Zespół wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego id 587573

ZESPÓŁ WZMOŻONEGO CIŚNIENIA SRÓDCZSZKOWEGO

ZESPÓŁ CIASNOTY ŚRÓDCZASZKOWEJ HIPERTENSIO INTRACRANIALIS

EPIDEMIOLOGIA:

urazy czaszkowo – mózgowe

→ stłuczenie mózgu

• częściej z przyczyn pozamózgowych

→ krwiaki przymózgowe

→ wodniaki, torbiele

nowotwory pierwotne i przerzutowe

pasożyty

ETIOLOGIA:

stany padaczkowe

• przyczyny pozamózgowe :

choroby serca ze ↓ rzutu minutowego

PATOGENEZA:

nadciśnienie tetnicze (encefalopatia

nadciśnieniowa)

• wewnątrz jamy czaszki :

stany przebiegające z bardzo niskim ciśnieniem krwi doprowadzającym do niedotlenienia mózgu

mózg i opony (80%)

zakażenia ogólnoustrojowe :

płyn mózgowo – rdzeniowy (10%)

→ posocznica

→ 120 – 180 ml

→ czerwonka, dur brzuszny itp.

krew w naczyniach (10%)

zatrucia :

→ ok. 100 ml

→ endogenne : niedomoga wątroby, nerek, trzustki, stany hipoglikemiczne, zatrucia ciążowe itp.

→ egzogenne : środki nasenne, alkohol, metale

• reguła Monro – Kelliego :

ciężkie (ołów, arsen), tlenek węgla itp.

procesy alergiczne :

suma objętości mózgu, płynu mózgowo – rdzeniowego i

→ choroba posurowicza

krwi w jamie czaszki

→ obrzęk Quinckego

jest wielkością stała

→ encefalopatia poszczepienna

↑ objętości 1 z wyżej wymienionych czynników powoduje

zaburzenia endokrynologiczne :

↓ objętości pozostałych

→ przełom nadnerczowy

ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest wielkością dynamiczną

→ hepatotyreoza

wynikającą z wzajemnych

→ nagłe odstawienie przewlekle podawanych relacji między objętością mózgu, wytwarzaniem i kortykosteroidów

wchłanianiem PMR i ilością krwi

krążącej w danej chwili

• przyczyny mózgowe :

w warunkach prawidłowych przestrzenie

wewnątrzczaszkowe zajęte przez płyn

ostra i przewlekła niedomoga krążenia mózgowego mózgowo – rdzeniowy i krążącą krew mają

połączenie z przedziałami

→

zewnątrzczaszkowymi, co umożliwia wyrównanie udary niedokrwienne

ciśnienia w wąskich granicach

→ udary krwotoczne i krwawienie

podpajęczynówkowe

ostre i przewlekłe zakażenia układu nerwowego regulacja

szybka

długotrwała

(wymaga czasu)

przemieszczenie części ↓ wytwarzania i ↑ wchłaniania płynu do okołordzeniowej płynu mózgowo - rdzeniowego przestrzeni podpajęczynówkowej

(5-10 ml)

może skompensować niewielki ↑

mózgowej objętości krwi krążącej

(↑ mózgowego przepływu krwi, krwiak),

lub masy mózgu

znaczenie przy procesach

wolno postępujących

(np. guzy w obrębie jamy czaszki)

utrata mechanizmu autoregulacji naczyń mózgowych (regionalna, lub uogólniona):

→ każda zmiana mózgowego ciśnienia perfuzyjnego pociąga za sobą

wyczerpanie mechanizmów regulacyjnych (załamanie zmianę mózgowego przepływy

mechanizmów regulacyjnych)

krwi

prowadzi do ↑ ciśnienia śródczaszkowego

→ zmiany RR w krążeniu systemowym wywołują zmiany mózgowego

objętość mózgowa krwi (CBV) zależy od przepływu ciśnienia perfuzyjnego i

mózgowego krwi (CBF)

mózgowego przepływy krwi

• mózgowy przepływ krwi (CBF) :

prawidłowe ciśnienie śródczaszkowe wynosi w pozycji leżącej na wysokości otworu

w warunkach fizjologicznych 15% rzutu minutowego serca Monro 5 – 15 mmHg (6 – 20 cmH2O), a u dzieci (700 – 900 ml/min)

