Robert Rogowski, Polityka gospodarcza

Wprowadzenie

1.

Pojęcie polityki gospodarczej. ......................................................................................... 1

2.

Przedmiot polityki gospodarczej (wykaz zagadnień). ................................................... 2

3.

Funkcje polityki gospodarczej jako nauki. .................................................................... 3

4.

Funkcje i cele polityki gospodarczej jako działalności praktycznej. ........................... 4

5.

Metody badawcze w polityce gospodarczej jako nauce. ............................................... 6

1. Pojęcie polityki gospodarczej.

Polityka gospodarcza polega na podejmowaniu decyzji przez władze państwa w zakresie określania celów gospodarowania oraz wyboru metod i narzędzi słuŜących osiąganiu tych celów przy wykorzystaniu wiedzy ekonomicznej.

Polityka gospodarcza jest świadomą, zorganizowaną działalnością analityczno –

diagnostyczną, selekcyjną i decyzyjną państwa oraz jego organów. Organy te konsultują się lub współdziałają z partiami politycznymi i organizacjami społecznymi, które reprezentują interesy róŜnych grup i warstw społecznych w kraju. Interesy te dotyczą ustalania celów i głównych kierunków rozwoju gospodarczego, a takŜe mechanizmów i sposobów ich realizacji.

Przykładowe cele gospodarowania (określane przez państwo):

• Wzrost poziomu Ŝycia obywateli

• Zwiększenie siły militarnej państwa

• Uzyskanie silnej pozycji międzynarodowej

• Zawsze będzie to zaspokojenie takich czy innych potrzeb władzy i obywateli

Polityka gospodarcza realizowana jest przez państwo (wybrane władze), które organizują system instytucjonalny (instytucje kontroli, poszczególne ministerstwa, system pienięŜny, system fiskalny, warunki prowadzenia biznesu itd.)

Realizacja polityki gospodarczej wymaga posiadania środków finansowych, które są częścią dochodu narodowego pobranego od obywateli poprzez system podatkowy.

1

Robert Rogowski, Polityka gospodarcza

Wprowadzenie

Zakres ingerencji państwa i stopień opodatkowania obywateli stanowią jedną z głównych osi sporu praktyków i teoretyków polityki gospodarczej. Minimum (liberałowie) ingerencji państwa kontra rosnąca ingerencja państwa w Ŝycie gospodarcze (keynesiści). W praktyce pozostaje problem stopnia ingerencji, regulacji.

Problemy związane z polityką gospodarczą

• Na ile społeczeństwo ma kontrolę nad polityką gospodarczą?

• Czy bieŜąca polityka gospodarcza odpowiada ogółowi społeczeństwa?

• Czy wyłonione władze i ich decyzje odpowiadają odczuciom społecznym?

• Czy władza podlega wpływom określonych grup nacisków?

• Jaką rolę odgrywa tzw. cykl polityczny?

• Co jest faktycznie celem ugrupowania pozostającego u władzy?

• Co społeczeństwo bierze pod uwagę podczas wyborów?

2. Przedmiot polityki gospodarczej (wykaz zagadnień).

Doktryna liberalizmu w polityce gospodarczej.

Doktryna ekonomii marksistowskiej w polityce gospodarczej.

Doktryna socjaldemokratyczna w polityce gospodarczej.

Katolicka nauka społeczna wobec polityki gospodarczej.

Mierniki wzrostu gospodarczego.

Charakterystyka procesu transformacji w Polsce.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki strukturalnej.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki przemysłowej.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki Ŝywnościowej.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki regionalnej.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki ochrony środowiska.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki naukowej i innowacyjnej.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki inwestycyjnej.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki pienięŜnej.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki budŜetowej.

2

Robert Rogowski, Polityka gospodarcza

Wprowadzenie

Pojęcie, cele i instrumenty polityki zatrudnienia.

Pojęcie, cele i instrumenty polityki dochodowej.

Zagraniczna polityka gospodarcza autonomiczna.

Zagraniczna polityka gospodarcza wolnego handlu.

Zagraniczna polityka gospodarcza protekcyjna.

Znaczenie MFW jako międzynarodowej organizacji gospodarczej.

Znaczenie WTO jako międzynarodowej organizacji gospodarczej.

Znaczenie

OECD

jako

międzynarodowej

organizacji

gospodarczej.

Znaczenie UE jako międzynarodowej organizacji gospodarczej.

