Zarządzanie kapitałem obrotowym

Test wielokrotnego wyboru

ü Wśród wad metod punktowych oceny wiarygodności kredytowej można wymienić: a. skomplikowaną metodologię;

b. niedoskonałości wskaźników finansowych;

c. subiektywność w ocenie wskaźników analizy finansowej;

ü Wśród zalet metod punktowych oceny wiarygodności kredytowej można wymienić: a. obiektywizm w ocenie wskaźników analizy finansowej;

b. stosunkowo prostą metodologię;

c. określenie prawdopodobieństwa wystąpienia należności nieściągalnych; d. żadne z powyższych;

ü Wysoki poziom kapitału obrotowego netto w przedsiębiorstwie może świadczyć o: a. konserwatywnej polityce w obszarze pozyskiwania kapitału na sfinansowanie działalności bieżącej; b. sfinansowaniu części aktywów długoterminowych kapitałem krótkoterminowym; c. wysokich wskaźnikach płynności w przedsiębiorstwie;

d. zbyt niskim poziomie zobowiązań handlowych w jednostce;

• Oferowanie odbiorcom dłuższych terminów płatności może spowodować:

a. wzrost zapasów na magazynie;

b. zwiększenie kosztów finansowania należności;

c. spadek wielkości kapitałów zaangażowanych w należności;

d. spadek zobowiązań handlowych;

• Elementami kapitałów stałych w przedsiębiorstwie są między innymi:

a. kapitały własne, rezerwy długoterminowe;

b. posiadane przez firmę obligacje długoterminowe, kapitały podstawowe; c.kapitał zapasowy, długoterminowe rozliczenia międzyokresowe czynne, zaciągnięty kredyt długoterminowy;

d. zobowiązania długoterminowe, wynik finansowy;

• Agresywna polityka finansowania aktywów obrotowych polega między innymi na: a. finansowaniu aktywów bieżących kapitałami stałymi;

b. wysokim udziale zobowiązań handlowych wśród źródeł finansowania aktywów obrotowych; c. znacznym zaangażowaniu kapitału własnego w aktywa obrotowe;

d. minimalizacji kosztów związanych z finansowaniem aktywów obrotowych;

• Zmienna część aktywów obrotowych wynika między innymi z:

a. cykliczności oraz sezonowości;

b. konieczności utrzymywania zapasów w celu utrzymania ciągłości produkcji; c. specyfiki codziennych transakcji;

d. potrzeby utrzymania płynności finansowej w przedsiębiorstwie;

1

Zarządzanie kapitałem obrotowym

• Konserwatywna polityka zarządzania kapitałem obrotowym polega między innymi na: a. utrzymywaniu wysokiego poziomu zapasów;

b. restrykcyjnej polityce windykowania należności;

c. oferowaniu kontrahentom długich terminów płatności;

d. utrzymywaniu niskich poziomów środków pieniężnych w kasie i na rachunkach bankowych;

• W sytuacji wystąpienia nagłego zapotrzebowania na kapitał obrotowy w przedsiębiorstwie najczęściej: a. emituje się nowe akcje;

b. zaciąga się kredyt długoterminowy;

c. sprzedaje się aktywa produkcyjne;

d. zaciąga się kredyt w rachunku bieżącym;

• Wśród podstawowych źródeł sfinansowania zapotrzebowania na kapitał obrotowy można wymienić: a. kapitał obrotowy netto;

b. kredyt w rachunku bieżącym;

c. zobowiązania publiczno-prawne;

d. obligacje długoterminowe;

• Kapitał własny nie powinien służyć jako źródło sfinansowania nagłego wzrostu zapotrzebowania na kapitał obrotowy gdyż jest:

a. jest to postępowanie nieefektywne;

b. droższy (porównując z kapitałem krótkoterminowym);

c. to zabronione w Ustawie o Rachunkowości;

d. trudnodostępny w krótkim okresie czasu;

• Agresywna polityka zarządzania kapitałem obrotowym:

a. polega między innymi na minimalizacji zapasów i należności przedsiębiorstwa; b. ogranicza ryzyko utraty płynności finansowej przez przedsiębiorstwo; c. powoduje wzrost ryzyka związanego z utrzymaniem ciągłości działalności przez przedsiębiorstwo; d. polega między innymi na oferowaniu kontrahentom długich terminów płatności w celu pobudzenia sprzedaży;

e. sprzyja maksymalizacji dochodu przedsiębiorstwa;

• Wśród głównych celów zarządzania kapitałem obrotowym można wymienić: a. minimalizację poziomu płynności finansowej w przedsiębiorstwie;

b. utrzymanie płynności finansowej jednostki gospodarczej;

c. maksymalizowanie dochodów właścicieli przy danych zasobach;

d. utrzymanie wypłacalności przedsiębiorstwa;

e. żadne z powyższych;

2