0 – 10 mmHg

prawidłowo jest wypadkową średniego RR (MAP),

→ > 20 mmHg – patologia

średniego ciśnienia

puls mózgu :

śródczaszkowego (MICP) i mózgowego oporu

→ rytmiczne wahania ciśnienia śródczaszkowego naczyniowego (CVR)

zgodne z rytmem oddechowym i rytmem pracy serca

→ kaszel powoduje ↑ ciśnienia śródpłucnego co upośledza żylny powrót krwi

CBF = MAP – MICP / CVR

z wnętrza czaszki → ↑

objętości mógowej krwi

MAP – MICP = mózgowe ciśnienie perfuzyjne powoduje chwilowy ↑

(CPP)

ciśnienia śródczaszkowego

przy zachowanej autoregulacji i stałym średnim ciśnieniu śródczaszkowym

mózgowy przepływ krwi jest utrzymany na stałym poziomie mimo wahań

średniego RR w granicach fizjologicznych między 50, a 150 mmHg

• obrzęk mózgu :

utrzymanie stałego poziomu przepływu możliwe jest dzięki zmianom mózgowego

odpowiedź mózgu na uszkodzenie, niezależnie od oporu naczyniowego w odpowiedzi na zmiany RR

charakteru

→ ↑

załamanie homeostazy ustrojowej bez względu na RR → ↑ oporu → mózgowy przepływ krwi nie zmienia przyczynę prowadzi do zespołu wzmożonego

się (pod warunkiem,

że MICP jest na stałym

ciśnienia śródczaszkowego, który poprzez ↑

poziomie)

objętości mózgu powoduje ciasnotę

→ ↑

śródczaszkową

pCO2 → ↓ oporu → ↑ mózgowego przepływu krwi

maksymalny obrzęk 24 – 48 h od zadziałania czynnika

→ ↓ pCO2 (hiperwentylacja) → ↑ oporu → ↓ mózgowego sprawczego

przepływu krwi

OBRAZ KLINICZNY:

→ kaszel, kichanie, śmiech

intensywność rośnie z czasem w miarę ↑

zależy od dynamiki narastania ciśnienia

ciśnienia

przeważnie w okolicy czołowej i potylicznej

tłumaczy się pociąganiem naczyń i opon

mózgowo –rdzeniowych przez zwiększającą się WOLNO NARASTAJĄCE CIŚNIENIE

objętość mózgu

ŚRÓDCZASZKOWE :

zmiany pozycji ciała, kaszel, kichanie itp. mogą nasilać ból

• bóle głowy :

• nudności i wymioty :

nasilają się zwłaszcza rano

mają charakter tępy

chlustające

mogą ↓ się po wymiotach

najczęściej poranne

nasilać je mogą :

niezależnie od spożytych pokarmów

→ zmiany pozycji ciała

są pewnego rodzaju mechanizmem obronnym

powodującym odwodnienie mózgu

BADANIA DODATKOWE :

• spowolnienie psychoruchowe i splątanie :

• RTG czaszki :

z zakresie myślenia abstrakcyjnego :

gdy ciśnienie śródczaszkowe długotrwale ↑

→ otępienie

pogłębienie wycisków palczastych i rowków

→ chory nie wywiązuje się z

naczyniowych

obowiązków

spłaszczenie i poszerzenie siodła tureckiego i

→ nie potrafi planować

piramidy kości skroniowej

otępienie emocjonalne :

efekt masy :

→ brak syntonii

→ gdy w sierpie mózgu występują zwapnienia to

spowolnienie ruchowe :

można zobaczyć jego przesunięcie

→ częste leżenie, spanie

→ potem chory zaniedbuje nawet

podstawowe czynności

• CT głowy :

higieniczne

i jedzenie

• pomiar ciśnienia śródczaszkowego :

