Ethernet jest Siecia z magistrala o szybkości rozsylania danych 10Mb/s z semantyka przenoszenia przy uzyciu dostępnych możliwości i rozproszoną kontrolą dostępu. Jest to sieć z magistralą gdyż wszystkie komputery wykorzystuja wspolne ten sam kanał komunikacyjny.

Kontrola dostępu w Ethernecie jest rozproszona gdyz inaczej niż w niektórych innych technikach

,nie ma tu centralnego osrodka przyznającego dostep do eteru.

Wykorzystywany jest dostep wielokrotny z wykrywaniem fali nosnej i wykrywaniem kolizji (CSMA/CD).

Wiele maszyn może korzystac a kazda maszyna sprawdza czy ether jest wolny wykrywając obecności fali nosnej.

Czas trwania transmisji jest ograniczony (określony jest maksymalny rozmiar pakietu) sprzet musi zapewniac czas jałowy aby każdy miał szanse przesłania czegos.

Ethernet w razie kolizji wydłuz czas oczekiwania wykładniczo w razie kolizji.

Ethernet wykorzystuje 48 bitowe adresy

Ramki Ethernetu maja zmienna długosc ale nie mogą być ktotsze niż 64 oktety ani dłuższe niż 1518(nagłówek,dane i CRC)

Preambuła-8 oktetów

Adres odbiorcy- 6 oktetow

Adres nadawcy- 6 oktetów

Typ ramki- 2 oktety

Dane ramki-64-1500

CRC- 4 oktety (32 bity)

adres IP-32 bitowa liczba całkowita

klasa A -ponad 65 535 maszyn, 7bitow adres sieci, 24 adres maszyny

0.1.0.0-126.0.0.0

klasa B-(srednia)-od 256 maszyn do 65 535 14 bitow identyfikator sieci a 16 identyfikator. Maszyny 126.0.0.0-191.255.0.0

klasa C-do 256 maszyn 21 bitow identyfikator sieci 8 bitow identyfikator maszyny.

192.0.1.0-223.255.255.0

Adres IP nie okresla konkretnego komputera ale przesyłacze do sieci

ISO

ISO -7 warstw

1-(połaczenie za pomoca fizycznego sprzętu

2-Łącze (interfejs sprzętowy)

3-Siec

4-Transport

5-Sesja

6-Reprezentacja danych

7-Programy uzytkowe

SOCKETY

Gniazo= socket ( rodzina protokołów , typ komunikacji, protocol)

gniazdo = socket( AF_INET, SOCK_STREAM, IPPROTO_TCP);-----tworzenie

bind( socket, localaddr , addrlen)

kod = bind( gniazdo, (SOCKADDR*) &addr_IN, sizeof(addr_IN));------ nazwanie

kod = listen(gniazdo, 4);----nasluch

gniazdo_0 = accept( gniazdo, NULL, NULL );

wynik = send(gniazdo_0, bufor_odb, (int)strlen(bufor_odb), 0); -----wysylka

wynik = recv(gniazdo_0, bufor_wys, wielkosc_bufora_odb, 0);-----odbiór

NETBIOS - nbc (Network Control Block)

typedef struct _NCB { // ncb

UCHAR ncb_command;

UCHAR ncb_retcode;

UCHAR ncb_lsn;

UCHAR ncb_num;

PUCHAR ncb_buffer;

WORD ncb_length;

UCHAR ncb_callname[NCBNAMSZ];

UCHAR ncb_name[NCBNAMSZ];

UCHAR ncb_rto;

UCHAR ncb_sto;

void (*ncb_post) (struct _NCB *);

UCHAR ncb_lana_num;

UCHAR ncb_cmd_cplt;

UCHAR ncb_reserve[10];

HANDLE ncb_event;

} NCB;

ADD_NAME

UCHAR _ncbAddName(NCB *blok,UCHAR *uname) {

blok->ncb_command = NCBADDNAME;

blok->ncb_lana_num = 3;

strcpy(blok->ncb_name, uname);

Netbios(blok);

return blok->ncb_retcode;

}

(RECEIVEBROADCASTDATAGRAM)

UCHAR komunikat[BUFSIZ];

UCHAR _ncbSendBroad(NCB *blok) {

blok->ncb_command = NCBDGRECVBC;

blok->ncb_buffer = &komunikat;

blok->ncb_length = sizeof(komunikat);

blok->ncb_lana_num = 3;

blok->ncb_num = numer;

Netbios(blok);

return blok->ncb_retcode;

}

(SENDBROADCASTDATAGRAM)

=NCBDGSENDBC;*

Jeszcze tam było multicastowe ale nie wiem jak to wyglada !!!!!!

