„PYTANIA DO ŚWIADKÓW JEHOWY”
Autor:
Włodzimierz Bednarski
Do druku przygotował:
SCORP1ON
J 8:44 „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać poŜądania waszego ojca. Od początku był
on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od
siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.”
Prz 30:5-6 „KaŜde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się
uciekają.(6) Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.”
Ap 22:18 „Ja świadczę kaŜdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich
cokolwiek dołoŜył, Bóg mu dołoŜy plag zapisanych w tej księdze.”
Ap 22:19 „A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział
w drzewie Ŝycia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.”
2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do
Ŝadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa BoŜego, lecz okazywaniem prawdy
przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia kaŜdego człowieka.”
Prz 19:5 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się
wymknąć.”
Prz 19:9 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha.”
Prz 28:13 „Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten
miłosierdzia dostąpi.”
Syr 34:4 „Co moŜna oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaŜ moŜe wyjść prawda?”
Ap 22:15 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i kaŜdy, kto
kłamstwo kocha i nim Ŝyje.”
Syr 36:19 „Jak podniebienie rozróŜni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy
kłamliwe.”
Ef 5:6-17 „Niechaj was nikt nie zwodzi próŜnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi
gniew BoŜy na buntowników.(7) Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego!(8) Niegdyś bowiem
byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci
światłości!(9) Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i
prawda.(10) Badajcie, co jest miłe Panu.(11) I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach
ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!(12) O tym bowiem, co u nich się dzieje
po kryjomu, wstyd nawet mówić.(13) Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się
jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.(14) Dlatego się mówi:
Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.(15) Baczcie więc pilnie,
jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.(16) Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo
dni są złe.(17) Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.”
J 8:32 „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”
Strona WWW:
http://www.piotrandryszczak.pl/arty/pytania.DOC
PoniewaŜ głosiciele Towarzystwa StraŜnica lubią zadawać swoim rozmówcom wiele pytań,
więc i my przedstawimy kilkanaście takich, które byśmy im postawili.
Ulubioną wersją pytań Świadków Jehowy są te, które zawierają jednocześnie ich
odpowiedź! Oto trzy przykłady:
„Dlaczego Kościół naucza, Ŝe Duch Święty jest osobą, skoro jest to siła BoŜa?”;
„Dlaczego Kościół naucza, Ŝe dusza jest nieśmiertelna, skoro ona umiera?”;
„Dlaczego Kościół naucza o ognistym piekle, skoro jest to grób ludzkości?”.
Dalsze pytania, którymi dysponują głosiciele, zawierające zaraz odpowiedź, moŜna
mnoŜyć.
Nie myślmy jednak, Ŝe Świadków Jehowy nie przygotowuje się na to, Ŝe im ktoś
będzie zadawał pytania.
KsiąŜka Towarzystwa StraŜnica pt. „Prowadzenie rozmów na podstawie Pism” (2001)
zawiera w poszczególnych tematach podtematy przewaŜnie rozpoczynające się od pytań.
Oto przykład z rozdziału ‘Armagedon’ (s. 29-32), w którym niektóre podrozdziały
zaczynają się następująco:
„Czy Bóg pozwoli, Ŝeby ludzie zniszczyli ziemię w następstwie tak zwanego
‘nuklearnego Armagedonu’?”;
„O jakim Armagedonie jest mowa w Biblii?”;
„Czy wojna Armagedonu rozegra się tylko na Bliskim Wschodzie?”;
„Kto lub co ulegnie zagładzie w Armagedonie?”;
„Czy będzie to oznaczać wieczną zagładę?”;
„Czy ktoś przeŜyje?”;
„Co się stanie podczas Armagedonu z małymi dziećmi?”.
Ale to nie wszystko, bo cytowany podręcznik w większości z 76 tematów zawiera
podrozdziały „Gdy ktoś mówi:”, a w nich propozycje odpowiedzi dla słuchaczy. Jest w nim
np. takie zagadnienie:
„Nasz ksiądz powiedział, Ŝe Świadkowie Jehowy są fałszywymi prorokami.
MoŜna by odpowiedzieć: (...).
