Obróbka Ubytkowa WYKŁAD 1 01.03.2011

1.-

2.Słupik „obróbka skrawaniem. Podstawy teoretyczne”

3.Jemielniak „Obróbka Skrawaniem”

4.Grzesik „Podstawy skrawania materiałów metalowych”

5.Kaczmarek „Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej”

6.Dmochowski „Obróbka skrawaniem i obrabiarki”

7.Wysiecki”Nowoczesne materiały narzędziowe”

8.Przybylski „Strategia doboru warunków skrawania nowoczesnymi narzędziami”

Obróbka ubytkowa - sposób nadawania kształtów i wymiarów przedmiotom, w wyniku, którego zostaje usunięty nadmiar materiału w postaci tzw. naddatku.

Zalety:

- należy do najdokładniejszych, gdzie tolerancję wykonania są poniżej 1 μm

- najkorzystniejsze ze względu na jakość powierzchni obrobionej

- umożliwiają ukształtowanie materiałów bardzo twardych oraz miękkich

Podział:

- konwencjonalne - nazywane obróbka ścierną i wiórową

- niekonwencjonalne:

*kształtowanie przez usuwanie materiałóu

*Kształtowanie przez dodawanie materiału

Metody niekonwencjonalne przez usuwanie materiału:

- obróbka elektroerozyjna

- obróbka elektrochemiczna

- obróbka strumieniowa metodami erozyjnymi

- kombinacje w/w metod nazywane hybrydowymi np. obróbka elektroerozyjno-elektrochemiczna

Niekonwencjonalne metody przez dodanie materiału:

- szybkie wytwarzanie prototypów ( Rapie Prototyping RP)

- szybkie wytwarzane narzędzi ( Rapie Tooling RT)

Obróbka wiórowa i ścierna (obróbka skrawaniem)

Obróbka skrawaniem - obróbka, podczas której materiał usuwany jest za pomoca ostrza o kształcie klina i o twardości większej od twardości materiału.

Obróbka wiórowa - geometria i położenia ostrza narzędzia są ściśle określone ( toczenie, frezowanie)

Obróbka ścierna - geometria i położenie ostrza są niezidentyfikowane ( przypadkowe) (szlifowanie, dogładzanie)

Obrabiarka - maszyna robocza produkcyjna przeznaczona do nadawania półwyrobom określonych kształtów, wymiarów i chropowatości powierzchni, przez oddzielenie nadmiaru materiału(naddatku) w postaci wióra czyli poprzez skrawanie.

Cechy charakterystyczne:

- silnikowy napęd główny

- przymusowo kierowane, za pośrednictwem tzw. prowadnic, ruchy narzędzia skrawającego lub przedmiotu, w wyniku których powstaje przedmiot o określonych kształtach i wymiarach.

Cechy technologiczno uzytkowe obrabiarki:

- podstawowy sposób obróbki

- przeznaczenie produkcyjne

- wielostronność technologiczna

- wydajność obróbki

- dokładność obróbki

- stopień automatyzacji

- moc, moment

- niezawodność

- wyposażenie standardowe i specjalne

Zalety obróbki skrawaniem

- najwyższa dokładność

- najwyższa gładkość warstwy wierzchniej

- duża wydajnośc ( ale nie najwyższa)

- duża elastyczność(uniwersalność) - zwłaszcza w produkcji małoseryjnej

Sposoby obróbki skrawaniem(podział ze względu na kinematykę ruchu)

- toczenie

- frezowanie

- wiercenie

- struganie, dłutowanie

- wytaczanie

- przeciąganie

- szlifowanie

- gładzenie

- docieranie (honowanie)

Odmiany - każdy sposób obróbki mozne zostac zrealizowany w postaci odmian np. toczenie wzdłużne lub poprzeczne, frezowanie walcowe lub czołowe.

Rodzaje obróbki ubytkowej

Rodzaj obróbki kojarzony jest z faza procesu lub dokładnością wymiarowo kształtową:

- wstępną

- kształtującą

lub

- zgrubna

- średnio dokładna

- dokładna

- bardzo dokładna

Ruchy kształtowania:

-metoda kształtowa

-metoda punktowa

-metoda obwiedniowa

Mechanizmy proste i złożone:

Proste: wrzeciono, suport, wrzeciono+suport=tokarka

Złożone: linia śrubowa

Parametry procesu roboczego:

- parametry geometryczne

- parametry kinematyczne

- parametry siłowe

Parametry geometryczne na przykładzie toczenia:

Parametry kinematyczne:

- ruch główny: prędkość skrawania Vc

- ruch pomocniczy: prędkość posuwu Vf

---