TCP - strumieniowy protokół informacji między

dwoma komputerami.Jest protokołem działającym

w trybie klient - serwer. Serwer oczekuje na

nawiązanie połączenia na określonym porcie.

Klient inicjuje połączenie do serwera.

W przeciwieństwie do UDP, TCP gwarantuje

wyższym warstwą komunikacyjnym dostarczenie

wszystkich pakietów w całości, z zachowaniem

kolejności i bez duplikatów. Zapewnia to wiarygodne

połączenie kosztem większego narzutu w postaci

nagłówka i większej liczby przesyłanych pakietów.

UDP (User Datagram Protocol) - jeden z podstawowych

protokołów internetowych służący do komunikacji

datagramowej.

Jest to protokół bezpołączeniowy nie ma narzutu

na nawiązywanie połączenia i śledzenia sesji.

Nie ma też mechanizmów kontroli przepływu

i retransmisji(w przypadku zerwania połączenia).

Komendy kontroli dostępu:

FTP Protokół niezawodnego przesyłania plików za pomocą prostych komend tekstowych.

Komendy kontroli dostępu:

USER NAME (USER) - logowanie Agrgumentem tej komendy jest ciąg znaków identyfijkujących logującego się użytkownika. Ta komenda jest przeważnie pierwszą wysłaną do servera komendą zaraz po nawiązaniu połączenia z serverem. Dodatkowymi informacjami identyfikującymi są komenda PASSword i/lub komenda ACCounT która jest wymagana przez niektóre servery.

PASSWORD (PASS) - hasło Argumentem tej komendy jest ciąg znaków będących hasłem logującego się uzytkownika. Komenda ta musi zostać bezzwłocznie wprowadzona po komendzie USERname.

ACCOUNT (ACCT) - konto Argumentem tej komendy jest ciąg znaków określający konto użytkownika. Komenda ta nie jest bezpośrednio związana z komendą USER name lecz niektóre servery jej wymagają w celu określenia dostępu.Każdej z sytuacji tzn. żądanie lub brak żądania komendy ACCounT ma swój określony kod zwrotny (wysłany przez server): - kiedy komenda ta jest wymagana do zalogowania, po pomyślnym zalogowaniu wysyłany jest kod 332. - gdy nie jest ona wymagana, po pomyślnym zalogowaniu wysyłany jest kod 230

CHANGE WORKING DIRECTORY (CWD) - zmiana folderu Komenda ta pozwala użytkownikowi na zmiane folderu. Argumentem tej komendy jest ścieżka dostępu określająca folder do którego żądamy dostępu.

CHANGE TO PARENT DIRECTORY (CDUP) - zmień folder na nadrzędny Komenda ta jest specjalnym przypadkiem komendy CWD i została ona wprowadzona aby ułatwić programom transferowanie dzrewa katalogowego pomiędzy systemami mającymi różną składnie nazewnictwa dla folderu nadrzędnego.

STRUCTURE MOUNT (SMNT) - montowanie struktury Komenda ta pozwala uzytkownikowi na zmondowanie innego systemu plików bez ponownego logowania. (dotyczy systemów UNIX - Linux, ale planyje się je zaimplementować w klienty systemu Windows)

REINITIALIZE (REIN) - reinicjalizacja Komenda ta rozlącza użytkownika, czyszcząc zajęte przez niego porty wejścia/wyjścia oraz pozwalają trwającemu już transferowy na jego dokończenie. Wszystkie parametry są resetowane do standardowych ustawień. Następnie połączenie zostaje nawiązane ponownie i zaczęcie logowania. Po tej komendzie następna w kolejności jest oczekiwana komenda USER.

