Sprawozdanie z dendrometrii

Część I Pomiar drzewa leżącego

Ćwiczenie I

Wykonał: 1. 0kreślić dla danej strzały w korze i bez kory wykładniki parametr kształtu sposobem J. Grochowskiego i sposobem A. Bruchwalda.

Korzystając z programu komputerowego, którego algorytm oparty jest na wyżej wymienionych sposobach obliczania wykładnika i parametru kształtu dla mojej kłody w korze i bez kory. Obliczenia dały poniższe wyniki:

	sposobem Grochowskiego		sposobem Bruchwalda
		W korze	Bez kory	W korze	Bez kory
	Parametry do obliczeń	gx= 0,0353	gx= 0,0321	l = 26,73	l = 26,73
		dx= 21,21	dx= 20,22	l0,5V=6,86	l0,5V= 7,09
		lx= 12,5	lx= 14,9	V = 0,94445	V = 0,858038
Wykładnik kształtu	1,0397	0,4965	1,3357	1,2489
Parametr kształtu	2,75	29,9753	2,5343	4,7835

2. Przedstawić graficznie porównanie krzywych morfologicznych strzał w korze z bryłą równoważną strzale (ryc. 1)

3.Na ryc. 1 przekrój w l/2, l/3 długości strzały i na wys. 0,0 m. Przeprowadzić analizę wielkości g_s (strzały) i g_b (bryły) i wyciągną wnioski odnośnie wielkości miąższości określonej odpowiednimi wzorami dla strzały i bryły.

Jak łatwo zauważyć wielkość pola przekroju jest mniejsza dla bryły równoważnej strzale na wysokość 0,0m. Na l/3 długości strzały jest odwrotnie. Natomiast na l/2 długości strzały jest wielkości są do siebie bardzo podobne, niemal jednakowe. Wynika z tego, iż przy zastosowaniu wzoru środkowego przekroju różnica w określeniu miąższości będzie minimalna. Natomiast zarówno przy użyci wzoru Smailana jak i Hossfelda różnice będą duże z tym, że przy pierwszym z tych wzorów różnica będzie dodatnia a przy drugim ujemna i będzie miała jeszcze większą wartość.

4. Porównanie błędów empirycznych z teoretycznymi na wykresach przedstawiających dokładność teoretyczna wzorów i wyjaśnienie przyczyn zgodności lub rozbieżności błędów.

Aby móc obliczyć błędy, jakimi są obarczone krzywe równoważne strzale stworzone na podstawie sposobu Grochowskiego i Bruchwalda należy najpierw obliczyć miąższość poszczególnymi wzorami zakładając jako dane wyjściowe dane odczytane z krzywych równoważnych strzale. Następnie należy obliczyć błędy, jaki dały te obliczenia.

Odpowiednie wykresy dokładności teoretycznej zamieszczone zostały poniżej jako Ryc. 3 - wzór środkowego przekroju, Ryc. 4 - wzór Hossfelda i Ryc. 5 - wzór Smailana

1. Środkowego przekroju

-sp Grochowskiego

l/2 = 13,365

d_l/2 = 21,25

g_l/2 = 0,0356

V = 0,9515 m³

-sp Bruchwalda

l/2 = 13,365

d_l/2 = 21,9

g_l/2 = 0,0377

V = 1,0077 m³

2. Smailana

-sp Grochowskiego

d₀ = 33,0

g₀= 0,0855

V = 1,1427 m³

-sp Bruchwalda

d₀ = 31,0

g₀= 0,0755

V = 1,0088 m³

3. Hossfelda

-sp Grochowskiego

l/3 = 8,91

d_l/3 = 25,2

g_l/3 = 0,0499

V = 0,9999 m³

-sp Bruchwalda

l/3 = 8,91

d_l/3 = 24,9

g_l/3 = 0,0487

V = 0,9762 m³

	Rzeczywisty dla strzały	sp Grochowskiego		sp Bruchwalda
				empiryczny	teoretyczny	empiryczny	teoretyczny
środkowego przekroju	1,28%	0,74%	-1%	6,28%	-9%
Hossfalda	6,58%	5,55%	0,5%	3,25%	2%
Smailana	44,05%	17,35%	4%	13,19%	15%

Jak widać różnice w błędach teoretycznych i empirycznych dla większości wzorów są niewielkie i można je łato wytłumaczyć ze wykresy teoretycznej dokładności wzorów powstały na podstawie badań na konkretnych drzewostanach które nie całkiem odpowiadają charakterem drzewostanowi w którym rosło to konkretne drzewo. Ponadto wykresy są wynikiem pewnego rodzaju uśrednienia a co za tym idzie nie w pełni odpowiadają konkretnemu przypadkowi.

Dodatkowo z cała pewnością na te różnice wpływa sposób obliczania wykładnika kształtu.

6. Omówić niedostosowanie wzorów do kształtu strzały w kierunku podłużnym

W oparciu o ryc. 2:

1. sposób Grochowskiego

W części początkowej ( do ok. 2,5m) bryła teoretyczna jest wyraźnie mniejsza niż rzeczywista. Następnie ( do ok. 10,5m) tworzące obu brył miej więcej się pokryją. W kolejna części ( do ok. 20m) krzywa morfologiczna leży powyżej tworzącej. W części końcowej po krótkim okresie pokrywania ponownie tworząca jest bardziej malejąca

2. sposób Bruchwalda

Krzywa morfologiczna jest ponad tworzącą bryły równoważnej na dwóch odcinkach (0-2m i 13-19,5m). Początkowe odchylenie jest większe kolejne już nie wielkie. W pozostałej części krzywa jest poniżej tworzącej i to od chylenie nie jest zbyt wielkie.

c) obie krzywe morfologiczne

Krzywa dla sposobu Grochowskiego jest stale ponad krzywą dla sposobu Bruchwalda z tym, że do ok. połowy długości strzały jest na bardziej ostająca a dalej dosyć blisko przylega.

Ryc. 1

Ryc. 2

7

l/2

l/3

0,0m

l/3

l/2