ćwiczenia można użyć kawałka kartonu z otworami. Na kartonie powinien być rysunek, a zadaniem dziecka jest przewlekanie sznurowadła lub wełny przez dziurki.

5. Ustawianie klocków oraz dopasowywanie elementów.

6. Ćwiczenia z użyciem ołówka i papieru. Dla rozwoju motoryki małej i koordynacji oko/dłoń najlepiej stosować książeczki do kolorowania lub z wykropkowanymi rysunkami, które trzeba dokończyć, łącząc kropki.

7. Zabawa ze spinaczami do bielizny. Poproś dziecko, aby przypinało spinacze do bielizny wzdłuż linii lud brzegu pudełka. Zmierz czas, w którym dziecko przypina określona liczbę spinaczy.

8. Kopiowanie figur. Poproś dziecko. By przyjrzało się figurze geometrycznej, a następnie skopiowało ja na kawałku papieru.

9. Składanie kartek papieru. Ćwiczenie to jest korzystne dla rozwijania koordynacji oko/dłoń oraz kontrolowania motoryki małej.

10. Gra w warcaby. Stwarza ona możliwość rozwijania koordynacji oko/dłoń i precyzyjnych ruchów palcami i dłońmi.

11. Jakakolwiek praca z gliną lub modeliną wzmacnia mięśnie palców. Poproś dziecko, aby ulepiło różne kształty, zwierzęta lub przedmioty. Za każdym razem dodawaj więcej szczegółów do ulepienia.

12. Nawlekanie koralików lub makaronu na nitkę.

13. Bardzo dobrym ćwiczeniem jest szycie. Można narysować na materiale wzór i poprosić dziecko, aby wyszyło go kolorowymi nitkami.

14. Zapinanie guzików, wiązanie butów, zasuwanie suwaków również może być przydatne w rozwijaniu koordynacji motoryki małej.

15. Kółka. Dziecko może ćwiczyć, rysując duże koła na tablicy lub na kartce papieru, używając jednej ręki, zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub odwrotnie do ruchu wskazówek zegara.

Przedszkole Publiczne Nr 4

49 - 300 Brzeg

ul. B Chrobrego 37

Dyrektor: G. Rosińska

Opracowała: A. Łącka

ĆWICZENIA Z DZIEĆMI MAJĄCYMI TRUDNOŚCI Z POŁOŻENIEM W PRZESTRZENI

1. Poproś dziecko o rozpoznanie figur geometrycznych, liter lub cyfr na stronie zawierającej przekręcone, odwrócone lub skręcone znaki.

2. Poproś dziecko, by określiło kierunek położenia przedmiotów w stosunku do własnego ciała.

3. W trakcie ćwiczeń fizycznych pros dzieci o poruszanie różnymi częściami ciała, aby uświadomiło sobie ich istnienie.

4. Poproś dziecko, aby odnajdowało przedmioty na podstawie wskazówek przekazywanych ustnie.

5. Poproś dziecko, aby naśladowało położenie ciała drugiej osoby.

6. Czytajcie razem plany i mapy.

7. Poproś dziecko, by ułożyło przedmioty według ściśle określonych instrukcji, np. połóż piłkę pod krzesłem, włóż gumkę do górnej szuflady, włóż gumkę do drugiej szuflady.

Przedszkole Publiczne Nr 4

49 - 300 Brzeg

ul. B Chrobrego 37

Dyrektor: G. Rosińska

Opracowała: A. Łącka

ĆWICZENIA Z DZIEĆMI MAJĄCYMI TRUDNOŚCI Z ORIENTACJĄ LEWO/ PRAWO

1. Poproś dziecko, by pokolorowało lub narysowało pewne przedmioty np. kota z lewej strony drzewa, psa z prawej strony domu, buta na lewej nodze lalki.

2. Zaproponuj dziecku, aby pomalowało lakierem paznokieć małego palca u lewej dłoni.

3. Naucz dziecko, że zarówno czytanie , jak i pisanie zaczynają się od lewej strony. Postaw zielony znaczek lub kropkę z lewej strony kartki papieru, skąd dziecko powinno zacząć.

4. Poproś dziecko, by położyło dłonie na papierze i oznacz, która jest lewa, a która prawa. Następnie poproś je, aby poukładało kartki papieru lewą i prawą ręką na dwa oddzielne stosy.

5. Poproś dzieci, aby wskazały lewostronne i prawostronne części swoich ciał, ciał kolegów oraz osób na fotografii, np. lewe ucho i prawa stopę.

6. Ułóż kilka zdjęć od lewej do prawej, tak aby utworzyły historyjkę.

7. Grajcie w takie gry, które zmuszają do intensywnego ruchu lewej lub prawej strony ciała.

Przedszkole Publiczne Nr 4

49 - 300 Brzeg

ul. B. Chrobrego 37

Dyrektor: G. Rosińska

Opracowała: A. Łącka

ĆWICZENIA Z DZIEĆMI NADPOBUDLIWYMI I MAJĄCYMI TRUDNOŚCI Z KONCENTRACJĄ UWAGI

1. Dobrze jest, aby zajęcia miały określoną strukturę, dzięki czemu liczba dostępnych bodźców będzie ograniczona i nikt nie będzie przeszkadzał dzieciom w czasie pracy.

2. Każde zajęcia powinny być tak zorganizowane, aby dziecko mogło opanować materiał w czasie odpowiadającym jego zdolności koncentracji uwagi.

3. Poproś dzieci o wykonanie krótkich zadań, pozwalających im na poruszanie się po sali i budynku przedszkolnym. Takie zajęcia można przeprowadzić w czasie przerw między zajęciami lub je specjalnie zaplanować.

4. Przygotuj kilka zabawnych zajęć, którym dzieci będą musiały poświęcić parę minut, i w tym czasie odprężą się.

5. Zachęcaj dzieci do odpowiedniego zachowania się w czasie wolnym lub w czasie poświęconym ulubionym zajęciom.

6. Postaraj się zlikwidować hałasy z otoczenia, tablice informacyjne, wystawy i inne źródła wzrokowych i słuchowych bodźców, które mogą prowadzić do rozproszenia uwagi dzieci.

7. Usuń z biurka wszystkie przedmioty niepotrzebne przy wykonywaniu zadania.

8. Pozwól dziecku wykonać każde zadanie w ściśle określonym czasie.

9. Aby osłabić oddziaływanie różnych rozpraszających odgłosów, załóż dzieciom słuchawki na uszy, nie włączając ich do żadnego źródła dźwięku.

10. Stosuj kartkę z wyciętym okienkiem lub ramkę, aby pomóc dziecku skupić uwagę na określonym tekście lub przedmiocie.

11. Rozłóż przed dzieckiem na biurku serwetkę w jego ulubionym kolorze, aby nie rozpraszały je inne bodźce wzrokowe.

12. Ułóż program dnia dziecka w taki sposób, aby stymulowały do działania ruchowego po wykonaniu czynności wymagających dłuższego skupienia.

13. Przygotuj dla dziecka duże pudło, wyściełane od środka wykładziną dywanową lub kocem, dobrze oświetlone i przewiewne, w którym będzie mogło się schronić, chcąc uciec od nadmiaru bodźców wzrokowych i słuchowych. Nigdy nie wykorzystuj tego pudła jako miejsca odbywania kary. Zamiast podobnego pudła można użyć kawałka kartonu jako bariery izolującej od otoczenia.

---