Na podstawie: Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika.
Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
Wykład 3: Kulturowe uwarunkowania edukacji
Opracowanie: mgr Anna Olszowa
Bohaterowie popkultury - wzorami
(re)konstruowania przez młodzieŜ swojego „ja”.
„Przesunięcie socjalizacyjne” (Z. Kwieciński)
Kultura konsumpcji
- podstawową kategorią przyjemność
- obowiązek bycia szczęśliwym
- styl Ŝycia typu shopping
Kultura typu instant
- natychmiastowość komunikacji – telefon komórkowy, fax, e-mail, Internet stacje telewizyjne
MTV i CNN
- poczucie panowania nad czasem i przestrzenią.
- brak chęci i umiejętności czekania - „nie odkładaj
Ŝycia na później”.
1
Na podstawie: Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika.
Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
Prymat zmiany i szybkiego Ŝycia
- szybkie nawiązywanie bezpośrednich kontaktów
(tymczasowość, powierzchowność, anonimowość).
- brak potrzeby stabilności, zorientowanie na
krótkotrwałość
Koniec ideałów - triumf codzienności
- wolność do konsumpcji.
Kultura upozorowania; hiperrzeczywistość jako
wytwór mediów.
Kultura kultu ciała i seksualności
- erotyzacja konsumpcji
-Ŝycie seksualne – odarte z intymności
(depersonalizacja i upublicznienie Ŝycia
seksualnego).
2
Na podstawie: Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika.
Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
Amerykanizacja
Przesunięcia kulturowe:
- od orientacji na społeczność do podejścia
indywidualistycznego,
- od odpowiedzialności przed społeczeństwem
do samorealizacji,
- od koncentracji na pracy zawodowej do
koncentracji na konsumpcji,
- od otwarcia na ludzi do pogoni za zyskiem,
- od zakorzenienia do ruchliwości,
- od dominacji w Ŝyciu społecznym kategorii
równości, sprawiedliwości i współpracy
do eksponowania znaczenia wolności, moŜliwości
i współzawodnictwa,
- od rzeczywistości do marzenia,
- od społecznego bezpieczeństwa do przygody,
- od obawy przed niedostatkiem do poszukiwania
królestwa obfitości (S. Breiner).
3
Na podstawie: Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika.
Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
ToŜsamość globalnego nastolatka – kształtowana przez kulturę popularną oraz ideologię konsumpcji
(a nie przez wartości narodowe i państwowe).
- bardzo pragmatyczny,
- łatwo się komunikuje
- maksymalnie tolerancyjny dla róŜnicy
i odmienności
- sceptyczny wobec idei większego zaangaŜowania.
Pokolenie X – składa się z osób:
„nie biorących odpowiedzialności za swoje
postępowanie i (lub) wykazujących ogólny brak
zainteresowań” T. Thorne1
Kult sukcesu – zjawiskiem determinującym
toŜsamość współczesnej młodzieŜy.
Dwa podstawowe konteksty sukcesu.
I – wyznaczony jest przez dąŜenie do władzy,
stanowiska (pozycji) i pieniędzy,
II – przez „popularną sławę” (obecność w mediach).
1 1 T. Thorne, Slownik pojęć kultury postmodernistycznej. Mody, kulty fascynacje, tłum. Z.
Batko, Warszawa 1995, s. 256-257. (za: Melosik)
4
Na podstawie: Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika.
Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
Cztery moŜliwości reakcji na tendencje w rozwoju kultury współczesnej:
• świadome dąŜenie do zablokowania istniejących
trendów kulturowych, w imię uznanych,
tradycyjnych wartości kulturowych;
• bezrefleksyjne dryfowanie wraz z szybko
zmieniającą się kulturą;
• akceptacja euforii supermarketu i bezkrytyczne
„klikanie” w rzeczywistość, tak jak gdyby to była
strona z Internetu;
• negocjacja z młodzieŜą kształtu rzeczywistości,
w której wspólnie Ŝyjemy, a w szczególności
kształtowanie w młodzieŜy nawyku świadomego
podejmowania wyborów odnośnie do kształtu
własnego „ja”.
PowyŜszy materiał został opracowany przez A. Olszową na podstawie literatury: Melosik Z., Kultura popularna jako czynnik socjalizacji, w: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podrę cznik akademicki, cz. 2, rozdz. 5, str. 68 - 93.
5