1. Indywidualne style podejmowania decyzji przez jednostkę to m.in.:

1. Dywergencja

2. Konwersacja

3. Asymilacja

4. Akredytacja

5. Komasacja

6. Burza mózgów

7. Metoda 66

8. Akumulacja

9. Heurystyki

10. Algorytmy

2. Różnica między sytuacja decyzyjną a sformułowanym (wybranym) problemem polega na tym że:

1. problem jest zawsze obiektywny

2. problem jest zawsze subiektywny

3. sytuacja decyzyjna jest zawsze obiektywna

4. sytuacja decyzyjna jest zawse subiektywna

5. sytuacja decyzyjna to konieczność wyboru

6. wybór jest zawsze obiektywny

7. problem to źródło szans i zagrożeń

3. Sformułowanie problemu decyzyjnego wymaga zdefiniowania:

1. kontekstu wyboru

2. kryteriów wyboru

3. kontekstu problemu

4. wdrożenia decyzji

5. alternatyw

6. celu

7. warunków ryzyka

8. warunków pewności

9. warunków ryzyka (!?!w oryginale była powtórka.. !?!)

4. Niektóre z heurystyk ułatwiają jednostce proces podejmowania decyzji to heurystyki określane jako:

1. rozpoznawania tego co znajome

2. szukanie jedynej różnicy

3. eliminacja przez kategorie

4. ograniczanie alternatyw

5. maksymalizacja użyteczności

6. ekonomika informacji

7. szybkość decyzji

8. trafność decyzji

9. skuteczność decyzji

5. Podstawowe pułapki procesu decyzyjnego czyhające na jednostkę to:

1. zasada reprezentacji + zasada algorytmu + zasada braku optimum

2. zasada reprezentatywności + zasada zakotwiczenia + zasada dostępności

3. zasada pułapki wyboru + zasada heurystyki + zasada algorytmu

4. zasada reprezentatywności + złudzenie Monte Carlo + regułą a priori

6. wpływ niskie samooceny decyzyjnej, który ujawnia się u decydenta po dokonaniu wyboru jednej z alternatyw polega na tym, że decydent:

1. unika ryzyka

2. preferuje ryzyko

3. nisko ocenia swe umiejętności wyboru

4. podwyższa atrakcyjność wybranej alternatywy

5. obniża atrakcyjność wybranej alternatywy

6. podwyższa atrakcyjność wybranej alternatywy (!!!???!!! Tak jest w oryginale)

7. obniża atrakcyjność odrzuconej alternatywy

7. Preferowanie bądź unikanie podejmowanych decyzji ryzykownych przez indywidualnego decydenta można wytłumaczyć:

1. oceną stopnia ryzyka

2. oceną konsekwencji błędnego i ryzykownego wyboru

3. niską bądź wysoką samooceną

4. potrzebą ryzyka

5. potrzebą unikania ryzyka

8. Zjawisko „przesunięcia ryzyka” w grupowym podejmowaniu decyzji można wytłumaczyć:

1. umiejscowieniem kontroli

2. odpowiedzialnością za ryzyko

3. imitacją grupową

4. porównaniem poziomów odpowiedzialności

5. rozproszeniem odpowiedzialności za błędny wybór

6. heurystyką Grupowego Myślenia

9. Przesunięcie ryzyka podczas grupowego podejmowania decyzji przejawia się w:

1. obarczeniu winą całej grupy za skutki błędnej organizacji

2. szukaniem kozła ofiarnego

3. znalezieniem adwokata diabła

4. podwyższeniem poziomu ryzyka w podjętej decyzji powyżej średniego poziomu ryzyka w grupie

5. starannej analizie sytuacji decyzyjnej i znalezieniu decyzji kompromisowej

6. dysonansem post-decyzyjnym

10. Nieodwracalność decyzji wpływa na:

1. ufanie autorytetom + ignorowanie zewnętrznej opozycji

2. redukcję dysonansu postdecyzyjnego

3. umiejscowienie kontroli

4. potrzebę osiągnięć

11. Podstawowe techniki i metody dokonywania wspólnego wyboru przez grupę, które pozwalają uzgodnić indywidualne preferencje to:

1. burza mózgów + metoda NASA + metoda demokratyczna

2. burza mózgów + metoda NASA + metoda 66

3. metoda NASA + minimalizacja odchyleń + technika delficka

4. metoda większości + minimalizacja odchyleń + zmodyfikowana technika genetyczna

5. grupa normalna + metoda większości + minimalizacja odchyleń

6. ??? ….. zmodyfikowana technika delficka…. ???

12. Zdecydowanie łatwiej wdrożyć w organizacji podjętą wcześniej decyzję gdy wcześniej:

1. wystąpiły niektóre elementy syndromu GM

2. zachowane były wymogi racjonalnej analizy

3. stosowano technikę burzy mózgów

4. próbowano wdrożyć styl akomodacji

13. Wartość Oczekiwana zakładu (umowy) ubezpieczeniowego zawieranego z rzetelną firmą ubezpieczeniową jest dla klienta:

1. zawsze dodatnia

2. zawsze zerowa

3. zawsze ujemna

4. równa wartości oczekiwanej dla firmy ubezpieczeniowej

14. W organizacji analityczny styl podejmowania decyzji stosowany jest wtedy, gdy należy:

1. skupić uwagę wokół interesów uczestników

2. wzmocnić niezgodność preferencji uczestników

3. doprowadzić do polaryzacji stanowisk uczestników

4. dokonać minimalnych odchyleń

5. wywołać efekt integracyjny

15. W organizacji przetargowy styl podejmowania decyzji stosowany jest wtedy, gdy należy:

1. skupić uwagę wokół interesów uczestników

2. wzmocnić niezgodność preferencji uczestników

3. doprowadzić do polaryzacji stanowisk

4. dokonać minimalizacji odchyleń

5. wywołać efekt integracyjny

---