MoŜna by teŜ odpowiedzieć: ‘Chyba zgodzi się pan ze mną, Ŝe takie powaŜne
oskarŜenie wymagałoby przedstawienia konkretnych dowodów. Czy ksiądz podał jakieś
przykłady?’ (Gdyby rozmówca wspomniał o jakichś ‘przepowiedniach’, które się nie
sprawdziły, posłuŜ się materiałem ze strony 104 oraz ze stron 105-107).
Inna moŜliwość: ...” (s. 107-108).
Wiele zdań z podrozdziału „Gdy ktoś mówi:” zaczyna się teŜ pytaniem rzekomo
postawionym głosicielowi przez anonimowego rozmówcę np.:
„Czy ma pan ducha świętego?” (s. 86);
„Czy uznajecie Jezusa za swego osobistego Zbawcę?”;
„Czy wierzycie w Matkę Boską?”.
Pytań do Świadków Jehowy, które moŜna im postawić, jest setki, ale my
przedstawimy tu jedynie po kilka z 12 przykładowych tematów. Nie chodzi tu o to, by
‘dręczyć’ głosicieli Towarzystwa StraŜnica zapytaniami, ale by wtedy, gdy jesteśmy przez
nich ‘napastowani’ (np. we własnym domu) ich stwierdzeniami czy pytaniami, byśmy
2
równieŜ umieli takiego człowieka o coś zapytać. A nie kaŜde pytanie jest przez nich mile
widziane, nawet te dotyczące ich własnej organizacji, czy jej nauk (szczególnie nauk juŜ
‘wycofanych’).
Umieścimy te przykładowe pytania do Świadków Jehowy w poszczególnych
rozdziałach. Oto one:
Bóstwo Chrystusa.
Jezus zrodzony, a nie stworzony.
KrzyŜ czy pal?
Bracia i siostry Jezusa.
Zmartwychwstanie, powrót i królowanie Jezusa.
Modlitwa do Jezusa.
Duch Święty.
Trójca Święta.
Maryja.
Święty Piotr.
Imię BoŜe.
Dusza nieśmiertelna i raj.
Bóstwo Chrystusa
Dlaczego mówią, Ŝe Jezus to „bóg” (przez małe „b”), skoro ich Biblia w J 20:28
podaje „Mój Pan i mój Bóg”?
Dlaczego raz uczą, według swej Biblii, Ŝe Jezus jest „bogiem” (J 1:1; por.
„jednorodzony bóg” J 1:18), a innym razem Ŝe jest „Bogiem” (J 20:28; por. „PotęŜny Bóg” Iz
9:6)?
Dlaczego uczą, Ŝe Jezus nie jest wszechmocny, skoro ich Biblia podaje: „Dano mi
wszelką władzę w niebie i na ziemi” Mt 28:19?
Na czym polega wszechmoc Ojca, i czego Syn nie mógłby dokonać, skoro ich Biblia
mówi „Cokolwiek bowiem Ten czyni, podobnie czyni równieŜ Syn” (J 5:19)?
Od którego momentu Jezus posiada według nich „wszelką władzę” (Mt 28:19) i jeśli
ją posiada, czemu mówią, Ŝe jest On niŜszy od Ojca?
W czym Syn jest mniej dobry od Ojca, skoro uwaŜają, Ŝe tak jest?
Czy Syn okazuje mniej dobra ludziom niŜ Ojciec, skoro ich Biblia mówi „Cokolwiek
bowiem Ten czyni, podobnie czyni równieŜ Syn” (J 5:19)?
Gdzie powinna kończyć się nasza miłość do Syna, a trwać nadal do Ojca, skoro
uwaŜają, Ŝe Bóg jest ‘duŜo wyŜszy’ od Jezusa?
Jezus zrodzony, a nie stworzony
Dlaczego uczą, Ŝe Jezus jest stworzony, skoro ich Biblia mówi, Ŝe to „jednorodzony
bóg” (J 1:18)?
3
Kto rodzi się z Boga, a kto rodzi się z człowieka?
Czy Synem zrodzonym z Boga nie jest „Bóg” (J 1:18), tak jak z człowieka człowiek?
Jak godzą to, Ŝe Jezus będąc dla nich „stworzeniem” jest zarazem Stwórcą
wszystkiego (Hbr 1:10, J 1:3, Kol 1:16)?
