PKB w cenach rynkowych=konsumpcja+inwestycje+wydatki państwa na produkty i usługi+eksport netto

PKB w cenach czynników produkcji=PKB w cench rynkowych-podatki pośrednie+subsydia

PNB w cenach rynkowych=PKB w cenach rynkowych+dochody netto z własności za granica

PNB w cenach czynnik. produkcji=PKB w cenach czynników produkcji+dochody netto z własności za granicą

PNN=PNB w cenach czynników produkcji-amortyzacja

Edp - elastyczność cenowa popytu (o ile % zmieni się wielkość popytu pod wpływem % zmiany cen - zawsze ujemna)

% zmiana wielkości popytu

Edp= % zmianę ceny

Na każdy 1% zmiany ceny przypada 5% zmiany wielkości popytu (np.: 1%-5%; 2%-10%)

Na 1% wzrostu ceny przypada 2% spadku wielkości popytu

Esp - elastyczność cenowa podaży (zawsze dodatnia)

% zmiana wielkości podaży

Edp= % zmianę ceny

Na każdy 1% zmiany wielkości ceny przypada 5% zmiany wielkości podaży (np.: 1%-5%; 2%-10%)

Edc - elastyczność krzyżowa popytu

% zmiana popytu na dobro drugie

Edc= % zmiana ceny dobra pierwszego

Na każdy 1% zmiany ceny dobra pierwszego przypada 2% zmiany popytu na dobro drugie

Edi - elastyczność dochodowa popytu

% zmiana popytu

Edi= % zmiana dochodu

ELASTYCZNŚĆ POPYTU

P

E = ∞ (popyt doskonale elastyczny)

x

Jeżeli popyt osiągnie linię poziomą to osiągnie nieskończoność

P

E = -1 (popyt neutralny)

x

Cechą jest to, że spadnie cena wzrośnie ilość zakupów, ale przychody są takie same

P

E = 0 (popyt sztywny)

x

Niezależnie od ceny produkty są kupowane np.: leki

P

1< |Edp| < ∞ (popyt elastyczny)

x

Elastyczni są konsumenci, wzrasta troszkę cena, to konsumenci się troszkę wycofują

P

0< |Edp| < 1 (popyt nieelastyczny)

x

Jeżeli cena wzrośnie (o dużą liczbę) to zakupy spadną nam o niedużą liczbę

ELASTYCZNOŚĆ PODAŻY

Px

s Esp = ∞ (zawsze dodatnie)

x

Px s

1< Esp< ∞

x

Px s

Esp = 1

x

Px s

x 0<Esp<1

Px s

Esp = 0

x

ELASTYCZNOŚĆ DOCHODOWA (krzywa Engla)

	Edp +	Edp -
Edi +		luksusowe Dobra normalne podstawowe
Edi -	Wyjątki: - Giffen (kryzys - ceny dóbr rosną, ale zakupy nie maleją) - Veblen (np. : Levi's - prestiż, marka, pokazanie się) - Efekt owczego pędu - Efekt snobizmu	Dobra niższego rzędu

Teoria konsumenta

Teoria krańcowej użyteczności - konsument umie określić użyteczność dobra i określić ich w liczbach. Można wyrazić w UTILACH (służą do tego, aby porównać dobra)

Zmiana użyteczności (przy zakupie jednego dobra) to użyteczność krańcowa.

Prawo użyteczności krańcowej mówi nam, że w miarę wzrostu konsumpcji użyteczność krańcowa z konsumpcji tego dobra spadła.

Z (zadowolenie) U (użyteczność) S (satysfakcja)

MuA MuB

PA PB

Jeżeli większe jest np.: MuA to wtedy jest większe zadowolenie z dobra A.

Zawsze zwiększa się to co jest większe.

Konsument znajduje się w równowadze wtedy, gdy całkowita użyteczność będzie maksymalna.

I = PA x A + PB x B

Warunki równowagi konsumenta:

1). Musi w pełni wydatkować swój dochód

2). Wtedy jeśli maksymalizuje użyteczność

Gossen - prawo malejące użyteczności krańcowej

Konsument będzie w równowadze (będzie maksymalizował swoją użyteczność), jeżeli uzyska jednakowa użyteczność krańcowa w przeliczeniu na jednostkę pieniężną z konsumowanych dóbr w pełni wydatkując swój dochód.