• obrzęk tarczy nerwu wzrokowego :

wskazania :

→ po urazie i we wstrząsie z

tarcza zastoinowa (oedema papillae n. optici) utrzymującą się utratą świadomości

powstaje na skutek narastającego ciśnienia i pogorszeniem stanu

śródczaszkowego doprowadzającego

neurologicznego, z prawidłowym

w końcu do zastoju w żyłach wychodzących z obrazem CT

oka oraz do uwypuklenia brodawki

→ z uciskiem śródmózgowia i

n.II

zbiornika podstawy w badaniu CT

może być przyczyną pogorszenia wzroku (ale zagrożonym rozwojem wodogłowia

początkowo prawidłowa ostrość)

→ gdy postępowanie terapeutyczne spowodowało ↓

początkowo pojawia się przekrwienie żylne, ciśnienia śródczaszkowego, ale nie usunęło następnie granice tarczy ulegają zatarciu, niebezpieczeństwa ponownego jego wzrostu

tarcza uwypukla się, wokół niej pojawiają się

→ u chorych u których stosowanie sedacji, analgezji i wybroczyny

relaksacji (urazy wielonarządowe) ogranicza możliwosc oceny neurologicznej

wewnątrzkomorowy pomiar ciśnienia :

• odruch Cushinga :

→ po wykonaniu trepanacji i wprowadzeniu do jednej z komór bocznych drenu

↑RR gł. skurczowego

→ połączony z drenem przetwornik odczytuje

↓HR (ale może być ↑HR)

ciśnienie wewnątrz słupa cieczy

→ punkt odniesienia przetwornika powinien się

• uwypuklenie ciemiączek :

znajdować na wysokości otworu Monro (otworu słuchowego zawnętrznego)

- u nowoodków i niemowląt

→ można przez dren dokonywać upustów i pobierać PMR do badań

→ dokomorowe wprowadzenie drenu móze być

• w procesach zaawansowanych :

niemożliwe przy szybko narastającym ciśnieniu śródczaszkowym (szczelinowate komory)

napady drgawkowe

→ niebezpieczeństwo : możliwość zakażenia OUN

objawy deficytu neurologicznego

→ można ocenić podatność wewnątrzczaszkową : po

→ np. niedowłady, afazja

podzaniu 1 ml 0,9%NaCl mierzymy ciśnienie i

objawy niedomogi pnia mózgu (późno)

utrzymuje się ciśnienie (4mmHg) to świadczy to o możliwościach wyrównawczych, natomiast gdy ciśnienie rośnie to chory znajduje się w stanie dekompensacji

SZYBKO WZRASTAJĄCE CIŚNIENIE

pomiar podoponowy :

ŚRÓDCZASZKOWE :

→ umieszczeniu w przestrzeni pod oponą twardą korka, lub drenu

→ pomiar dokonuje się za pomocą czujnika

objawy szybko narastają

umieszczonego bezpośrednio pod oponą, lub za

szybko pojawiają się objawy niedomogi pnia pomocą przetwornika mierzącego ciśnienie

mózgu

hydrostatyczne słupa cieczy znajdującej się w

może dojść do wklinowania

drenie

→ niebezpieczeństwo zakażenia i brak mózliwości upustów płynu

pomiar nadoponowy :

osmotyczny między krwią, a tkanką mózgową,

→ systemy pomiarowe są wprowadzane do

który mobilizuje płyn z przestrzeni

przestrzeni między kością czaszki, a oponą twardą śródmiąższowej i obrzękniętych kómórek, a

