a c

cd

cd

sprawdzenie nośności metra bierzącego ściany wewnętrznej na parterze: Kategoria wykonania robót budowlancyh: A Kategioria produkcji elementów murowych: 1

b := 1.0

szerokość ściany(m)

hl := 2.6

wysokość stropu w świetle(m) fk := 2.4

wytrzymałość charakterystyczna muru na ściskanie(MPa) ysc := 1.62 ciężar ściany wewnętrznej(kN/m2) qd := 7.26

ciężar stropodachu(kN/m2)

lf := 1.45

szerokość stropu opierającego się na metrze bieżącym ściany(m) lk := 4.8

rozpiętość stropu w świetle ścian(m) qs := 7.37

ciężar stropu(kN/m2)

t := 0.2

grubość ściany(m)

af := bt = 0.2

pole powierzchni filarka

η := 1.25

z tablicy 10

h := 2.9

wysokość ściany w osiach stropu(m) P2 := 2.97

pole z którego zbierane jest obciążenie Now := 1.38lf = 2.001

ciężar wieńca (kN)

2.97

Nos := qd

= 10.781

siła od stropodachu z jednej strony ściany 2

2.97

Nost := qs

= 10.944

siła od stropodachu z jednej strony ściany 2

Nf := bhlysc = 4.212

ciężar ściany na 1 kondygnacji N1d := 2Nos + 4Nost + 2Nf + 2Now = 77.766

N2d := N1d + Nf = 81.978

siły działające w przekrojach ściany(kN) Nmd := N1d + 0.5Nf = 79.872

α := 600

fd := 1.41

wytrzymałość obliczeniowa ściany(MPa) σ

N1d

:=

= 0.389

σ > 0.25

af 1000

do obliczeń przyjęto model ciągły

c



h



ea := max0.01,

=

mimośród przypadkowy



300  0.01

E7 := 27.5

fk

E1 := α 

= 1.44

1000

E2 := E1 = 1.44

Doraźne moduły sprężystości E3 := 27.50.4 = 11

E5 := 27.50.4 = 11

E4 := 27.50.4 = 11

E6 := 27.50.4 = 11

b

3

:=

( )

− 4

− 4

− 4

I1

t

= 6.667  10

I2 := I1 = 6.667  10

I7 := I2 = 6.667  10

12

3

lf 0.25

− 3

− 3

I3 :=

= 1.888  10

I4 := I3 = 1.888  10

12

− 3

− 3

I6 := I3 = 1.888  10

I5 := I3 = 1.888  10

2

M03 := qs

lk

lf 

= 20.518

12

M04 := M03

(kNm)

Momenty węzłowe - wzór 16 i 17

M05 := M03

(kNm)

M06 := M03

(kNm)



I1







I2 

E1



(

−

 



(

−



M03

M05)

E2

M04

M06)

h 0.85



h 0.85

M1d :=

= 0

M2d :=

= 0

I5

I3

I2

I1

I4

I6

I2

I7

E5

+ E3

+ E2

+ E1

E4

+ E6

+ E2

+ E7

lk

lk

h

h

lk

lk

h

h

Mmd := 0.6M1d − 0.4M2d = 0





M1d 

e1 := max 0.05



t, ea +

=

 =





0.33 t

0.066

N1d  0.01

model ciągły przyjęto prawidłowo





M2d 

e2 := max 0.05



t, ea +

=





N2d  0.01





Mmd 

em := max 0.05



t, ea +

=





Nmd  0.01

1coo

1m

2

2

m





Mmd 

em := max 0.05



t, ea +

=





Nmd  0.01

ϕ

1

:=

=

1

0.8

ϕ :=

= 0.8

wzór 20 -współczyniki

e1

e2

redukcyjne nośności

1 + 5

1 + 5

t

t

wysokość efektywna ściany(m): ph := 1

pn := 1

tablica 13 , oraz 5.1.4 a

hl - wysokość ściany w świetle heff := phpnhl = 2.6

em = 0.05

na podst tablicy 12 -( wartości pośrednie)-przyjęto t

najmniej korzystny współ. redukcyjny nośności: heff = 13

ϕ := 0.72

t

α

:= 400

N1rd := ϕ af fd1000 = 225.6

wytrzymałość muru w przekrojach Nmrd := ϕ af fd1000 = 203.04

N2rd := ϕ af fd1000 = 225.6

stopień wykorzystania nośności filarka w poszczególnych przekrojach(%) N1d100 = 34.471

N1rd

N2d100 = 36.338

N2rd

Nmd100 = 39.338

Nmrd

wniosek: Nośność została spełniona ze sporymi zapasami