Kraków, dnia 02.12.2013 r.
Wnioskodawca:
…...............................
…...............................
…...............................
Do Sejmik
Województwa Małopolskiego
(Urząd Marszałkowski)
30 – 017 Kraków
ul. Racławicka 56
W E Z W A N I E
do usunięcia naruszenia prawa
Na podstawie art. 52 § 3 oraz art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r. nr 153 poz.1270 z późn. zm.),
w związku z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. (Dz. U. 1998, Nr 9, poz. 576)
o samorządzie województwa, niniejszym wzywam do usunięcia naruszenia prawa zawartego
w uchwale Sejmiku Województwa Małopolskiego z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie
określenia rodzajów paliw dopuszczonych do stosowania na obszarze Gminy Miejskiej
Kraków polegającego na bezzasadnej odmowie dopuszczenia do stosowania w celu ogrzewania
lokali lub budynków, przygotowania ciepłej wody użytkowej węgla opałowego oraz drewna (jako
wyłącznej formy opału), a tym samym na:
naruszeniu art. 96 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska;
naruszeniu art. 2 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. i wyrażonej w nim zasady
demokratycznego państwa prawnego;
naruszeniu Programu Ograniczania Niskiej Emisji dla Miasta Krakowa, przyjętego Uchwałą
nr XXI/275/11 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 lipca 2011 r.
W ocenie wzywającego przedmiotowa czynność materialno-techniczna jest wadliwa, zwłaszcza
z powodów merytorycznych. W szczególności, organ administracji:
nie uzasadnił wystarczająco przesłanek przemawiających za podjęciem takowej uchwały;
pomimo upoważnienia ustawowego, podjął uchwałę o znaczeniu dla obszaru i ludności
o węższym zakresie, aniżeli dla tego, w którego imieniu został powołany do działania,
a dodatkowo Sejmik Województwa Małopolskiego podjął Uchwałę wbrew temu, iż emisje
wytwarzane przez gminy pozostające poza granicami administracyjnymi miasta, nadal
wywierały będą bezpośredni wpływ na jakoś powietrza w obrębie Gminy Miejskiej Kraków.
Dlatego, zastosowane rozwiązanie nie będzie miało wpływu na poprawę stanu powietrza
w mieście Krakowie.
Uzasadnienie
Uchwałą z dnia 25 listopada 2013 r. Sejmik Województwa Małopolskiego w sprawie
określenia rodzajów paliw dopuszczonych do stosowania na obszarze Gminy Miejskiej Kraków,
w szczególności w granicach administracyjnych Gminy Miejskiej Kraków, dopuścił do używania
wyłącznie następujące rodzaje paliw do stosowania w celu ogrzewania lokali lub budynków,
przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz w kominkach
1) gaz ziemny i pozostałe węglowodory gazowe przeznaczone do celów opałowych;
2) olej opałowy i napędowy przeznaczony do celów opałowych, z wyłączeniem ciężkiego
sprzętu opałowego, doprowadzając w istocie do ograniczenia (do 2018 r.), a następnie
wyeliminowania z użycia węgla oraz drewna (jeśli jest wyłącznym środkiem opałowym)
w procesie ogrzewania domów lub lokali.
W ocenie wzywającego do usunięcia naruszenia, zastosowanie powyższego rozwiązania
doprowadzi do drastycznego uderzenia w osoby najuboższe, które nie będą w stanie na stale
korzystać z gazu ziemnego czy miejskiej sieci ciepłowniczej. Stanowi także rażące ograniczenie
praw mieszkańców Gminy Miejskiej Kraków, którzy w przeszłości zainwestowali w ekologiczne
kotły na paliwa stałe, ponosząc przy tym wydatki związane z ich instalacją oraz montażem,
a obecnie będą zobowiązani do podjęcia kolejnych działań zmierzających do zmiany systemu
ogrzewania. Odnosząc się do osobiście do swojej sytuacji, jako osoby która w przeszłości zgodnie z
przyjętym miejskim programem ograniczania niskiej emisji, ponosząc koszty z tym związane,
podjąłem się wymiany kotłów na specjalistyczne kotły, w których jedynym dopuszczalnym
rodzajem paliwa jest tzw. „ekogroszek”. Pomimo, iż od tamtej zmiany upłynęło zaledwie kilka lat,
wprowadzone zaskarżoną Uchwałą rozwiązanie ponownie narusza mój interes, wymagając ode
mnie kolejnego procesu dostosowania się do nowych wymagań prawnych, i to bez jakichkolwiek
regulacji przejściowych oraz gwarancji, iż uzyskam stosowne dofinansowanie na ten cel.
