Czas teraźniejszy prosty Presente de Indicativo
Presente de Indicativo

W języku hiszpańskim istnieją trzy typy koniugacji czasowników, których odmiana zależy od końcówki bezokolicznika.

I GRUPA: czasowniki kończące się na -ar

trabajar (pracować)

(yo)	trabajo	ja pracuję
(tú)	trabajas	ty pracujesz
(él / ella / usted)	trabaja	on / ona / pani / pan pracuje
(nosotros / nosotras)	trabajamos	my pracujemy
(vosotros / vosotras)	trabajáis	wy pracujecie
(ellos /ellas \ustedes)	trabajan	oni / one / państwo pracują

II GRUPA: czasowniki kończące się na -er

comer (jeść)

(yo)	como	ja jem
(tú)	comes	ty jesz
(él / ella / usted)	come	on / ona / pani / pan je
(nosotros / nosotras)	comemos	my jemy
(vosotros / vosotras)	coméis	wy jecie
(ellos / ellas / ustedes)	comen	oni / one/ państwo jedzą

III GRUPA: czasowniki kończące się na -ir

vivir (mieszkać, żyć)

(yo)	vivo	ja mieszkam
(tú)	vives	ty mieszkasz
(él / ella / usted)	vive	on / ona / pani / pan mieszka
(nosotros / nosotras)	vivimos	my mieszkamy
(vosotros / vosotras)	vivís	wy mieszkacie
(ellos / ellas / ustedes)	viven	oni / one / państwo mieszkają

Czasu teraźniejszego prostego używamy dla:

• określenia rzeczy, które zazwyczaj robimy, np.
  
  Trabajo ocho horas al día. (Pracuję osiem godzin dziennie)
  Todos los días comemos a las tres. (Codziennie jemy o trzeciej)

• określenia prawd ogólnych, podania informacji lub definicji, np.
  
  Dos más dos suman cuatro. (Dwa plus dwa to cztery)
  María vive en el centro. (María mieszka w centrum)

• podania instrukcji, np.
  
  Para hacer la ensalada de tomates, primero lavas la verdura y luego la cortas en daditos. (Żeby zrobić sałatkę z pomidorów, najpierw myjesz warzywa, a potem je kroisz w kostkę)

• mówienia o przyszłości, np.
  
  Mañana quedo con mi amiga. (Jutro umawiam się z moją koleżanką)
  En enero termino la carrera. (W styczniu kończę studia)