LOGOUT (QUIT) - wylogowanie Komenda ta rozłącza użutkownika i jeżeli nie jest kopiowany żaden plik, server zamyka połączenie. Jeżeli transfer pliku jest w toku, połączenie pozostaje otwarte do momentu otrzymania odpowiedzi o przerwaniu transferu, a następni server zamyka połączenie. Nieoczekiwane zerwanie połączenie powoduje że server wykonuje za użytkownika komende ABORt oraz logout (QUIT).

Komendy transferu:

DATA PORT (PORT) Argumentem jest numer portu servera dla data port'u użytego przy tworzeniu kanału data connection. Numery takich portów są już standardowo ustawione dla servera i klienta, i normalnie użycie tej komendy nie jest potrzebne.

PASSIVE (PASV) - tryb passive Komenda ta prosi server aby ten słuchał na data port (który nie jest standardowym data port'em) i czekał na połączenie niż sam inicjował połączenie. Odpowiedz na tą komende zawiera host'a i numer portu na którym server nasłuchuje.

REPRESENTATION TYPE (TYPE) - typ reprezentacji danych Argument określa trub reprezentacji szczegółowo opisany w RFC 959 w sekcji Data Representation and Storage. Każdemu typowi przypożądkowano kod: A - ASCII (N, T, C) E - EBCDIC (N, T, C) I - image N - Non-print; T - Telnet format effectors; C - CarriageControl (ASA) Standardowym ustawieniem jest typ ASCII Non-print.

FILE STRUCTURE (STRU) - struktura pliku Argumentem jest pojedynczy znak określający strukture pliku opisaną w RFC 959 w sekcji Data Representation and Storage. Następujące kody zostały przypisane odpowiednim strukturom: F - File (no record structure) R - Record structure P - Page structure Standardowym ustawieniem jest File. (dotyczy systemów UNIX - Linux, ale planyje się je zaimplementować w klienty systemu Windows)

TRANSFER MODE (MODE) - tryb transferu Argumentem tej komendy jest pojedynczy znak określający tryb transferu opany w RFC 959 w sekcji Transmition Modes. Następujące kody zostały przypisane odpowiednim trybom: S - Stream - Strumień B - Block - Blok C - Compressed - W postaci zkompresowanej Standardowym ustawieniem jest Stream.

Komendy usług:

RETRIVE (RETR) - pobierz - download Komenda ta powoduje iż server transferuje kopie pliku, sprecyzowanego w ścieżce dostepu, do innego servera lub użytkownika na drugin końcu data connection. Status i zawartość pliku na serverze powinna zostać niezmieniona.

STORE (STOR) - załaduj - upload Ta komenda sprawia że server zaakceptuje dane przesłane do niego za pomocą data connection i zapisze je na nim jako plik. Jeżeli plik o tej nazwie już na serverze istnieje to uzytkownik mając odpowiednie prawa może nadpisać istniejący plik. Jeżeli plik taki nieistnieje to tworzony jest nowy.

STORE UNIQUE (STOU) - załaduj unikalnie Komenda ta zachowuje sie podobnie do STORe z tą różnicą że jeżeli na serverze w danym folderze istnieje jusz plik o tej samej nazwie z jaką chcemy zapisac nowy plik generowana jest nowa nazwa pod jaką zostaje ten plik zapisany. Odpowiedź zawiera 250 Transfer started wraz z wygenerowaną nazwą.

APPEND (with create) (APPE) - dodaj, dołącz Ta komenda sprawia że server zaakceptuje dane przesłane do niego za pomocą data connection i zapisze je na nim jako plik. Jeżeli plik sprecyzowany w ścieżce dostępu istnieje na serverze, wtedy dane zostaną dodane do istniejących. W przeciwnym wypadku plik sprecyzowany w ścieżce dostępu zostanie stworzony od nowa.