3. Funkcje polityki gospodarczej jako nauki.

• Opisywanie rzeczywistości gospodarczej (funkcja deskryptywna nauki). Aby móc to

przeprowadzić, musi poznać przedmiot opisywany, a takŜe poznać i stosować

odpowiednią, jasną i jednoznaczną aparaturę pojęciową. Od opisów wymaga się by spełniały dwa postulaty intersubiektywności:

o intersubiektywnie komunikowalne - kaŜdy odpowiednio przeszkolony i

nieuprzedzony odbiorca musi być w stanie właściwie je rozumieć

o intersubiektywnie sprawdzalne - kaŜdy odpowiednio przeszkolony i

nieuprzedzony odbiorca musi być w stanie skontrolować przy zastosowaniu

właściwych procedur

o Polityka gospodarcza jako nauka pyta: jak jest naprawdę? (ekonomia

pozytywna)

• Wyjaśnianie badanych zjawisk gospodarczych (funkcja eksplanacyjna nauki). Celem

prowadzonych badań jest zrozumienie dlaczego jest tak, jak jest. Posiadamy wrodzoną

potrzebę zrozumienia otaczającego świata, wskazania i wyjaśnienia przyczyn jego zachowania. Polityka gospodarcza pyta dlaczego jest tak właśnie?

• Przewidywanie rozwoju wypadków (funkcja prognostyczna nauki). Celem

prowadzenia badań jest nie tylko zdobycie wiedzy o tym „jak jest" i „dlaczego tak właśnie jest", ale zdobycie takŜe wiedzy o tym jak będzie. Polityka gospodarcza pyta o to co robić, aby poprawić sytuację gospodarczą (by osiągnąć planowane cele)?

3

Robert Rogowski, Polityka gospodarcza

Wprowadzenie

• Polityka gospodarcza jako nauka dostarcza propozycji i narzędzi do realizowania praktyki polityki gospodarczej (ekonomia normatywna). Korzystają z niej przede wszystkim władze państwa.

4. Funkcje i cele polityki gospodarczej jako działalności praktycznej.

• Ogólne cele polityki gospodarczej:

o zapewnienie suwerenności państwa

o postęp społeczny (poprawa jakości Ŝycia obywateli i społeczeństw)

o realizacja prawa człowieka

• pomnaŜanie bogactwa kraju i powiększanie dobrobytu (bezpośrednim celem jest uzyskiwanie dochodu, ale pamiętać naleŜy, Ŝe dochód jest środkiem realizacji innych

celów człowieka, o czym czasem zapominają ekonomiści narzucające cele

prowadzonej działalności gospodarczej. Ekonomia tylko pokazuje jak efektywnie gospodarować, natomiast nie jest uprawniona do wskazywania celów Ŝycia,

gospodarowania itp. )

• efektywne wykorzystanie zasobów

• przemiany strukturalne

• równowaga gospodarcza

• wzrost przedsiębiorczości

• wzrost udziału w międzynarodowym podziale pracy

• Funkcja redystrybucyjna i alokacyjna

o Korygowanie naturalnego (rynkowego) podziału wytworzonych w systemie

dochodów (przeciwdziałanie biedzie, wykluczeniu społecznemu, dysproporcji

w rozwoju regionów itp.)

o Dostarczanie dóbr i usług publicznych (co to jest dobro publiczne?, problem podjęcia decyzji co będzie naleŜało do dóbr publicznych)

o Realizacja celów społecznych

sprawiedliwy podział dochodu

gwarancje zatrudnienia

wyrównane szanse awansu

dostęp do dóbr kulturalnych i oświaty

zapewnienie ochrony zdrowia

zabezpieczenie społeczne

4

Robert Rogowski, Polityka gospodarcza

Wprowadzenie

• Funkcja stabilizacyjna

o Zapewnienie długookresowego wzrostu realnych dochodów indywidualnych i

zbiorowych

Cykliczność wzrostu (duŜa amplituda wahań utrudnia planowanie w

długim terminie, przejawia się w niepełnym wykorzystaniu zasobów,

głębokich recesjach, stagnacji, kryzysach finansowych (Meksyk 1994,

Azja 1997, Rosja 1998, Argentyna 2002)

Mechanizm kryzysu polega na narastaniu pesymistycznego „klimatu”,

moŜe to być wydarzenie uruchamiające panikę, moŜe to być odpływ

kapitału, deprecjacja (lub konieczność dewaluacji) waluty, podwyŜka

stóp procentowych, niewypłacalność kredytobiorców, „run” na banki,

wzrost inflacji, spadek produkcji, wzrost bezrobocia itp.

