Józef Ratajczak - ur. 29.II.1932 roku w Poznaniu. Poeta ,prozaik, autor książek i sztuk teatralnych dla dzieci. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie w Poznaniu.
Od 1953 roku publikuje opowiadania ,powieści i wiersze dla czytelników dorosłych .
Pierwsze książki - zbiorki poezji i bajki - przeznaczone dla małych czytelników zaczęły ukazywać się od 1966 roku. Najwybitniejsze z nich to : ,,Zamki na lodzie'' , ,,Zima w oknie '' , ,,Pokój z kukułką'' , ,,Chwile z motylem'' , ,,Między nami zwierzakami'' oraz ,,Pożegnanie baśni''.
Tomik wierszy, który wybrałam nosi tytuł ,,Ziarenka maku'' .Został wydany w Warszawie w 1985 roku.
Z tego tomiku najbardziej podobały mi się 4 wiersze : ,,Nad stawem'' , ,, Zamki na lodzie'' , ,,Zima w oknie'' , ,,Pokój z kukułką '', ,,Chwile z motylem '', ,,Między nami zwierzakami'' , ,,Pożegnanie baśni''.
Z tych wierszy wybrałam i wytypowałam 2 wiersze ,które szczególnie mnie zainteresowały : ,,Mój pies'' i ,, Burza majowa''.
Wiersz ,,Mój pies'' szczególnie zwrócił moją uwagę, ponieważ opisywane są w nim uczucia ,które odczuwałam kiedy byłam małym dzieckiem. Był to okres kiedy marzyłam o nowym pupilu, po odejściu mojego pieska.
Wiersz jest napisany w formie tęsknoty, która jest mi bardzo bliska ,gdyż pamiętam jak tęskniłam za moim pieskiem ,za wspólnymi spacerami i zabawami . Treść wiersza budzi wrażliwość i świadomość moralną ,a w szczególności kształtuje przyjazne uczucia do zwierząt .Pokazuje ile radości przynosi obcowanie z psem ,że obowiązki mogą być też przyjemnością, że przyjaźń to wzajemne dawanie. Wiersz kończy się słowami tęsknoty: ,,(…)mój piękny pies ,o którym ciągle marzę'' .
Natomiast wiersz pt. ,,Burza majowa'' spodobał mi się ze względu na ciekawe zastosowanie środków artystycznego wyrazu .Jest tu wiele przenośni , porównań i wyrazów dźwiękonaśladowczych ,które pobudzają ,wrażenia słuchowe czytelnika i jego wyobraźnię . W wierszu jest wiele czasowników, sprawia to ,że wiersz jest doskonalszy i bardziej dynamiczny , zachowuje odpowiedni rytm .Dobór rymów sprawia ,iż wiersz jest weselszy i barwny .Występują tu często spotykane w wierszach rymy końcowe, np. ,, (…) burza zwija z ognia sznury, leci z chmury na pazury''. Wiersz jest nietypowy ze względu na zastosowane w nim rymy wewnętrzne ,które są rzadziej spotykane, np. ,,(…) tyle trzasku ,tyle blasku, burza kręci bicze z piasku''
Nagle w ostatniej strofie wiersza następuje zmiana jego dynamiki . I tak jak to bywa w naturze również w utworze staję się cisza i spokój po burzy. Czytelnik zaczyna odczuwać wewnętrzny spokój i ulgę po dawcę zjawisk atmosferycznych występujących i zmieniających się w tak szybkim tempie .Teraz następuje czas refleksji i głębszych przemyśleń: Jakie przesłanie niesie ten wiersz ? Jaką złotą myśl zawiera? A może jest tylko opisem tego , czego doświadczamy na co dzień - grymasów pogody .