ALLOCATE (ALLO) - przydziel Komenda ta może być wymagana przez niektóre servery do rezerwacji wystarczajcej ilości miejsca do zapisania w całości transferowanego pliku. Argumentem tej komendy jest długość pliku który ma być transferowany.

RESTART (REST) - ponów transfer Pole argumentu reprezentuje miejsce od którego ma być wznowiony transfer wskazanego pliku. Komenda ta niepowoduje transferu całego pliku ale skok do miejsca w którym transfer został przerwany.

RENAME FROM (RNFR) - zmień nazwe ścieżki dostępu z Komenda określa starą ścieżke dostępu do pliku która ma być zmieniona na nową. Po tej komendzie musi być wprowadzona komenda RENAME TO określająca nową ścieżke dostępu.

RENAME TO (RNTO) - zmień nazwe ścieżki dostępu na Komenda która musi wystąpic zaraz po RENAME FROM i która określa nową ścieżke dostępu do pliku.

ABORT (ABOR) - przerwij ostatnią komende Komenda ta mówi serverowi aby ten przerwał poprzednią komende usług FTP i każdy związany z nią transfer. Zamykany jest data connection ale control connection nie przez co można wykonywać inne operacje. Istnieją dwa przypadki w których komenda ABORt zadziała: - ostatnia komenda usług FTP została pomyślnie zakończona - ostatnia komenda usług FTP jest w trakcie realizacji W pierwszym przypadku server zamyka data connection (jeżeli jest on otwarty) i odpowiada kodem 226, która mówi że komenda ABORt została pomyślnie wykonana. W drugim przypadku server przerywa transfer i zamyka data connection zwracając kod 426 informując że transfer się niepowiudł, a następnie wysyłając kod 226 ktróry stwierdza poprawne wykonanie komendy ABORt.

DELETE (DELE) - skasuj Komenda ta powoduje że plik określony ścieżką dostępu zostaje usunięty z servera.

REMOVE DIRECTORY (RMD) - usuń folder Komenda powoduje usunięcie folderu określonego ścieżką dostępu lub podfolderu.

MAKE DIRECTORY (MKD) - utwórz folder A ta z kolei powoduje utworzenie folderu w ścieżce dostępu lub podfolderu.

PRINT WORKING DIRECTORY (PWD) - pokaż aktualny folder Wyświetla nazwe folderu w którym aktualnie się znajdujemy.

LIST (LIST) - wyświetla zawartość aktualnego folderu Powoduje że server wysyła zawartość folderu określoną ścieżką dostępu. Dane zawierające zawartość folderu przesyłane są przez data connection jako typ ASCII lub EBCDIC. (użytkownik musi zadbac o ustawienie odpowiedniego trybu przed wysłaniem komendy LIST). Ponieważ przy transferze z jednego systemu do drugiego informacje o zawartości folderu mogą wyglądać róznie informacja ta może być trudna do wykorzystania w programach. Patrz dalej.

NAME LIST (NLST) - lista nazw I dlatego też powstała ta komenda która przesyła tylko i wyłacznie ścieżki i nazwy plików bez zbędnych informacji.

SITE PARAMETERS (SITE) - dodatkowe usługi Komenda ta a raczej grupa komend pozwala na uruchomienie na serverze dodatwowyc usług takich jak np: - SITE CHAT <user> <message> wysyła wiadomość do innego zalogowanego użytkownika - SITE PSWD pozwala na zdalną zmiane hasła - SITE WHO zwraca liste aktualnie zalogowanych osób w formacie user name - connection date - IP/HostName - Transfer KBps - SITE ZONE wyświetla strefe czasową w jakiej jest uruchomiony server Oczywiście nie na wszystkich serverach będzie można uzyc tych komend ale np na BulletProof FTP Server oraz RaidenFTPD napewno :]

SYSTEM (SYST) Komenda ta pozwala na sprawdzenie na jakim systemie operacyjnym jest wystartowany server.

STATUS (STAT) - pokazuje status połączenia Wyświetla status połączenia przesyłając tę informacje przez control connection w formie odpowiedzi. Komenda ta może być przesłana do servera w trakcie transferu pliku lub podczas przerwy miedzy transferami. Użyta z parametrem w postaci ścieżki dostępu zwraca jej zawartość nie przez data connection lecze przez control connection zachowując się podobnie jak komenda LIST tylko używając innego kanału..

