Układ napędowy:
Jest to układ zasilający oraz sterujący praca silnika, sam silnik, przekładnia.
Zadania:
Uzyskanie ruchu do realizacji głównej funkcji, zapewnienie względnego ruchu mechanizmu
Wymagania:
Zakres obrotów, moc, moment, dostępność, niski koszt, łatwość obsługi i konserwacji, niezawodność, małe gabaryty i masa, sztywność charakterystyki(mały spadek obrotów przy obciążeniu), duży zakres bezstopniowej regulacji obrotów, przebieg dopuszczalnego obciążenia w funkcji obrotów dostosowany do charakterystyki obciążenia MT.
Zdolność do pracy serwonapędowej:
-możliwość pozycjonowania przy hamowaniu, posuw, odporność na stick-slip, duża równomierność ruchu dla małych prędkości, duża dokładność pozycjonowania.
Sterowanie kopiowe:
Kopiowanie uzyskuje się dzięki skojarzeniu dwóch ruchów posuwowych i posuwu wodzącego oraz prostopadłego do niego posuwu kopiujacego. Ta metoda wykorzystywana jest często do produkcji seryjnej jak i mało seryjnej.
Wyróżniamy kilka rodzajów kopiowania:
- bezpośrednie - pomiędzy wzorcem a PO nie ma elementów pośrednich wprowadzających korekty, główka wodzika jest mechanicznie połączona z narzędziem obrabiającym.
-pośrednie- tu pomiędzy wzorcem a PO występują elementy pośredniczące. Sygnał wyjściowy porównywany jest z sygnałem wejściowym i w przypadku różnicy wysyłany jest sygnał korygujący uchyb dodatni/ujemny.
- ciągłe - w zależności od wychylanie palca wodzącego zmienia się w sposób ciągły prędkość ruchu posuwowego, wzdłuż kształtowanego zarysu. Stały kontakt palca ze wzorcem, kierunki ruchu posuwowego i kształtującego pokrywają się.
- przerywane- w zależności od wychylenia palca wodzącego włącza się lub wyłącza napęd posuwu. Działanie skokowe, zarys PO przybliżony przez linię stopniową lub łamaną.
Wyróżniamy kilka rodzajów sterowania kopiowego:
- jedno koordynatowe: narzędzie ustawione prostopadle do kierunku posuwu wodzącego VL
prędkość posuwu VL stała, prędkość posuwu kopiującego VK zmienny.
Stosowane przy toczeniu. Suma wektorów
VK+VL -> wypadkowa prędkość posuwu- zmienna. Kąty działania γ i możliwy do uzyskania kąt α - ograniczone, zależne od VKmax/VL.
-dwu koordynatowe: stała prędkość wzdłuż toru kształtowania ( przekątna kwadratu o bokach VK i VL) -Stosowane częściej przy frezowaniu niż toczeniu.
-trój koordynatowe: stosowane tylko przy frezowaniu 3D, trudne w realizacji.
W celu zwiększenia dokładności stosuje się:
- kilka wzorników, wstępne wiercenie lub frezowanie, frezowanie warstwicami (2,5d), zmiana płaszczyzny frezowania XY na YZ lub XZ, dobór narzędzi do kształtu przedmiotu.
Dokładność obróbki kopiowej:
- toczenie +- 0,02-0,1 mm
- frezowanie 2D +- 0,03 - 0,1 mm
- frezowanie 3D +-0,1 - 0,3 mm
Przyczyny błędów:
Przemieszczenie zarysów, błędy palca wodzącego(wymiary/kształt), tarcie w prowadzeniu palca, za duża masa palca i mała częstotliwość drgań własnych, błędy wzornika (mała sztywność, kształt).
