Opracował: dr inż. Jerzy Kuś Teoria maszyn cieplnych

07. Gazowe obiegi silnikowe – streszczenie Obieg podczas którego wytwarzana jest praca (netto) nazywany jest obiegiem silnikowym, a obieg silnikowy podczas którego czynnik roboczy pozostaje w fazie gazowej nazywamy jest gazowym obiegiem silnikowym.

Obiegiem realizowanym pomiędzy zbiornikiem energii o temperaturze T W, a magazynem energii o temperaturze T N o największe sprawności termicznej jest obieg Carnot’a, a jego sprawność termiczną określa zależność

TN

h

=h = 1-

t C

, arnota

t C

,

TW

Rzeczywiste obiegi gazowe są dość złożone. Przybliżenia stosowane w celu uproszenia ich analizy znane są jako założenia o standardowym (porównawczym) obiegu powietrznym.

Przy tych założeniach wszystkie procesy traktowane są jak wewnętrznie odwracalne; czynnik roboczy traktowany jest jak powietrze, które zachowuje się jak gaz doskonały; procesy spalania i usuwania spalin są zastąpione, odpowiednio, przez procesy przy których ciepło jest dostarczane i wyprowadzane. Założenia o obiegu porównawczym i powietrzu nazywane są założeniami o standardowym (porównawczym) obiegu z zimnym powietrzem, gdy dodatkowo przyjmujemy, że powietrze ma stałe właściwe pojemności cieplne o wartościach określonych przy temperaturze pokojowej.

Obiegiem idealnym dla współczesnych silników z turbiną gazową jest obieg Braytona, który zbudowany jest z czterech wewnętrznie odwracalnych procesów: izentropowej kompresji, dostarczania ciepła przy stałym ciśnieniu, izentropowej ekspansji, oddawaniu ciepła przy stałym ciśnieniu.

Jeżeli przyjmiemy, że czynnikiem roboczym w obiegu Braytona jest powietrze (standardowy obieg powietrzny Braytona), to jego sprawność termiczna jest równa 1

h

=1-

t, brayton

( k - )

1 k

r

/

p

gdzie rp = pmax/pmin jest stopniem sprężania, a k jest wykładnikiem izentropy ( k = cp/cv).

Odchylenie rzeczywistych sprężarek i turbin od ich izentropowych modeli może być dokładnie obliczone przez wykorzystanie ich izentropowych sprawności, zdefiniowanych jako

l

i - i

s

2 s

1

h =

=

S

l

i - i

rz

2 rz

1

l

i - i

rz

3

4 rz

h =

@

T

l

i - i

s

3

4 s

gdzie stany 1 i 3 są stanami na wlocie, 2rz i 4rz są rzeczywistymi stanami na wylocie, a 2s i 4s są izentropowymi stanami na wylocie.

W silnikach z turbiną gazową, temperatura gazów opuszczających turbinę jest znacznie wyższa od temperatury powietrza opuszczającego sprężarkę. Dlatego też, powietrze o wysokim cienieniu opuszczające sprężarkę może być ogrzane ciepłem pobieranym z gorących gazów wylotowych z turbiny w przeciwprądowym wymienniku ciepła, nazywanym także regeneratorem.

Dla określenia stopnia zbliżenia się regeneratorów rzeczywistych do regeneratora idealne-go zdefiniowano efektywność regeneracji jako

qreg, rz

e =

.

reg

qreg,max

Przy założeniu, że czynnikiem roboczym w obiegu jest powietrze, sprawność termiczna obiegu Braytona z regeneracją przybiera postać æ T ö

1

( k- )

1 / k

h

= 1-

r

t, reg

çç ÷÷ p

T

è 2 ø

gdzie T1 i T3 są minimalną i maksymalną temperaturami w obiegu.

2/07