HELP (HELP) - pomoc Powiadamia server aby ten wysłał pełną informacje o swoim stanie i liste obsługiwanych komend. Specyfikacja zaleca również aby komenda HELP mogła być dostępna jeszcze przed logowaniem czyli przed komenda USER.

NOOP (NOOP) - nic nie robie ale mnie nierozłączaj :] Komenda służy do podtrzymywania połączenia z serverem mimo bezczynności użytkownika.

HTTP

OPTIONS

Żądanie określenia możliwości serwera (podanych w nagłówku żądania)

● GET

Pobranie wskazanego zasobu

● HEAD

Pobranie tylko nagłówka z meta-informacjami strony WWW

● POST

Przesłanie danych na serwer do podanego zasobu

● PUT

Przesłanie wskazanych danych na serwer

● DELETE

Usunięcie wskazanego zasobu

● TRACE

Odesłania żądania do nadawcy (diagnostyka połączenia)

● CONNECT

Żądanie tunelowania połączenia ze wskazanym Proxy

kod Opis

100 Continue Serwer wykonuje żądanie,klient może wysyłać kolejne żądania

200 OK Żądanie wykonane prawidłowo

301 Moved Permanently Żądany zasób znajduje się pod innym adresem, konieczne

podanie nowego URI

400 Bad Request Nieznane żądanie (błąd syntaktyczny)

401 Unauthorized Odmowa dostępu do zasobu, z powodu błędnej autoryzacji

404 Not Found Nie ma takiego zasobu

500 Internaln Server Error Serwer napotkał niespodziewany błąd wewnętrzny

503 Service Unavailable Serwer jest zbyt obciążony

SMTP -Simple Mail Transfer Protocol (port 25) - jest protokółem TCP/IP obsługującym przesyłanie wiadomości z poczty elektronicznej. Gdy wiadomość e-mail dociera do serwera SMTP, zostaje umieszczona w buforze. Serwer SMTP co pewien czas sprawdza, czy sa wiadomości do wysłania. Proces przesyłania wiadomości przebiega następująco : 
1) Serwer SMTP nawiązuje połączenie TCP z serwerem docelowym, czekając na odpowiedz. 
2) Jeśli serwer docelowy jest gotowy, serwer SMTP wysyła do niego polecenie Helo. W odpowiedzi na nie serwer docelowy zwraca swoja nazwę domeny. Serwer SMTP używa tej nazwy do zweryfikowania, czy nawiązał połączenie
z właściwym serwerem docelowym.
3. Serwer SMTP rozpoczyna transakcje wiadomości przez wysłanie polecenia MAIL
do serwera docelowego
4. Serwer SMTP wysyła teraz polecenie DATA, które powiadamia serwer docelowy
o następującej po nim wiadomości.
5. Serwer SMTP za pomocą funkcji send wysyła wiadomość do jednego lub kilku
adresatów. Funkcja send przyjmuje adres poczty elektronicznej i wiadomość
jako swoje argumenty. Serwer docelowy potwierdza otrzymanie wiadomości
komunikatem OK (albo w razie problemów wysyła komunikat o błędzie)
do serwera SMTP. 
SMTP opiera sie na dostawach dwupunktowych (end-to-end delivery), w których
łączy sie z serwerem docelowym w celu przesłania wiadomości.

IPv6 roznice w porównaniu z 4

SMTP -Simple Mail Transfer Protocol (port 25) - jest protokółem TCP/IP obsługującym przesyłanie wiadomości z poczty elektronicznej. Gdy wiadomość e-mail dociera do serwera SMTP, zostaje umieszczona w buforze. Serwer SMTP co pewien czas sprawdza, czy sa wiadomości do wysłania. Proces przesyłania wiadomości przebiega następująco :
1) Serwer SMTP nawiązuje połączenie TCP z serwerem docelowym, czekając na odpowiedz.
2) Jeśli serwer docelowy jest gotowy, serwer SMTP wysyła do niego polecenie Helo. W odpowiedzi na nie serwer docelowy zwraca swoja nazwę domeny. Serwer SMTP używa tej nazwy do zweryfikowania, czy nawiązał połączenie