Art. 96. ustawy prawo ochrony środowiska stanowi, iż: „Sejmik województwa może,
w drodze uchwały, w celu zapobieżenia negatywnemu oddziaływaniu na środowisko lub na zabytki
określić dla terenu województwa bądź jego części rodzaje lub jakość paliw dopuszczonych do
stosowania, a także sposób realizacji i kontroli tego obowiązku.” Kwestionowana niniejszym
uchwała, w istocie, dotyczy wyłącznie granic administracyjnych Gminy Miejskiej Kraków, lecz nie
uwzględnia faktu, iż duża grupa mieszkańców Miasta posiada nieruchomości, bądź budynki poza
tym obszarem, jednakże korzysta z nich czasowo, okresowo, celem uniknięcia ewentualnych
trudności bądź niedogodności związanych z ruchem turystycznym w Krakowie. Zastosowane
rozwiązanie może narazić ich na konieczność poniesienia dodatkowych kosztów związanych
z zapewnieniem opału różnego rodzaju dla kilku nieruchomości bądź zabudowań, a do takiego
stanu prowadzi właśnie Uchwała w/w treści. Co więcej, powyższe rozwiązania nie stanowią środka
do rozwiązania problemu intensywnego zanieczyszczenia powietrza w obszarze miasta Krakowa,
gdyż takowe występuje także i latem, tj. w okresie w którym, mieszkańcy nie korzystają z kotłów
oraz nie opalają ich węglem. Niezasadnym jest także regulowanie materii dotyczącej ściśle
wyodrębnionej części mieszkańców województwa, tj. Gminy Miejskiej Kraków, albowiem
postanowienia zawarte w uchwale oddziałują w sposób znacznie szerszy, dotycząc zarówno osób
niezamieszkałych na stale w Krakowie (przebywających czasowo), jak i osób mieszkających tuż
poza granicami administracyjnymi miasta.
Zgodnie z treścią art. 2 Konstytucji RP „Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym
państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej”. Obowiązkiem Rady
Miasta Krakowa jest zatem respektowanie tejże zasady zwłaszcza przy uchwalaniu uchwał, które
przecież stanowią akty prawa miejscowego, a więc wchodzą do porządku prawnego
obowiązującego na terenie miasta Krakowa. Ten właśnie element Uchwały – stawanie się prawem
obowiązującym powszechnie na terenie miasta Krakowa – zmusza Sejmik Województwa, czyli
organ władzy publicznej, do szczególnej dbałości o zachowanie standardów państwa prawnego.
W kontekście powyższego zauważyć należy, że niezgodne z powyższą zasadą jest brak
przewidzianego w kwestionowanej Uchwale trybu respektowania praw nabytych przez osoby, które
w niedalekiej przeszłości poczyniły duże nakłady finansowe w związku z zakupem
specjalistycznych ekologicznych kotłów, bądź surowca opałowego w postaci np. węgla w dużej
ilości z zamiarem zabezpieczenia zapasu surowca na przyszłość. W konsekwencji więc Uchwała
powoduje rażące naruszenie interesu szeregu mieszkańców, którzy w tak krótkim okresie
przejściowym nie będą w stanie bez istotnego uszczerbku finansowego, po raz kolejny, dokonać
zmiany systemu grzewczego i podstawowego surowca opałowego.
Na zakończenie, ponownie podkreślam, że Uchwała jako wymieniony w art. 94 i art. 87 ust.
1 Konstytucji RP akt prawa miejscowego powszechnie obowiązujący, nie może być uchwalana
w oderwaniu od standardów stanowienia prawa powszechnie obowiązującego tak jak ustawy czy
rozporządzenia. Treść Uchwały nie może więc w sposób rażący naruszać wskazanych powyżej
zasad Konstytucji RP, bowiem w konsekwencji takiego stanu każda czynność podjęta na podstawie
niekonstytucyjnego zapisu Uchwały również będzie wadliwa i doprowadzi do chaosu prawnego
i gospodarczego w mieście Krakowie.
Szczególne zastrzeżenia – jak już było o tym mowa - wnioskodawcy budzi fakt, że zakaz
obowiązywał będzie tylko w granicach administracyjnych miasta. W związku z tym, mieszkańcy
peryferyjnych dzielnic Krakowa, głównie z domkami jednorodzinnymi, nie będą mogli palić
węglem, ale mieszkańcy nieopodal położonych miejscowości będą już mieli taką sposobność, co
nie będzie pozostawało bez wpływu na zanieczyszczenie powietrza w granicach administracyjnych
gminy. Powyższe rozwiązanie godzi w ustawowe zasady demokratycznego państwa prawnego oraz
równości obywateli wobec prawa, dlatego nie zasługuje na aprobatę.
Kolejnym niezrozumiałym rozwiązaniem jest brak uregulowania kwestii związanych
z koniecznością dostosowania się do wymogów ustawy, tj. finansowaniem, bądź dofinansowaniem
programów wymiany kotłów, bądź nawet istnieniem takowego programu w okresie przejściowym,
tj. do 2018 r. da osób, które będą musiały dostosować się do wprowadzonych wymogów. Nie są
określone kryteria, ani jakiekolwiek progi uprawniające do uzyskania wsparcia. W ocenie
wnioskodawcy, niezrozumiałe jest także odstąpienie od zakazu palenia węglem i drewnem w
kominkach. Należy zauważyć, że – w związku z treścią kwestionowanej Uchwały - do ogrzewania
domów będzie można używać nie pieców, a właśnie kominków i istnieje uzasadniona obawa, iż
stosowne służby – wymienione w uzasadnieniu do w/w Uchwały - nie będą w stanie tego
sprawdzić. Powyższy brak konsekwencji organu podejmującego w/w uchwałę nie znajduje
uzasadnienia i może prowadzić do wystąpienia szeregu negatywnych skutków, w postaci omijania
ustanowionego prawa przez mieszkańców Krakowa.
Jednocześnie, uprzejmie proszę o szybkie rozpatrzenie sprawy z uwagi występujący interes
prawny.
Z poważaniem
….......................................................
Otrzymują:
1) Sejmik Województwa Małopolskiego (Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego)
x2
2) a/a