1. Podatność transportowa (co to jest, rodzaje itd.) Podatność transportowa określana jest jako wytrzymałość, albo poziom wytrzymałości ładunku na okoliczności i sytuację przewozu. Występują trzy rodzaje podatności przewozowej: naturalna, techniczna, ekonomiczna.

Podatność naturalna związana jest z właściwościami chemicznymi, fizycznymi i biologicznymi ładunku. Tutaj mniej odporne na przewozy są ładunki łatwo niszczące się.

Podatność techniczna związana jest natomiast z takimi właściwościami ładunku, które mają wpływ na możliwości ich przewozów, zalicza się tutaj na przykład: formę, gabaryty, rozmiar, stan skupienia, wagę właściwą.

Natomiast podatność ekonomiczna jest związana z wartością transportowanych ładunków.

2. Szlak operacyjny (definicja i funkcje)

Szlak operacyjny poprowadzony w drzewostanie szlak udostępniający wnętrze drzewostanu; po jego powierzchni poruszają się maszyny dokonujące pozyskiwania i zrywki drewna, umożliwiają one opryskiwanie i opylanie wnętrza drzewostanów, kanalizują ruch turystyczny; spełniają także warunek bliskiego naturze gospodarowania w lasach przyczyniając się do wzrostu bioróżnorodności, w związku z bardziej zróżnicowanym dostęp światła do dna lasu.

Szlak operacyjny zwany jest także szlakiem technologicznym.

Funkcje:

- produkcyjne -> pobór drewna z lasu

- proekologiczne -> ograniczenie szkód w drzewostanie

- ułatwienie prowadzenia zabiegów ochronnych

3. Opisać forwarder

Forwarder to wykorzystywany w leśnictwie ciągnik do nasiębiernej zrywki drewna krótkiego (kłód i wałków).

Jest to maszyna samozaładowcza. Drewno przy pomocy żurawia ładowane jest na maszynę i podczas zrywki nie ma kontaktu z podłożem. Większość forwarderów może być wyposażona w montowane kleszcze przeznaczone do zrywki półpodwieszonej dłużyc. Takie przezbrojenie forwardera zmienia go w pełnowartościowy klembank.

Budowa forwardera – na jednej ramie pojazdu przegubowego kabina z jednostką napędową, a na drugiej ramie żuraw hydrauliczny z chwytakiem manipulacyjnym + kłonice + rama zabezpieczająca.

4. Wskaźniki techniczno-ekonomiczne (z podziałem na grupy i wszystkie wymienić i opisać) 1) Wskaźniki określające ilość i jakość sprzętu transportowego a) Współczynnik gotowości technicznej -

Dgt - wozodni gotowości technicznej

Di – dni posiadania pojazdu

Dn – dni napraw

b) Wskaźnik wykorzystania taboru

De – dni pracy eksploatacyjnej

Dp – dni postoju

c) Wskaźnik wykorzystania taboru technicznie sprawnego

Dgt - wozodni gotowości technicznej

De – dni pracy eksploatacyjnej

2) Wskaźniki określające pracę taboru

a) Średnia odległość jazd ładownych – to średnia arytmetyczna odległości wszystkich jazd ładownych procesu przewozowego.

Σ ł

Kł – kursy ładowne

n – liczba jazd ładownych

b) Średnia odległość przewozu

Pz – wykonana praca przewozowa

Qz – suma przewiezionych ładunków

3) Wskaźniki określające proces przewozowy

a) Wskaźnik wykorzystania przebiegu

Z uwagi na zróżnicowane występowanie potrzeb przewozowych, pojazdy transportowe pokonują odległość częściowo bez ładunku. Stosunek przebiegu pojazdu z ładunkiem do przebytej ogółem drogi nazywa się współczynnikiem wykorzystania przebiegu B.

ł

ł

ł

K – ładunek/łączny przebieg

K0 – ładunek zerowy

Kł – przebieg ładowny (km)

b) Wskaźnik wykorzystania ładowności

Σ ·

Qi – ładowność pojazdu

q*n – ładunek * liczba jazd

c) Wskaźnik wykorzystania czasu pracy

Wskaźnik ten określa wszystkie straty poniesione z jakichkolwiek przyczyn w godzinach, które mogłyby być wykorzystane na jazdę.

"#

"#

!