Dlaczego nie nadają osobowości „Roztropności” (Prz 8:1, 12, 7:4), „Głupocie i
Pustocie” (Prz 9:13), „rozumowi i wiedzy” (Prz 3:19-20), skoro uwaŜają, Ŝe „Mądrość” (Prz
8:22) z tej samej księgi to stworzony Jezus?
Jeśli roztropności, głupoty, pustoty, rozumu i wiedzy nie utoŜsamiają z osobami,
czemu czynią to z mądrością?
KrzyŜ czy pal?
Jaki jest grecki odpowiednik słowa „krzyŜ”, skoro uwaŜają, Ŝe biblijne słowo stauros
to „pal”?
Dlaczego Towarzystwo StraŜnica w latach 1879-1936 nie wiedziało, Ŝe Jezus umarł na
palu, skoro w swoich „Chrześcijańskich Pismach Greckich” (1994 s. 419) podaje, Ŝe juŜ w
roku 1878 była wydana ksiąŜka autorstwa H. Fuldy, która rzekomo kwestionowała krzyŜ
Jezusa?
Dlaczego C. T. Russell (zm. 1916), załoŜyciel Towarzystwa StraŜnica, który „Był
wybitnym badaczem Biblii” („Świadkowie Jehowy głosiciele Królestwa BoŜego” 1995 s.
622) nie twierdził, Ŝe Jezus umarł na palu, ale na krzyŜu?
Dlaczego przez tyle lat Towarzystwo StraŜnica nie odrzucało krzyŜa, ale czekało aŜ do
roku 1936?
Dlaczego wierzyć organizacji, która uznawała krzyŜ, a później powiedziała swoim
wyznawcom, Ŝe to ‘pogański’ znak?
Kto wcześniej ten rzekomo ‘pogański’ znak im zaszczepił, czy nie Towarzystwo
StraŜnica?
Dlaczego odrzucając rzekomo pogański krzyŜ, nauczają o palu, o którym piszą:
„święty pal będący symbolem Aszery, kananejskiej bogini płodności (i dlatego zwany
niekiedy aszerą)” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006, t. 2, s. 918, hasło Ś wię ty Pal)?
Dlaczego ucząc, Ŝe krzyŜ to znak falliczny, nie wspominają, Ŝe według ich słownika
„pale symbolizowały pierwiastek Ŝeński, a słupy - męski. Te przedmioty bałwochwalczego
kultu, będące zapewne symbolami narządów płciowych, miały ścisły związek z wyuzdanymi
orgiami seksualnymi” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006, t. 2, s. 918, hasło Ś wię ty Pal)?
Dlaczego mówią, Ŝe krzyŜ to pogański znak, skoro Biblia tak go nie nazywa?
4
Dlaczego nie mówią otwarcie, Ŝe pal to pogański znak, i to według ich Biblii: „Nie
wolno ci zasadzić sobie Ŝadnego drzewa, by stanowiło święty pal obok ołtarza Jehowy...”
(Pwt 16:21; por. np. Sdz 6:25-26)?
Bracia i siostry Jezusa
Dlaczego rzekomych rodzonych braci Jezusa nawet ich Biblia nie nazywa „synami
Maryi”?
Dlaczego w Łk 2:41-52 nie ma nic o braciach i siostrach Jezusa idących do Jerozolimy
z Jezusem, Maryją i Józefem?
Jak Maryja mogła „co roku” (Łk 2:41) chodzić do Jerozolimy, mając rzekomo kilkoro
dzieci i będąc pewnie kilka razy w stanie błogosławionym?
Dlaczego Jezus z krzyŜa przekazał Maryję Janowi, a nie Ŝadnej ze swych rzekomych
sióstr, o których nie mamy informacji, Ŝe odrzucały Chrystusa (pod krzyŜem było wiele
niewiast, moŜe więc i te rzekome siostry - Mt 27:55, Łk 23:27, 24:10)?
Dlaczego Jezus z krzyŜa przekazał Maryję Janowi, a nie Ŝadnemu ze swych
rzekomych braci, którzy równieŜ byli z Apostołami, juŜ przynajmniej w 40 dni po
zmartwychwstaniu (Dz 1:14)?
