Pana-Rejowe gadanie

słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1993

Nie pożywa jak chciałby nawet człek poczciwy:	d A d A
Nie poziera na krówki swoje ni gąsięta,	d A d A d
Nierad słonku, że świeci, miesiącowi krzywy,	d A d A
Ledwie czoło wygładzi w Betlejemskie święta.	d A d A d
Gorzko miód mu smakuje, gorzko słowa w uściech,	g d g d
Nie pośpiewa przy lutniej, chyba gorzkie żale,	C F E^7 A^7
Ni mu szukać się zachce radości w rozpuście,	g F g d
Żonka milczy i drobiazg nie świergoli wcale.	B d A^7 d (A)
Skąd pogodę wziąć ducha?	A
Skrzynie puste, sień głucha,	d
Cnoty grosza nie rodzą,	C
Jeszcze w spaniu przeszkodzą.	F D^7
Świat każdego pobodzie,	g
Kto z poduszką w niezgodzie.	A^7d A^7 d
Niecnotliwie, a syto pożywać - też sztuka;	d A d A
Mało znać Makiawela, wiedzieć co się dzieje,	d A d A d
Niepoczciwa u ludzi kosztuje nauka -	d A d A
Szyja zmięknie w terminie, a dusza stwardnieje.	d A d A d
Skryją szlachetne serce pozłacane blaszki,	g d g d
Nos się z wiatrem znać będzie, jak kurek na dachu,	C F E^7 A^7
Zamiast szczerych przyjaciół - śliskie złodziejaszki,	g F g d
Za prawdziwe kochanie - uległość ze strachu.	B d A^7 d (A)
Skąd pogodę wziąć ducha?	A
Ludzka zawiść - nie mucha,	d
Ni wywczasem jest władza,	C
Jeszcze w spaniu przeszkadza.	F D^7
Świat takiego pobodzie,	g
Kto z poduszką w niezgodzie.	A^7d A^7 d
Przecz narzekać, że Stwórca człeczych krzywd nie płaci?	d A d A
Bóg nie szlachcic pijany, co złociszem błyska;	d A d A d
Nie jest cnotą ni hańbą wstyd z podartych gaci,	d A d A
Ani ból - zasługa, ani świat - kołyska.	d A d A d
Sprawiedliwość niebieska od królewskiej inna:	g d g d
To cierpieniem nagrodzi, to bogactwem stoczy.	C F E^7 A^7
Opatrzności wyroki, jak po deszczu - rynna:	g F g d
Kto jeno w niebo patrzy - tego i zamoczy.	B d A^7 d (A)
Szczęście - oka jest mgnienie,	A
Człowiek - mądre cierpienie;	d
Dobry sen w sobie mości,	C
Kto nie kocha się w złości,	F D^7
A i żyć będzie słodziej,	g
Kto z poduszką jest w zgodzie.	A^7d A^7 d
Szczęście - oka jest mgnienie,	A
Człowiek - mądre cierpienie;	d
Dobry sen w sobie mości,	C
Kto nie kocha się w złości,	F D^7
A i żyć będzie słodziej,	g
Kto z poduszką jest w zgodzie.	A^7d A^7 d

---