OBRÓBKA CIEPLNO-CHEMICZNA
Połączenie zabiegów cieplnych z celową zmianą składu chemicznego powierzchni elementu nazywamy obróbką cieplno-chemiczną. Podczas tej obróbki zachodzą procesy: reakcje chemiczne w ośrodku (decydują o dostarczeniu aktywnych atomów), adsorpcji aktywnych atomów na powierzchni, dyfuzja zaadsorbowanych atomów w głąb metali.
Obróbka cieplno chemiczna jest powszechnie stosowana w celu poprawy właściwości powierzchni stali. Najczęściej stosowane to azotowanie, nawęglanie, węgloazotowanie, borowanie. Jak również chromowanie - zwiększa trwałość powierzchni i zmniejsza odporność na korozje.
Nawęglanie - nasycanie stali węglem, dzięki czemu zwiększa się twardość powierzchni nawęglanych i odporność na ścieranie przy zachowaniu ciągliwego rdzenia. Stosuje się stale niskowęglowe zawierające chrom, nikiel, molibden, mangan w kilku procentach. Wyróżnia się trzy rodzaje nawęglania: w ośrodku stałym, ciekłym i gazowym.
Azotowanie - nasycenie azotem elementów stalowych aby uzyskać dużą twardość przy tej samej odporności na ścieranie i zmęczenie. Azotowana warstwa ma lepszą odporność korozyjną. Azotowaniu poddaje się elementy po ulepszeniu cieplnym. Wyróżnia się dwa rodzaje: jonowe i w zdysocjowanym amoniaku.
Węgloazotowanie - jednoczesne działanie azotem i węglem - skrócenie czasu obróbki. Azot zmniejsza temp. obróbki co hamuje rozrost ziarna. Rozróżniamy dwa rodzaje: kąpielowe i gazowe.
Wyróżnia się jeszcze inne rodzaje obróbki cieplno-chemicznej: siarkowanie, borowanie.