"

"# "$ "

Tj – czas jazd

T – łączny czas pracy

Tzw – czas załadunku i rozładunku

Tp – czas przerw

d) Średnia prędkość techniczna - jest to stosunek sumy kilometrów przejechanych do sumy czasów jazdy.

%

/'

"#

Vt – średnia prędkość eksploatacyjna

K – przebyta droga

Tj – czas jazd

e) Średnia prędkość eksploatacyjna - prędkość, jaką przeciętnie uzyskał pojazd od chwili rozpoczęcia pracy do jej zakończenia.

Σ

%

/'

"

Σ" Σ"#

K – przebyta droga

T – czas pracy pojazdu

Tj – czas jazd

Tp – czas postoju

5. Systemy linowe w kolejkach linowych.

Nazwy lin stosowane w kolejkach:

- lina nośna (Ln)

- lina powrotna (LPOW.)

- lina pociągowa (LPOC.)

- lina pomocnicza (LPOM.)

1) Kolejki bez liny nośnej i wózka (Ameryka Północna, zręby zupełne) a) tylko 2 liny: powrotna i pociągowa,

b) 3 liny: powrotna, pociągowa i pomocnicza

2) Kolejki z liną nośna i wózkiem

a) system dwulinowy (lina nośna i pociągowa)

b) system trójlinowy (lina nośna, powrotna i pociągowa)

c) system czterolinowy (lina nośna, powrotna, pociągowa i pomocnicza) 6. Specyficzne cechy transportu leśnego.

- odbywa się w miejscu produkcji

- ścisłe powiązanie transportu z pracą i działalnością gospodarstwa leśnego

- środowiskowy charakter transportu

- jednokierunkowość przewozów (tylko na zewnątrz lasów)

- znaczna sezonowość prac

- zróżnicowanie podatnością przewozową przemieszczanych ładunków

- przestrzenność w rozmieszczaniu ładunków

- różnorodność warunków drogowych

7. Szkody od zrywki w środowisku leśnym (3 rodzaje zrywki, najlepsza, najgorsza itd.) Zrywka bardzo często wywiera negatywny wpływ na środowisko. Szczególnie zrywka wleczona – powoduje przemieszczanie powierzchniowych partii gleby, przyśpieszenie procesów erozji stokowej, niszczenie runa leśnego itp.

Ze względu na sposób transportowania drewna zrywkę dzieli się na:

• wleczoną – kiedy praktycznie cała długość zrywanej drewna dotyka do ziemi (ściółki),

• półpodwieszoną – kiedy najczęściej odziomek jest podniesiony do góry a wierzchołek ciągnie się po ziemi,

• podwieszoną , nasiębierna – kiedy drewno jest załadowane na specjalistyczny ciągnik zrywkowy forwarder i nie ma ono kontaktu z ziemią i tym samym ogranicza uszkodzenie powierzchni gleby jedynie do zniszczeń powodowanych przez koła ciągnika (ugniatanie gleby).

8. Próg rentowności - definicja i sposoby obliczania.

Próg rentowności obrazuje sytuację, w której przychody ze sprzedaży pokrywają koszty stałe i koszty zmienne przedsiębiorstwa. Warunkiem koniecznym obliczenia progu rentowności jest podział kosztów przedsiębiorstwa na koszty stałe (np. amortyzacja jest kosztem stałym) i koszty zmienne (np. energia wykorzystywana w produkcji, materiały, czy też wynagrodzenia pracowników produkcyjnych, o ile rosną one w miarę wzrostu produkcji).

Próg rentowności można wyrazić ilościowo (tzn. ile sztuk produktu trzeba sprzedać), lub wartościowo (tj. jaką wartość musi osiągnąć ta sprzedaż). W progu rentowności firma nie ponosi straty ani też nie osiąga zysku, wynik finansowy jest równy 0. Ale co ważne, w progu rentowności przepływy pieniężne są równe amortyzacji, gdyż jest ona kosztem niepieniężnym (nie wiąże się z nią wypływ gotówki z firmy).

Próg rentowności ( ang. BEP – break even point) oblicza się wg poniższych wzorów: BEP ilościowy = (koszty stałe)/(cena – koszt jednostkowy zmienny) BEP wartościowy = BEP ilościowy*cena, lub (KS/marża jednostkowa)*cena BEP procentowy = (koszty stałe)/(popyt)*100