→ ciśnienie tkanki mózgowej przenoszonej przez następnie usuwa go z wnętrza czaszki

oponę twardą koreluje z ciśnieniem

pociąga to za sobą odwodnienie także zdrowej wewnątrzkomorowym

tkanki w obszarach z nienaruszoną barierą krew

→ metoda jest możliwa do zastosowania przy bardzo mózg i zachowaną autoregulacją, co powoduje ↓

wysokim ciśnieniu śródczszkowym

ciśnienia śródczaszkowego i wazokonstrykcję w zdrowych obszarach, powodując redystrybucję mózgowego przepływu krwi na korzyść

ROZPOZNANIE:

uszkodzonych obszarów

nie jest wskazane profilktyczne stosowanie

•

osmoterapii, zwaszcza u chorych z niejasnym rozpoznaniem

w krwiakach śródmózgowych może dojść do

RÓŻNICOWANIE:

ponownego krwawienia w wyniku ↓ ciśnienia śródczaszkowego

•

w pourazowym ostrym przekrwieniu stosowanie osmoterapii może ↑ przepływ mózgowy krwi i LECZENIE:

spowodować ↑ ciśnienia śródczaszkowego

w uogólnionym obrzęku naczyniopochodnym

• strategia leczenia :

gradient osmotyczny odgrywa mniejszą rolę niż gradient hemodynamiczny

opracowując stategię leczenia należy uwzględnić :

stosowanie osmoterapii może spowodować

→ przyczynę, która doprowadziła do ciasnoty przeciązenie krążenia zagrażające

śródczaszkowej

niebezpiecznymi następstwami u chorych z

→ stopień niedomogi krążenia mózgowego

niewydolnością krążenia i nerek

wynikający z narastania obrzęku mózgu

odwadnianie , choć daje na początku bardzo

→ przemieszczenie się tkanki mózgowej (wgłobienie) często poprawę kliniczną, stosowane bez umiaru związane ze zwiększającą się objętością mózgu powoduje zagęszczenie krwi, a więc pogarsza

strategia leczenia powinna być dobrana

krążenie mózgowe

indywidualnie dla każdego chorego

długotwałe odwadnianie może spowodować

przede wszystkim należy usunąć przyczynę która hipotensję śródczaszkową o objawach podobnych zaburzyła homeostazę ustrojową

jak w zespole wzmożenia ciśnienia

leczenie objawów mózgowych wywołanych przez śródczaszkowego

ciasnotę traktujemy jako działanie osłonowe dla

wskazania :

mózgu pomagające w przetrwaniu do chwili

→ obrzęk cytotoksyczny mózgu

opanowania niedomogi krążenia mózgowego i

→ urazy czaszkowo – mózgowe (ograniczenie ryzyka zlikwidowania przyczyny choroby

wgłobienia przed przystąpieniem do zabiegu

wybór leczenia ściśle koreluje z ustalonym operacyjnego)

rozpoznaniem

efekt z odbicia :

w czasie gdy szukamy przyczynny, lub jesteśmy w

→ prowadzi do niego przewlekłe stosowanie trakcie jej usuwania stosjemy leczenie osłaniające osmoterapii zwłaszcza w obrzęku

tkankę mózgową przed zniszczeniem

naczyniopochodnym

leczenie osłaniające ma za zadanie obniżyć

→ zastosowany środek osmotycznie czynny

ciśnienie śródczaszkowe

przechodzi przez uszkodzoną barierę krew/mózg do przestrzeni śródmiąższowej

• ułożenie :

→ zmiana gradientu osmotycznego powoduje

przemieszczenie płynu do przestrzeni

ułożenie wysokie górnej części ciała

zewnątrzkomorkowej

→ w stawach biodrowych ok. 30o

→ wynikiem tego jest przejściowe ↓ ciśnienia, po

unikanie nadmiernych skrętów głową

którym następuje gwałtowny ↑, często

→ ułatwienie odpływu żylnego z

przekraczający wartości wyjściowe

wnętrza czaszki

→ z powodu tego zjawiska działanie środków

→ ↓ wewnątrzczaszkowej obj. krwi

osmotycznych jest czasowo ograniczone, a kolejne krążącej

dawki muszą być coraz większe

→ ułatwia przesunięcie PMR do

mannitol 20% :

przestrzeni rdzeniowej

→ 1,5 – 2 ml/kg we wlewie trwającym

ok. 30 minut

• środko osmotycznie czynne :