Sterowanie logiczne:
Zjawisko Hazardu: związane jest z rzeczywistymi charakterystykami układów logicznych. Prowadzi to do sytuacji, w której prawidłowo zaprojektowany układ pod względem logicznym działa niepoprawnie, ze względu na pojawienie się niepożądanych, krótkotrwałych sygnałów wyjściowych. Eliminujemy to poprzez wprowadzenie układów antyhazardowych. W układach stykowych zjawisko to spowodowane jest nie jednoczesnymi zmianami położenia zestyków przekaźnika.
Sterowniki PLC:
-lista instrukcji(IL), tekst strukturalny (ST), schemat zestykowi(LD), funkcjonalny schemat blokowy(FBD), schemat sekwencji funkcji(SFC).
ZALETY: krótki czas montażu i uruchomienia programu, uniwersalność zastosowania, może zmieniać funkcje diagnostyczne, szybka i łatwa korekcja programu, możliwość automatycznego tworzenia dokumentacji i kopii zapasowych, niezawodność.
WADY: koszt programatora, brak uniwersalności programatorów
CECHY: maks. Liczba we- wy, przetwarzanie jedno/wielobitowe, szybkość reakcji- czas trwania cyklu, wielkość pamięci wew., maks. Pojemność pamięci.
Układy sterowania automatycznego:
1)konwencjonalne: a) zamknięte: - układ stabilizacyjny- stała wartość zadana, ma utrzymać wartość sygnału sterowanego w pobliżu wartości zadanej.
- układ programowy: wartość zadana jest funkcją czasu, zmienia się według programu
-nadążny: wartość zadana jest funkcją czasu, ale nieznaną. Zmiany funkcji zależne od warunków i zmian zewn.
b)otwarte:
- układ z kompensacją zakłóceń- wyposażony w dodatkowe elementy likwidujące skutki zakłóceń tzw. Korektory zakłóceń
-układy programowe- wartość zadana określona funkcją czasu, położenia itd.
2)adaptacyjne: układy tego typu dostosowują się do obiektów o zmieniających się właściwościach dynamicznych oraz zakłóceń stochastycznych. Polega to na identyfikacji parametrów modelu obiektu i zakłóceń, a następnie na dostrojeniu (skorygowaniu) parametrów algorytmu sterowania.
Klasyfikacja układów sterowania:
-ze względu na liczbę zmiennych sterowanych: jednej/wielu zmiennych
- ze względu na rodzaj elementów: liniowe, nieliniowe
- sposób pomiaru zmiennej sterowanej: analogowe, cyfrowe
-rodzaj regulacji: ciągła, dyskretna
Interpolacja:
-punktowa GO - tro ruchu realizowany po zaprogramowanej drodze z A do B - nie najkrótsza (ruchy ustawcie)
- Liniowa (odcinkowa) - realizowana po najkrótszej drodze z A do B
- kołowa: po łukach Xzad 2 +Zzad2=R^2
- krzywych NURBS/SPLAIN- przybliżony kształt krzywych- trudny w realizacji, dla niektórych krzywych najlepszy sposób
Układy pomiarowe stosowane w Obr.:
-Absolutne, przyrostowe, analogowe, analogowo-cyfrowe, cyfrowe
3 sposoby minimalizacji błędów konturu:
- stosowanie wyrafinowanych regulatorów położenia serwonapędów
- stosowanie dodatkowy regulatorów ze sprzężeniem zwrotnym w przód ”feed-forward”
- stosowanie regulatorów ze sprzężeniem skośnym „Cross - Coupling- Controller”
Błędy wytwarzania:
- model CAD ( obliczenia, import plików-format STEP )
- import/eksport danych CAD
- CAM - tolerancja toru ścieżki narzędzia, tolerancja interpolacji, postprocesor (obliczenia z dokładnością 0,02)
- dokładność geometryczna Obra.
- dokładność kinematyczna Obra.
- dokładność ustawcza narzędzia, oprawki, maszyny
- zużycie narzędzia, sztywność OUPN( statyczna i dynamiczna)
- odkształcenia termiczne ( od 40- 70% błędów)- eliminacja: odpowiednia konstrukcja, eksploatacja, kompensacja odkształceń i chłodzenie
- drgania