SRODKI PIORĄCE ZE WZGLEDU na pochodzenie:

 Naturalne środki piorące poch. roślinnego i zwierzęcego;

 Mydła otrzymane przez zmydlanie naturalnych tłuszczów roślinnych i zwierzęcych;

 Syntetyczne środki piorące otrzymane w wyniku syntezy chemicznej z różnych

surowców;

SRODKI PIORĄCE ZE WZGLĘDU na przeznaczenie:

 Do prania bielizny (mydła i inne o zasadowym odczynie);

 Do prania delikatnych tkanin (w niższych temp 30-40oC);

 Do prania wyrobów wełnianych (odczyn obojętny lub lekko kwaśny);

 Środki samo piorące (enzymatyczne);

PRZY WYBORZE PROSZKU KIERUJEMY się: jego wysoka wydajnością, aby był do

każdego gatunku tkanin i zabrudzeń, przy wszystkich temp.

Składniki proszku:

 Prostołańcuchowe alkilobenzenosulfoniany (LABS)

 Oksyalkilenowane alkohole tłuszczowe (AE)

 Oksyalkilenowane alkiofenole (APS)

 Alkiloeterosiarczarny (AES) odznacza się wysoka aktywnością powierzchniowa,

wysoka zdolnością pienienia, dobra odpornością na twardość wody i temp. Są łagodne

w działaniu na skore.

 Alkilosiarczany(AS)

ŚRODKI PIORĄCE, do których zaliczamy mydła oraz syntetyczne detergenty, należą do związków powierzchniowo czynnych. Ich wodne roztwory mają zdolność usuwania brudu,

czyli mieszaniny składającej się z sadzy, krzemionki, soli mineralnych oraz substancji pylistych

zlepionych składnikami potu, którymi są białka i tłuszcze. Brud nie jest łatwo usunąć w sposób

mechaniczny, gdyż przylega on ściśle do powierzchni skóry, tkaniny lub innych przedmiotów.

Zdolność usuwania brudu jest wynikiem zmniejszania napięcia powierzchniowego wody, co

powoduje zwiększenie penetracji wody pomiędzy włóknami tkaniny i odrywanie cząsteczek

brudu od tkaniny.

WŁAŚCIWOŚCI DETERGENTÓW :

 Detergenty są w stanie tworzyć w wodzie o wysokiej twardości dobrze rozpuszczalne

sole magnezu oraz wapnia.

 Detergenty charakteryzują się znacznie lepszą zdolnością piorącą;

 Wielkim plusem detergentów jest uzyskiwany, prawie, że obojętny odczyn kąpieli piorących (mydło tworzy roztwór zasadowy);

 Wodne roztwory detergentów charakteryzują się zdolnością znakomitego zwilżania

powierzchni materiałów, dzięki temu prostsze staje się pranie materiałów złożonych z

substancji syntetycznych, ponieważ wykazują one gorszą zdolność do zwilżania niż w

przypadku roztworów z mydeł;

 Obojętny odczyn detergentów powoduje, że możemy przy ich użyciu prać wełnę, która

prana przy udziale mydła niszczy się;

 Detergenty wykazują bardzo dużą zdolność prania w niezbyt wysokich temperaturach.

TWARDOŚĆ WODY – cecha wody, będąca funkcją stężenia soli wapnia, magnezu i innych

metali, które są zdolne do tworzenia soli na wyższym niż pierwszy stopniu utlenienia.

Woda twarda używana w procesie prania powoduje, że rozpuszczone w niej sole magnezu oraz wapnia wraz z substancjami piorącymi tworzą związki, które tylko przeszkadzają i

przyczyniają się do strat substancji piorącej. Substancje tego rodzaju są w stanie „przyczepiać”

się do oczyszczanej tkaniny powodując szarzenie oraz żółknięcie.

Twardość wody dzieli się na:

NIETRWAŁĄ (przemijającą, węglanową) - generowana przez sole kwaśne kwasu węglowego- wodorowęglany. Sole te rozkładają się w temp powyżej 70oC wytrącając trudno

rozpuszczalne w wodzie węglany wapnia i magnezu

TRWAŁĄ - generowana przez sole innych kwasów, głównie chlorki, ale też siarczany, azotany

i inne. Nie można jej usunąć poprzez zagotowanie wody

Ogólna twardość wody jest sumą twardości węglanowej i trwałej.

KLASYFIKACJA WODY WEDŁUG TWARDOŚCI w stopniach niemieckich:

Bardzo miękka 0-4°n;

Miękka 4-8°n;

Średnio twarda 8-12°n;

Dość twarda 12-18°n;

Twarda 18-30°n;

Bardzo twarda pow. 30°n