„ZIMA” (zabawa porta na metodzie R. Labana)
Gimnastyka twórcza R.Labana pozwala na wyrażenie własnej indywidualności, rozwinięcie inwencji i na ruchowe wyżycie się bez ograniczających schematów.
Zadania ruchowe dotyczą pięciu zasadniczych tematów:
Wyczucia własnego ciała;
Wyczucia ciężaru i czasu;
Wyczucia przestrzeni;
Doskonalenia płynności ruchów oraz wyczucia ciężaru ciała w przestrzeni i czasie;
Adaptacji własnych ruchów do gestów partnera i grupy.
Każde ćwiczenie można wykonać na wiele sposobów; wybór należy do dziecka, które wykorzystuje własne pomysły, fantazję i doświadczenie.
Założeniem gimnastyki twórczej R. Labana jest połączenie ruchu z takimi elementami jak słowo rytm i muzyka. Bogactwo form oraz sposobów organizacji zajęć stwarza możliwość twórczego działania. Liczy się nie efekt, lecz sposób działania.
Gimnastyka twórcza rozwija inteligencję, rozbudza zainteresowanie ruchem, daje okazję do samo wyrażania się, do określania swej indywidualności. Kształtuje także społeczną postawę dziecka, współpracę i współdziałanie w grupie.
W zabawie „Zima” ruch jest powiązany ze słowem, rytmem, muzyką. Dzieci mają idealne warunki do twórczego działania poprzez bogactwo form ruchowych i dzięki atmosferze towarzyszącej zajęciom (swoboda, humor, śmiech). Ważne, by malec nie odwzorowywał czynności, ale sam je wymyślał.
Zabawa związana jest z tematem kompleksowym w zimowym miesiącu - lutym.
Część Wstępna
Adaptacja własnych gestów do ruchów partnera „Przywitanie” (reagowanie na przerwę w muzyce). Zapraszam was do zaczarowanej krainy Pani Zimy. Kto ma ochotę udać się tam razem ze mną, niech zatańczy, gdy włączę muzykę, a gdy ją przerwę, niech każdy dotknie dowolną częścią ciała (ręką, nogą, głową, nosem itp.) tego, kół kogo stoi?
Wyczucie własnego ciała „Przywitanie. Przywitajmy się z własnym ciałem (przytykanie jednej częścią ciał do drugiej; nauczycielka proponuje np. nosek wita się z kolanem, rączka wita się z brzuchem itp.; J. Strauss, „Wiedeńska krew”).
Część Główna
Wyczucie przestrzeni i czasu „Szukam Pani Zimy”. Spójrzmy za okno, czy przyszła do nas Pani Zima? Gdy usłyszycie dźwięki wysokie, będziemy jej szukać wysoko na niebie, czy pada śnieg? Na dźwięki niskie, szukamy jej na ziemi, czy leży śnieg?
Wyczucie przestrzeni „Płatki śniegu”. Zamieniamy się w taki śniegu, które tańczą, a następnie opadają (na przerwę w muzyce). Każdy płatek wiruje jak chce.
Rozwijanie wyczuci płynności ruchów i ciężaru ciała ”Mróz maluje wzory na szybach”. Nauczycielka rozdaje wstążki. Pani Zima maluje kwiaty na szybach. Wy też malujecie „pędzle”, spróbujcie malować kwiaty na szybach.
Wyczucie własnego ciała „Silny wiatr”. Nagle zerwał się wiatr słyszycie? Jesteśmy drzewami, które wiatr kołysze, ciężkie gałęzie uginają się, falują.
Wyczucie własnego ciała i przestrzeni (bez zmiany miejsca) „Rozgrzewka” - ćwiczenia wieloznaczne. Ale zimno, mróz rozgrzejmy się. Każdy sam decyduje, jak to zrobi.
Wyczucie własnego ciała „Kładka”- ćwiczenie z elementami równowagi. Podczas zimowego spaceru doszliśmy do kładki. Musimy po niej przejść (rozłożona wstążka). Ojej, jaki wiatr, trzeba utrzymać równowagę, żeby nie spaść z kładki w zaspę.
Wyczucie przestrzeni „Pokłon”. Podziękujmy Pani Zimie za bezpieczne przejście po kładce. Złóżmy jej piękny pokłon, każdy tak jak potrafi.
Wyczucie płynności ruchów: adaptacja ruchów partnera do ruchów grupy „Zwalone drzewo”. Dobierzcie się parami. Jedno z was będzie drzewem, drugie wiatrem. gdy przestanie grać muzyka, drzewa przewrócą się , a wiatr będzie nimi poruszał (efekty akustyczne).
Wyczucie płynności ruchów „Porządki”. Wiatr mocno wieje. Jesteśmy jak wiatr, który chce sprzątnąć śnieg, z całej siły dmuchamy na wstążki (płatki śniegu) i robimy porządki.
Kształcenie słuchu, wyrabianie poczucia rytmu - próby samodzielnego tworzenia. Będziemy dyrygentami. Spróbujcie poprowadzić zimową orkiestrę („batuta” - pałki gimnastyczne; „Jezioro łabędzie”, suita baletowa „Taniec łabędzi”)
Rozwijanie wyczucia płynności ruchów i ciężaru ciała w czasie. Wracamy już do przedszkola. Napadało tyle śniegu, musimy go odgarnąć. Bierzemy łopaty „na niby” (laski gimnastyczne) i odgarniamy (efekty akustyczne - nabieranie śniegu na łopatę i odrzucanie go.)
Część końcowa
Adaptacja ruchów partnera do gestów grupy „Wesoły taniec”. Dobierzcie się parami. Pani Zima żegna się z wami i patrzy jak potraficie tańczyć („Wanna be with you” - popularny przebój)