o Minimalizacja bezrobocia (utrzymanie bezrobocia naturalnego 4-5%)

o Kontrola stopy inflacji

o Osiągnięcie minimalnego poziomu wzrostu PKB (np. 3% rocznie)

o Stabilizacja kursów walutowych

o Utrzymanie względnej równowagi bilansu płatniczego i budŜetu państwa

o Ochrona środowiska naturalnego (rynek tego nie zrobi)

o Ograniczanie niesprawności rynku (błędów rynku, zawodności rynku)

o Przeciwdziałanie

nieuczciwej

konkurencji,

wykorzystywaniu

pozycji

monopolistycznej

(państwo

tworzy

kodeks

pracy,

reguluje

rynek

telekomunikacyjny,

finansowy,

kapitałowy,

zapewnia

bezpieczeństwo

energetyczne, tworzy i kontroluje przestrzeganie róŜnego rodzaju norm –

produkcja Ŝywności, farmaceutyków i wiele innych produktów)

• Minimalizacja szarej strefy.

Podmioty (ludzie) prowadzący działalność gospodarczą z której czerpią dochody pienięŜne, ale działalność ta ma zwykle cele i cechy, które nie są zgodne z zasadami gospodarowania oraz przepisami prawa w sferze gospodarczej.

Cechy szarej strefy:

o Jest nieewidencjonowana i całkowicie lub częściowo ukryta wobec organów

podatkowych, urzędów statystycznych, instytucji ubezpieczeń społecznych itp.

5

Robert Rogowski, Polityka gospodarcza

Wprowadzenie

o Często jest to działalność bardziej rentowna niŜ inne dziedziny działalności.

o Nie są płacone w ogóle lub w części obowiązujące podatki, ubezpieczenia

o Nie podlega nadzorowi instytucji kontrolujących jakość produkcji, ich

zdrowotności,

warunków

pracy

i

bezpieczeństwa

pracowników

i

konsumentów.

Metody ograniczania szarej strefy:

o Walka z przyczynami, a nie z przejawami i skutkami szarej strefy (m.in.

poprzez rozwój gospodarki, polepszenie sytuacji społecznej i gospodarczej

oraz

dobre

systemy

w

zakresie

prawa,

opłat

podatkowych,

ubezpieczeniowych)

o Działalności gospodarczej w gospodarstwach domowych na cele własne nie

naleŜy traktować jako szarej strefy, lecz jaką legalną i celową działalność nierejestrowaną i nieopodatkowaną, która w miarę doskonalenia systemu

gospodarki rynkowej, będzie ulegać ograniczeniu

o Działalność przestępcza, zabroniona prawem, szkodliwa i niebezpieczna dla

gospodarki i ludności musi być odczuwalnie karana.

5. Metody badawcze w polityce gospodarczej jako nauce.

Budowa teorii oparta jest tak jak cała ekonomia na empirii i dedukcji.

• Rozumowanie indukcyjne polega na przechodzeniu od tego co jednostkowe,

konkretne, do tego, co ogólne; od zestawu szczegółowych obserwacji do odkrycia prawidłowości. Indukcja pozwala tylko zobaczyć, Ŝe istnieje pewien wzór („czy?”), pewna systematyczność, lecz nie wyjaśnia powodów jej istnienia.

o Gromadzenie informacji (obserwacja zjawisk społeczno-gospodarczych z

punktu widzenia oddziaływania organów państwa na gospodarkę)

o Wyodrębnienie

zjawisk powtarzających się i określenie związków

zachodzących między nimi

o Konkretyzacja ustaleń

o Weryfikacja

• Rozumowanie dedukcyjne polega na przechodzeniu od tego, do ogólne, do tego co szczegółowe. Przechodzi od wzorca, którego moŜemy oczekiwać z logicznego lub teoretycznego punktu widzenia, do obserwacji, które sprawdzają, czy oczekiwany 6

Robert Rogowski, Polityka gospodarcza

Wprowadzenie

wzorzec rzeczywiście się pojawia. Dedukcja zaczyna od pytania „dlaczego?” i przechodzi do „czy?”. Wychodzimy od hipotez i następnie je weryfikujemy.

• Eksperyment (wprowadza się w jakimś obszarze, regionie) a następnie obserwuje się efekty

• Historia (analiza faktów historycznych)

• Symulacje i modele

• Badania porównawcze (czerpanie z doświadczeń innych krajów)

• Metoda prób i błędów (wprowadza się zmiany aŜ do osiągnięcia zamierzonego celu –

uzasadnione w sytuacjach zupełnie nowych)

7