Opracowanie wyników:

Pierwszą rzeczą jaką mierzyliśmy była długość fali. Ustawiliśmy metalowy ekran w odległości 90 [cm] od wylotu anteny nadawczej prostopadle do osi wiązki promieniowania tak aby uzyskać fale stojącą. Pomiędzy ekranem a anteną nadawczą umieściliśmy sondę detekcyjną. Przy pomocy statywu przesuwaliśmy co 5 [mm] sondę wykonując pomiar sygnału sondy. Pomiary dokonywaliśmy do uzyskania około sześciu maksimów. Niżej przedstawiamy rezultaty naszych pomiarów.

x[cm]	[V]	X[cm]	[V]	x[cm]	[V]	x[cm]	[V]	x[cm]	[V]	x[cm]	[V]
1,5	32	7,5	20	13,5	15	19,5	25	25,5	29	31,5	7
2	21	8	30	14	21	20	12	26	26	32	28
2,5	19	8,5	16	14,5	29	20,5	21	26,5	11	32,5	26
3	31	9	18	15	15	21	30	27	27	33	21
3,5	22	9,5	32	15,5	17	21,5	15	27,5	35	33,5	17
4	17	10	20	16	32	22	19	28	8
4,5	30	10,5	13	16,5	20	22,5	32	28,5	22
5	27	11	29	17	13	23	15	29	40
5,5	16	11,5	26	17,5	30	23,5	17	29,5	18
6	27	12	13	18	24	24	34	30	14
6,5	31	12,5	24	18,5	13	24,5	19	30,5	40
7	15	13	30	19	26	25	14	31	27

Tabela 1

Kolejną rzeczą jaką wykonaliśmy było wyznaczenie polaryzacji fali elektromagnetycznej. Ustawiliśmy sondę detekcyjną w odległości 60 [cm] od wylotu anteny nadawczej. Pomiędzy sondą detekcyjną i antena nadawczą w odległości 15 [cm] od sondy ustawiliśmy ruchomy metalowy ekran o podłużnych szczelinach, które mogły się poruszać w płaszczyźnie pionowej. Mierzyliśmy sygnał sondy detekcyjnej jako funkcje kąta pomiędzy poziomem i kierunkiem szczelin w ekranie, który zmienialiśmy co 10 stopni. Otrzymaliśmy następujące wyniki :

Kąt[°]	[mV]	Kąt[°]	[mV]	Kąt[°]	[mV]
0	39,5	80	0	160	28
10	34,8	90	0	170	32,5
20	29,5	100	0,1	180	37
30	21,8	110	0,5
40	13,3	120	1,4
50	5,5	130	6,3
60	1,1	140	13,8
70	0,2	150	21,8

Tabela 2

Kolejną rzeczą jaką badaliśmy była interferencja mikrofal. Do dyspozycji mieliśmy dwie szczeliny, przez które przepuszczaliśmy wiązkę mikrofal. Odległości źródła od szczelin, a także między szczelinami, a sondą detekcyjną były rzędu 20 - 30 [cm]. Sondę detekcyjną przesuwaliśmy równolegle do szczelin i mierzyliśmy sygnał sondy. Poniżej przedstawiamy otrzymane przez nas wyniki :

x[cm]	[mV]	x[cm]	[mV]	x[cm]	[mV]	x[cm]	[mV]	x[cm]	[mV]
5	26	12	15	19	60	26	11	33	37
5,5	25	12,5	12	19,5	68	26,5	12	33,5	35
6	24	13	8	20	72	27	15	34	34
6,5	25	13,5	4	20,5	62	27,5	17	34,5	40
7	33	14	1	21	51	28	23	35	35
7,5	49	14,5	2	21,5	48	28,5	30	35,5	33
8	47	15	5	22	45	29	33	36	26
8,5	43	15,5	9	22,5	36	29,5	39	36,5	25
9	40	16	14	23	32	30	45	37	30
9,5	36	16,5	20	23,5	25	30,5	47
10	33	17	23	24	16	31	50
10,5	29	17,5	38	24,5	11	31,5	40
11	26	18	45	25	10	32	42
11,5	19	18,5	56	25,5	11	32,5	40

Tabela 3

Ostatnim pomiarem jaki wykonaliśmy było wyznaczenie charakterystycznej długości fal dla falowodu o przekroju prostokątnym. Falowód ustawiliśmy w odległości 50 [cm] od źródła mikrofal, natomiast sondę detekcyjną umieściliśmy 10 [cm] za falowodem. Falowód był tak skonstruowany, że mogliśmy regulować jego szerokość. Zwiększaliśmy ją i badaliśmy sygnał sondy.

x [mm]	[mV]	x [mm]	[mV]	x [mm]	[mV]
0	0,8	14	5,3	28	77
2	0,9	16	6,7	30	82
4	0,9	18	60	32	109
6	0,8	20	74	34	148
8	1,2	22	72	36	185
10	2,1	24	79
12	4,5	26	82

Tabela 4

Wnioski:

Na podstawie wyników z `Tabeli 1' narysowaliśmy wykres 1. Z wykresu odczytaliśmy odległości pomiędzy kolejnymi maksimami oraz kolejnymi minimami. Na podstawie uzyskanych odczytów oraz `tabeli 1' obliczyliśmy długość fali. Wyniosła ona około 3,1[cm].

Na podstawie danych z `tabeli 2' otrzymujemy wykres nr 2. Możemy zauważyć na nim wyraźną zależność natężenia mikrofal od kąta pod jakim był ustawiony polaryzator.

Z `tabeli 3' otrzymujemy wykres nr 3 - wykres interferencji. Możemy na nim zaobserwować wyraźne pojawianie się maksimów i minimów interferencyjnych.

Na podstawie wyników otrzymanych przy badaniu falowodu i wyznaczaniu charakterystycznej długości fali, otrzymaliśmy wykres zależności sygnału sondy w funkcji długości fali. Patrząc na wykres widzimy silny wzrost napięcia na detektorze dla x=18 [mm]=1,8 [cm], zatem ze wzoru (5) otrzymujemy (dla m=1 oraz n=0) :

λb=3,6[cm]