z właściwym serwerem docelowym.
3. Serwer SMTP rozpoczyna transakcje wiadomości przez wysłanie polecenia MAIL

do serwera docelowego
4. Serwer SMTP wysyła teraz polecenie DATA, które powiadamia serwer docelowy

o następującej po nim wiadomości.
5. Serwer SMTP za pomocą funkcji send wysyła wiadomość do jednego lub kilku

adresatów. Funkcja send przyjmuje adres poczty elektronicznej i wiadomość

jako swoje argumenty. Serwer docelowy potwierdza otrzymanie wiadomości

komunikatem OK (albo w razie problemów wysyła komunikat o błędzie)

do serwera SMTP.
SMTP opiera sie na dostawach dwupunktowych (end-to-end delivery), w których

łączy sie z serwerem docelowym w celu przesłania wiadomości.

POP 3

Post Office Protocol jest protokołem internetowym, służącym do przesyłania wiadomości poczty elektronicznej z serwera POP do skrzynki pocztowej użytkownika w lokalnym komputerze.
Aby przeslac wiadomosci z serwera POP do lokalnej skrzynki pocztowej, musi zostac

nawiazana sesja POP, w nastepujacy sposób:

1. Klient POP nawiazuje polaczenie TCP z serwerem POP.

2. Po nawiazaniu polaczenia serwer POP wysyla komunikat do klienta POP. W tej

chwili sesja wchodzi w stan uwierzytelniania. W tym stanie klient musi podac

nazwe uzytkownika i haslo, aby uwierzytelnic sie w serwerze POP.

3. Serwer POP uwierzytelnia klienta, jesli nazwa uzytkownika i haslo sa poprawne.

Sesja wchodzi w stan transakcji. Nastepnie klient wysyla polecenia do serwera

POP, aby odebrac wiadomosc e-mail.

4. Po przeniesieniu wiadomosci do skrzynki pocztowej w lokalnym komputerze,

klient wysyla polecenie QUIT konczace sesje. W tym momencie sesja wchodzi

w stan aktualizacji.

5. Wiadomosc e-mail dociera do skrzynki pocztowej w lokalnym komputerze,

skad moze zostac odczytana przez uzytkownika.

Różnice między protokołem IPv4 a IPv6

Token Ring

Topologia Token Ring stosuje w komunikacji metodę dostępu z przekazywaniem żetonu.

W topologii pierścienia komputery przyłączone są do pojedynczej pętli kabla.

W przeciwieństwie do topologii magistrali, w topologii pierścienia z przekazywaniem

żetonu nie występuje konieczność stosowania terminatorów na końcach kabla. Każdy

komputer jest połączony z sąsiadami po dwóch stronach, jak na rysunku 3.12. Sygnały

podróżują po pętli tylko w jednym kierunku, przechodząc kolejno przez każdy komputer.

Każdy z komputerów posiada odbiornik i nadajnik, i każdy pełni funkcje regeneratora

wzmacniającego sygnał przekazywany do następnego komputera. Ponieważ sygnał

jest regenerowany w każdym komputerze, jego stopień zniekształcenia jest niski. Ponieważ jednak awaria jednego komputera w topologii pierścienia może spowodować

awarie całej sieci, fizyczna topologia pierścienia jest używana bardzo rzadko. Najczęstszym zastosowaniem pierścienia są topologie logiczne.

Siec o topologii pierścienia z przekazywaniem żetonu ma następujące zalety:

t Nawet przy dużym obciążeniu sieci, jej wydajność może być zbliżona do 100%.

t Wszystkie komputery maja równe szanse dostępu do sieci.

Ta siec ma tez wady:

t Awaria jednego komputera w pierścieniu wpływa na cala siec.

t Znajdowanie problemów w sieci token ring jest trudne.

t Operacja dodawania lub usuwania komputera powoduje przerwę w działaniu sieci.

---