→ szczyt działania po 20 minutach

→ pojedyncza dawa działa ok. 4

warunkiem skuteczności leczenia jest zachowanie godziny

mechanizmu autoregulacji naczyń mózgowych i

sorbitol 40% :

funkcjonalnej bariery krew/mózg

→ podlega w wątrobie przemianie we

infuzja tych środków przy nie uszkodzonym fruktozę

śródbłonku naczyń mózgowych wytwarza gradient 4

→ w dużych dawkach jest toksyczny

poprzez wpływ na przemianę

dla nerek

prostaglandym stabilizują błonę

komórkową i uszczelniają śródbłonek

→ w dawce 1ml/kg działa ok. 20 minut

naczyń , co ↓ obrzęk

glicerol 10% :

przywracają mechanizmy

→ powoduje najmniejszy efekt z

autoregulacyjne naczyń

odbicia

powodują szereg objawów

→ może być stosowany w długotrwałych

nieporządanych

wlewach z max. szybkością 1 –2

podawać jednocześnie leki chroniące

ml/kg/h

śluzówkę żołądka i mierzyć poziom

→ doustnie 1 – 1,5 g/kg (z sokiem z

cukru we krwi

cytryny w celu poprawy smaku)

deksametazon :

plazma :

→ i.v. 4mg 3x dziennie do 8 mg 4x

→ 300 – 500 ml

dziennie

dekstran 40000 :

→ w ciężkich stanach połączonych z ITC

→ ok. 500 ml/dz

nawet do 60 mg/dz

glukoza 40% :

→ 40 – 100 ml (może być kilka razy w

ciągu doby)

• barbiturany :

siarczan magnezu 50% per rectum :

→ 50 – 100 ml

w trudnym do opanowania ↑ ciśnienia

roztwór albumin 20% :

śródczaszkowego

→ 100 ml

w dużych dawkach

obniżają ciśnienie śródczaszkowe przez

bezpośrednie działanie

naczyniozszerzające w nie

uszkodzonym obszarze oraz

poprawiają znacznie przepływ krwi w

•

strefach brzeżnych uszkodzonej tkanki

diuretyki pętlowe :

↓ zużycie tlenu (do 50%)

hamują wytwarzanie PMR

następuje stłumienie metabolizmu

nierozważne i długotrwałe działanie

aktywacyjnego komórek (EEG w

odwadniające, zmniejszające w

postaci linii izoelektrycznej)

niewielkim stopniu obrzęk może

silne działanie przeciwdrgawkowe

(stabilizacja błony komórkowej)

doprowadzić do ↓ objętości łożyska

wskazania :

naczyniowego i hipotonii, oraz

niewydolności nerek z ciężkimi

→ niepowodzenia w leczeniu tradycyjnym

zaburzeniami gosp. wodno –

→ u chorych po urazie czaszkowo – mózgowym z elektrolitowej

wysokim ciśnieniem sródczaszkowym wywołanym

np. furosemid :

przekrwieniem

→ i.v. 40 – 60 mg

→ w przypadku stwierdzonej badaniem EEG

gotowości drgawkowej

• tris (trójhydroksymetyloaminometan) :

działania uboczne :

→ hipotensja występująca mimo ↑ podaży płynów i

↓ ciśnienie sródczaszkowe bez efektu z

stosowania katecholamin, mogąca prowadzić do odbicia, a przy tym poprawia mózgowy

krytycznego ↓ mózgowego ciśnienia perfuzyjnego przepływ krwi

→ uniemożliwienie właściwego badania

mechanizm działania polega prawdop.

