LEKI ANTYARYTMICZNE

LEKI ANTYARYTMICZNE

Klasa I - leki stabilizujące błonę komórkową, ich dominującą cechą jest zwolnienie maksymalnej szybkości depolaryzacji w mięśniu sercowym

Grupy:

IA - powodują wydłużenie potencjału czynnościowego
IB - powodują skrócenie potencjału czynnościowego
IC - brak istotnego wpływu na potencjał czynnościowy

Klasa II - leki hamujące czwarta fazę depolaryzacji, beta-blokery układu adrenergicznego

Klasa III - leki wydłużające czas trwania potencjału czynnościowego

KLASY LEKÓW ANTYARYTMICZNYCH

III

CHINIDYNA

PROKAINAMID

DIZOPIRAMID

AJMALINA

LIDOKAINA

MEKSYLETYNA

TOKAINID

FENYTOINA

APRINDYNA

FLEKAINID

ENKAINID

PROPAFENON

CIBENZOLINA

PROPRANOLOL

NADOLOL

SOTALOL

ESMOLOL

AMIODARON

BRETYLIUM

SOTALOL

WERAPAMIL

DILTIAZEM

Klasa IV - leki o wybiórczym antagonizmie w stosunku do jonów wapniowych

LEKI ANTYARYTMICZNE KLASY II

leki hamujące czwarta fazę depolaryzacji, beta-blokery układu adrenergicznego

Działanie:
- blokowanie amin katecholowych do receptorów beta-adrenergicznych serca

w duzych stęzeniach zdolnośc blokowania kanału sodowego

Zastosowanie:

leczenie częstoskurczu przedsionkowego
leczenie pojedynczych pobudzeń przedsionkowych i komorowych w:

w zatruciach glikozydami naparstnicy
w pobudzeniach receptora beta - adrenergicznego na skutek wysiłku
w zaburzeniach wywołanych środkami znieczulenia ogólnego
stresie
nadczynności tarczycy

PODZIAŁ LEKÓW ANTYARYTMICZNYCH KLASY I