Jak nas nazywali?

Abstrakt – człowiek roztargniony, nie zwracający uwagi na to, co się wokół niego dzieje.

Admirator – wielbiciel.

Adulator – pochlebca.

Agrariusz – obszarnik – właściciel wielkich obszarów ziemskich.

Aktuariusz – pisarz sądowy; urzędnik mający pieczę nad aktami.

Akuzator – oskarżyciel.

Arendarz – dawny dzierżawca.

Aspirant – starający się o rękę, konkurent.

Bachmistrz – górmistrz, dawna nazwa przełożonego górników w kopalniach soli –

podlegał żupnikowi.

Bakałarz – nauczyciel, pedagog.

Bakwisz – tak nazywano podlotka.

Bandos – polski, sezonowy robotnik rolny.

Banita – dawn. egzul – wygnany z ojczyzny.

Bean – nowo przyjęty na uczelnię, student, żak.

Benefaktor – dobroczyńca, fundator.

Berajter – nauczyciel jazdy konnej.

Bikiniarz – młody człowiek ubierający się w sposób jaskrawy i przesadnie.

Bona – niania – domowa wychowawczyni dzieci w wieku przedszkolnym.

Budnik – w dawnej Polsce mazurski osadnik w puszczach, zajmujący się przerobem surowców leśnych.

Burgrabia – w Polsce od XIV w. zastępca starosty lub kasztelana.

Chromy – ułomny, kulawy, utykający na nogę.

Ciwun – ekonom – urzędnik ziemski, rządca dóbr królewskich.

Cyklista – kolarz, rowerzysta.

Cyrulik – fryzjer, który wykonywał również zabiegi lecznicze.

Czaban – dawniej pasterz owiec lub wołów.

Dej – tytuł oficerów janczarów i tureckich namiestników.

Delator – donosiciel, denucjator.

Diurnista – urzędnik niskiego stopnia, nie będący na etacie.

Dyscypuł – uczeń.

Dystrakt – człowiek roztargniony.

Egzul – wygnaniec, banita.

Episjer – właściciel sklepu kolonialno–spożywczego.

Epuzer – kandydat do małżeństwa.

Esesman – skrót od Shutz–Staffeln = oddziały ochronne + mann = mężczyzna – członek hitlerowskich partyjnych oddziałów szturmowych.

Etranżer – cudzoziemiec.

Fajfer – muzyk grający na piszczałce, flecie, oboju.

Faktor – pośrednik.

Famulus – bliski, zaufany sługa.

Faworyta – ulubienica, kochanka osoby wysoko postawionej.

Fidelis – powiernik, zausznik.

Folksdojcz – osoba wpisana (dobrowolnie lub przymusowo) na listę osób w okresie okupacji hitlerowskiej pochodzenia niemieckiego.

Fornal – robotnik folwarczny pracujący w polu końmi.

Foryś – pomocnik stangreta jadący zwykle na jednym z przednich koni.

Fryc – nowicjusz, początkujący w jakimś zawodzie.

Garson – dawna nazwa kelnera.

Guwernantka – wychowawczyni dzieci, nauczycielka domowa.

Gwarek – górnik mający pozwolenie na kopanie kruszcu.

Harnaś – przywódca zbójników tatrzańskich (np. Janosik, Ondraszek).

Hawiarz – górnik, kopacz.

Hebes – człowiek tępy, nierozgarnięty, głupiec.

Hetman – najwyższy dowódca wojsk w Polsce i na Litwie do końca XVIII w.

Hofrar – radca dworu, wysoki urzędnik w cesarskich Niemczech i Austrii.

Indagator – osoba wypytująca, prowadząca śledztwo.

Interreks – w Polsce osoba sprawująca najwyższą władzę w państwie w okresie bezkrólewia.

Jurysta – znawca prawa, prawnik.

Kaper – opłacany przez państwo korsarz.

Kasztelan – zarządzający zamkiem i przyległymi terenami.

Klecha – nauczyciel szkolny na wsi.

Kognat – krewny naturalny ze strony ojca lub matki.

Kokota – utrzymanka, kobieta lekkich obyczajów.

Kolaborator – współpracownik.

Kompars – aktor grający niemą lub podrzędną rolę na scenie, statysta.

Koncypient – początkujący urzędnik, aplikant.

Konfrater – towarzysz, kolega, kamrat.

Konsyliarz – urzędnik pełniący funkcję radcy z wyboru lub nominacji.

Kozer – ktoś umiejący prowadzić rozmowę w sposób żywy, interesujący.

Kursor – posłaniec, goniec.

Kułak – bogaty chłop zatrudniający w gospodarstwie siły najemne.

Kurtyzana – kobieta lekkich obyczajów.

Laufer – giermek, sługa biegnący przed orszakiem, pojazdem pana.

Legista – człowiek oczytany, światły, erudyta.

Liwerant – pośrednik, dostawca dostarczający towary.

Loretka – kobieta pochodząca z półświatka.

Markietanka – handlarka ciągnąca za wojskiem, głównie w czasie wypraw wojennych.

Medyk – lekarz.

Milicjant – nazwa policjanta w PRL.

Nupturient – osoba, która zamierza zawrzeć związek małżeński.

Pachciarz – dzierżawca.

Palatyn – w średniowieczu zarządca dworu panującego.

Pauper – ubogi uczeń utrzymujący się z jałmużny.

Pedel – woźny w zakładzie naukowym, bedel.

Plebejusz – człowiek nie należący do stanu szlacheckiego, mieszczanin, chłop.

Poganin – człowiek wyznania niechrześcijańskiego.

Posesor – posiadacz, właściciel.

Propinator – dzierżawca wyszynku napojów alkoholowych.

Puer – uczeń, praktykant u aptekarza.

Puryc – bogacz żydowski.

Rotmistrz – stopień oficerski w kawalerii odpowiadający kapitanowi w piechocie.

Scholar – student, żak.

Sensat – człowiek mądry, uczony.

Skryba – pisarz urzędowy, sekretarz.

Subiekt – pomocnik sklepowy, ekspedient.

Suplikant – wnoszący prośbę, błagający o coś.

Sylfida – dziewczyna pełna gracji i lekkości.

Szaser – strzelec w armii Księstwa Warszawskiego.

Szaulis – żołnierz formacji wojskowej złożonej w Litwinów, związanej z armią hitlerowską.

Taper – pianista grający w lokalach dla umilenia czasu.

Trybun – rzecznik, obrońca mas ludowych.

Wachman – w okresie okupacji hitlerowskiej – wartownik obozowy.

Wagabunda – włóczęga, tramp.

Wasal – lennik, poddany oddający się w opiekę możnemu feudałowi.

Włodarz – rządca w posiadłości ziemskiej.

Żak – uczeń, student uniwersytetu.