neurologicznego

na przywróceniu zdolności reagowania

→ uogólniona hipotermia (↓ zużycia tlenu) naczyń mózgowych na CO

chory wymaga ciągłego monitorowania ciśnienia 2, przez co

hiperwentylacja wywołuje zamierzony

śródczaszkowego, EEG, parametrów układu

efekt

krążenia i temperatury

podaje się w dawce 1ml/kg w 10

tiopental :

minutowej infuzji

→ w ciągłym wlewie z szybkością 3 – 5 mg/kg/h

w podanej dawce nie wpływa w istotny

poprzedzony dawką wstępną 5 – 10 mg/kg

sposób na RKZ i wymianę gazową w

metoheksytal :

płucach

→ wstępnie 3 mg/kg, potem wlew 1 –2 mg/kg/h

• glikokortykosteroidy :

• kontrolowana hiperwentylacja :

zwłaszcza w okołoogniskowym

↓ paCO2 poniżej 30 mmHg powoduje max.

obrzęku mózgu wywołanym przez guz

zwężenie naczyń mózgowych w obszarach z

→ powodują ustąpienie bólów głowy i

zachowaną autoregulacją, co prowadzi do

objawów neurologicznych

redystrybucji mózgowego przepływu na korzyść spowodowanych obrzękiem

stref uszkodzenia oraz do poprawy całkowitej perfuzji mózgu

skuteczna hiperwentylacja jest ściśle związana z

• napady drgawkowe :

zachowaną reaktywnością naczyń

w razie uogólnionego porażenia naczyń

zarówno o charakterze ogniskowym jak i

mózgowych stosowanie hiperwentylacji jest uogólnionym

nieskuteczne

każdy napad drgawkowy powinien być

obniżenie ciśnienia śródczaszkowego następuje intensywnie leczony ponieważ zaburzenia

kilka minut po rozpoczęciu hiperwentylacji metabolizmu mózgowego prowadzą do dalszych

kontynuowanie powoduje powolny wzrost

uszkodzeń

ciśnienia, ale do poziomu zazwyczaj niższego niż przed rozpoczęciem

• ośrodkowe zaburzenia termoregulacji :

stosuje się pod ścisłą kontrolą RKZ

stosuje się w ostro narastającym ciśnieniu

w uszkdzeniu podwzgórza

odstawianie od respiratora musi się odbywać

zwykle w postaci hipertermii

stopniowo i ostrożnie, gdyż nagły ↑ pCO2 może ↑

wymaga róznicowania z infekcją bakteryjną mózgową objętość krwi

zwiększony metabolizm wymaga dodatkowej

nadmierna hiperwentylacja (pCO2 < 25 mmHg) podaży energii

prowazi przez wazokonstrykcję do ↓ przepływu i

↑ metabolizm może prowadzić do zaburzeń

zmian niedokrwiennych w obszarach nie

płucno – sercowych powodujących ↑

uszkodzonych

mózgowego przepływu krwi i ciśnienia

śródczaszkowego

• hipotermia kontrolowana :

przy każdym ↑ temp. > 38°C powinno się wdrożyć postępowanie lecznicze

uogólnione ↓ temperatury ciał poniżej normy ↓

→ zimne okłady na łydki, okolice pach

zużycie tlenu przez tkankę nerwową oraz obniża i pachwiny

ciśnienie śródczaszkowe

→ oziębione infuzje

temperaturę obniżamy do 32 - 34°C

→ leki przeciwgorączkowe

powikłania :

→ blokada wegetatywna (mieszanka

→ uogólnione zaburzenia przepływu krwi

lityczna : petydyna + fenotiazyna +

→ zaburzenia rytmu serca

fenaktyl w dawce indywidualnej)

→ martwica odleżynowa

hipertermia poddająca się tylko wpływowi

czynników zewnętrznych w połączeniu z

• leczenie internistyczne :

ciepłozmiennością wskazuje na całkowitą utratę funkcji ośrodkwego mechanizmu termoregulacji

prawidłowa wentylacja

leczenie ostrego neurogennego obrzęku płuc

zwalczanie zakłuceń ze strony układu krążenia :

