Adam Łapiński gr.10

Maciej Płoński

Sprawozdanie nr 3

Temat: Wpływ czynników antropogennych na organizmy - testy toksyczności ostrej

Wstęp teoretyczny

Cechy organizmu testowego:

-łatwy w hodowli

-stały genetycznie

-stały pod względem reakcji na dany czynnik

-reprezentuje ważną grupę w środowisku, tj. w łańcuchu pokarmowym zbiornika wodnego

-powinien być rozpoznany pod względem cech biologicznych i fizjologicznych

-wrażliwy na działanie badanej substancji

Każdy test zawiera próbę kontrolną jako odniesienie dające obraz reakcji organizmu w warunkach bez udziału związku toksycznego.

Testy przeżywalności polegają na obserwacji śmiertelności organizmów, umieszczonych w serii roztworów sporządzanych w postępie geometrycznym malejącym, o określonym ilorazie postępu po określonym czasie ekspozycji:

-dla bezkręgowców wodnych (skorupiaki, muchówki, mięczaki) wynosi 24-48 h

-dla ryb 96h

Spośród skorupiaków najczęściej stosowane są rozwielitki: Dahnia magna której użyjemy oraz Dahnia pulex, muchówki z rodzaju Chironomus (ochotka) i mięczaki z rodzaju Physa ( rozdętka). Spośród ryb najczęściej stosowane są Lebistes reticulatus (gupik)

Ocena toksyczności związków chemicznych w odniesieniu do stężenia letalnego.

LC50 [mg/l]

Ocena toksyczności związku

<1

silnie toksyczny

>1-10

toksyczny

>10-100

szkodliwy

Cel ćwiczenia:

Określenie toksyczności fenolu i parachlorofenolu na podstawie stężeń LC50-24 i LC50-48.

Wykonanie ćwiczenia

  1. Z roztworów podstawowych fenolu i parachlorofenolu wykonujemy rozcieńczenia wodą uzdatnioną w biofiltrze w szeregu stężeń malejących o postępie q=2

  2. Do 6 krystalizatorów wlewamy po 50ml otrzymanych roztworów fenolu, a do siódmego wlewamy jedynie wodę uzdatnioną w biofiltrze w celu wykonania próby kontrolnej.

  3. Powtarzamy to samo dla parachlorofenolu

  4. Do każdego krystalizatora wprowadzamy po 5 sztuk dafni

  5. Obserwujemy śmiertelność dafni w próbach po upływie 24 oraz 48 godzin. Do organizmów martwych zaliczamy wszystkie unieruchomione i wykazujące brak reakcji na mieszanie roztworu.

  6. Zestawiamy wyniki w tabeli

  7. Wyznaczamy LC50-24h oraz LC50-48h metodą graficznej interpolacji

  8. Oceniamy toksyczność badanego związku w odniesieniu do kryteriów szkodliwości dla biocenoz wodnych wg. Unii Europejskiej oraz EPA.

Wyniki określamy dla 30 osobników w każdym stężeniu, gdyż pod uwagę bierzemy równoległe powtórzenia wykonane przez kilka grup studentów.

Stężenia LC50-24 i LC50-48 wyznacza się metodą interpolacji graficznej w następujący sposób:

-na osi rzędnych odkładamy punktami procenty śmiertelności z poszczególnych stężeń substancji dla określonego czasu kontaktu, zaś na osi odciętych stężenia w ml/l, biorąc za podstawę otrzymane wyniki w teście,

-punkty określające śmiertelność w poszczególnych stężeniach i dla danego czasu kontaktu układają się w sposób mniej więcej uporządkowany w kształcie litery S. Najważniejsze są punkty w pobliżu 50% śmiertelności.

-stężenie LC50-t określa odcięta punktu przecięcia się krzywej s-owatej z prostą odpowiadającą 50% śmiertelności

Tabele wyników

Fenol

Stężenie [mg/l]

Liczba padłych osobniików

24 godziny

48 godzin

100

25

30

50

16

21

25

11

17

12,5

6

9

6,25

3

6

3,12

0

2

0

0

0

Parachlorofenol

Stężenie [mg/l]

Liczba padłych osobniików

24 godziny

48 godzin

50

30

30

25

27

29

12,5

21

26

6,25

16

20

3,12

10

14

1,55

4

6

0

0

0

Wnioski

Odczytujemy stężenia letalne z wykresu na podstawie metody interpolacji graficznej

Fenol

LC50-24h = 45 [mg/l]

LC50-48h = 21 [mg/l]

Parachlorofenol

LC50-24h = 6 [mg/l]

LC50-48h = 3,5 [mg/l]

Z porównania wyników stężeń letalnych LC50-24h i LC50-48h dla fenolu i parachlorofenolu widzimy, że bardziej toksycznym związkiem jest parachlorofenol.

Zgodnie z oceną toksyczności związków chemicznych w odniesieniu do stężenia letalnego według Unii Europejskiej fenol należy do związków szkodliwych, a parachlorofenol do związków toksycznych.