1000. Janion, Natura:

• zmiana charakteru przeżywania natury w romantyzmie,

• antynomia natury i kultury,

• udzielenie jej prawa odrębnego ŻYCIA (nie antropomorfizacja),

• → wpływ romantyzmu na kulturę popularną dziś,

• romantyzm stworzył model stosunku człowieka do natury,

• współczesna literatura - poczucie wygnania z natury - największy problem kultury nowożytnej,

• Schiller „O poezji naiwnej i sentymentalnej” - antynomia kultury i natury,

• wyciąga wnioski z Rewolucji Francuskiej - rewolucja jest wszechobecna, zamyka pewną epokę kultury, a otwiera nową,

• natura znikając z życia codziennego jako podmiot, zaczyna pojawiać się w literaturze kulturze jako przedmiot, idea,

• natura - istnienie spontaniczne, trwanie rzeczy dzięki nim samym, egzystencja na mocy praw wiecznych i niezmiennych,

• natura jako utracona jedność,

• → żyjemy niepogodzonymi ze sobą i nieszczęśliwi w swoich doświadczeniach społeczeństwa,

• nie ma powrotu do tamtej natury - historyzm Schillera,

• krytyka Rousseau, który wymaga pozostawania z kulturą w „jałowym” konflikcie,

• musimy umieć traktować kulturę jako swoją część integralną,

• pogodzenie się z faktem, że nie ma powrotu do czasów sprzed kultury,

• rewolucja - moralna dojrzałość człowieka,

• Schiller: dojrzałość to nie powrót do dziecinnej Arkadii, ale zdobycie Elizjum,

• natura staje się symbolem krytycznej negacji całej kultury współczesnej,

• podwójność człowieka (dobro i zło, dusza i ciało),

• fenomen regionalizmu - indywidualność kultury,

• antropologia strukturalna - dąży do stworzenia wizji człowieka uniwersalnego,

• Człowiek Północy - poezja północy

• Północ - natura naturans (jaka jest)

• Południe - natura naturata (jaka się jawi)

• Północ - Południe - dualizm, podział łączący wciąż Europę, nie jak w przypadku podziału Wschód - Zachód,

• paralela: klasycyzm - romantyzm/ poezja naiwna - sentymentalna,