• zaburzenia wodno – elektrolitowe :

unikać zbędnych stymulacji związanych z

czynnościami pielęgnacyjnymi (ból, stach,

w uszkodzeniu struktur śródmózgowia często niepokój) :

moczówka prosta

→ mogą spowodować wyrzut amin katecholowych również u chorych nieprzytomnych

• zaburzenia układu krzepnięcia :

prowadzić odpowiednią sedację i analgezję

w celu ↓ ciśnienia tętniczego :

spowodowane wysoką aktywnością

→ urapidyl (nie powoduje wzrostu mózgowego tromboplastyczną tkanki mózgowej (zwłaszcza po przepływu krwi)

urazach)

→ klonidyna (wywołuje sympatykolizę ośrodkową)

DIC

w depresji krążenia jeśli nie wynika tylko ze ↓

objętości krwi krążącej podaje się aminy

• wgłobienie :

katecholowe (dopaminę i dobutaminę)

wyrównywanie utraty płynów :

nagły obrzęk i ↑ ciśnienia śródczaszkowego

→ pod ścisłą kontrolą bilansu płynów, parametrów mogą być przyczyną wgłobienia

układu krążenia, zaburzeń wodno –

wgłobienie haka hipokampa pod wcięcie

elektrolitowych i hematologicznych

namiotu móżdżku :

→ uważać, aby nie przewodnić

→ w guzach nadnamiotowych zwł.

→ nie podować płynów hipoosmolarnych

płata skroniowego

→ wgłobiony hak wywiera ucisk na

• centrofenoksin :

śródmózgowie

→ objawy kształtują się w zależnosci

i.v., lub i.m. 1 ampułka co 3 godziny

od nasilenia wgłobienia

w ostrej niedomodze pnia mózgu

→ na rozpoczynające się wgłobienie wskazuje :

stymuluje ośrodki naczyniowe pnia sterujące ukrwieniem nasilający się ból głowy, wymioty, narastajaca półkul mózgowych

senność

→ jednocześnie dochodzi do jednostronnego POWIKŁANIA:

rozszerzenia źrenicy wynikające z ucisku na n.III 6

→ w dalszym przebiegu senność przechodzi w oddychania (porażenie oddechu przy zachowanej śpiączkę, ↑RR, ↓ częstość oddechów i HR, nerw AS i RR)

III może ulec całkowitemu porażeniu

→ głęboka spiączka

→ w tym okresie mogą wystąpić objawy całkowitego

→ sztywność karku (?)

odmózdżenia (kończyny górne w wyproście i

→ wiotkość mięśni

nawróceniu do wewnątrz, ↑ napięcia mięśniowego,

→ brak oduchów

prężenia)

→ szerokie sztywne źrenice

→ obustronnie dodatni objaw Babińskiego

w guzach móżdżku może wystąpić wgłobienie

→ ↑ ciepłota ciała (hipertermia)

jego górnych części na wciecie namiotu:

→ zaburzenia oddechu

→ wgłobione części móżdżku wywierają wówczas

→ niedowład spojrzenia do góry (gałki oczne nacisk na górną część pnia mózgu

zwrócone ku dołowi – objaw zachodzącego

słońca)

wgłobienie zakrętu obręczy pod sierp mózgu :

→ nie wyraża się żadnym konkretnym zespołem ROKOWANIE:

klinicznym

w guzach nadnamiotowych jeśli obrzęk jest duży

•

obok wgłobienia haka zakrętu hipokampa może wystąpić przemieszczenie pnia mózgu ku dołowi oraz wklinowanie migdałków móżdżku do

PROFILAKTYKA:

foramen magnum

wgłobienie migdałków móżdżku do foramen

•

magnum :

→ w guzach podnamiotowych wskutek ↑ ciśnienia śródczaszkowego

PATRZ TEŻ:

→ wywołany tym wgłobieniem ucisk na rdzeń przedłużony może być przyczyną upośledzenia

• badanie chorego nieprzytomnego

• udar niedokrwienny mózgu