Dlaczego, jeśli nawet ci rzekomi bracia odrzucali Jezusa, nie podano w Biblii Ŝe
równieŜ odrzucali swoją Matkę (jeśli nią była), którą powinni się zaopiekować (przecieŜ
nawet z nią przybyli do Jezusa - Mk 3:31)?
Zmartwychwstanie, powrót i królowanie Jezusa
Co właściwie wskrzesił Bóg, jeśli ciało Jezusa zostało zdematerializowane, a ducha
czy duszy On nie posiadał?
Czy Bóg stworzył ‘dublet’ osoby Chrystusa, jeśli nie istniał Ŝaden duch Jezusa, a ciało
Jego uległo dematerializacji?
Dlaczego uczą, Ŝe Jezus zmartwychwstał jako duch, skoro mówił On, Ŝe „duch nie ma
ciała ani kości, jak widzicie, Ŝe Ja mam” (Łk 24:39)?
Dlaczego, jeśli Jezus miałby być duchem, bez ciała, starał się udowodnić Apostołom,
Ŝe nie jest duchem (Łk 24:37-43)?
Dlaczego Apostołów, którym „zdawało się, Ŝe widzą ducha” (Łk 24:37), miałby On
wprowadzać w błąd i udawać, Ŝe nie jest duchem?
Po co Apostołom byłby potrzebny znak rzekomego „niewidzialnego” przyjścia Jezusa
(Mt 24:3), skoro oni mieli być w przyszłości z „widzialnym” dla nich Chrystusem (J 14:3)?
Dlaczego Jezus miałby niewidzialnie stać się obecnym dopiero od roku 1914, skoro
sam powiedział zaraz po zmartwychwstaniu „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aŜ
do skończenia świata” (Mt 28:20; por. Mt 18:20)?
5
Dlaczego sami przez wiele lat nie wiedzieli (do lat 1929-1930), Ŝe Jezus powrócił w
roku 1914, głosząc wcześniej, Ŝe to nastąpiło w roku 1874 (patrz poniŜej)?
Dlaczego sami nie podają w którym roku pierwszy raz „zauwaŜyli”, Ŝe Jezus powrócił
w roku 1914, stwierdzając tylko, iŜ „Ponadto z czasem zrozumieli, iŜ właśnie w roku 1914
rozpoczęła się niewidzialna obecność Chrystusa...” („Świadkowie Jehowy głosiciele
Królestwa BoŜego” 1995 s. 137)?
Dlaczego, jeśli Russell „Był wybitnym badaczem Biblii” („Świadkowie Jehowy
głosiciele Królestwa BoŜego” 1995 s. 622), zmienili jego naukę o powrocie Jezusa w roku
1874: „Barbourowi udało się przekonać Russella, Ŝe w roku 1874 rozpoczęła się niewidzialna
obecność Chrystusa (j/w. s. 47)?
Dlaczego uczą o 1000-letnim królowaniu Jezusa, skoro mówią, Ŝe te 1000-lecie
jeszcze się nie zaczęło, a On króluje juŜ od roku 1914 (czyli juŜ ponad 90 lat)?
Dlaczego dziś uczą o królowaniu Jezusa od roku 1914, a wcześniej nauczali inaczej:
„objął władzę jako Król w niebie na wiosnę roku 1878. Badacze spodziewali się otrzymać
wówczas nagrodę niebiańską” („Świadkowie Jehowy głosiciele Królestwa BoŜego” 1995 s.
632)?
Modlitwa do Jezusa
Dlaczego uczą, Ŝe Jezusowi naleŜy się tylko hołd, ale nie cześć, a ich Biblia wskazuje
na co innego: „Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i szacunek, i chwała i
potęga na wieki wieków. (...) starcy zaś upadli i oddali cześć” (Ap 5:13-14)?
Dlaczego nie modlą się do Jezusa, chociaŜ w swym podręczniku uczą: „Tak więc
razem z Janem Ŝarliwie się modlimy: ‘Amen! Przyjdź , Panie Jezusie’. [Ap 22:20]”
(„Wspaniały finał Objawienia bliski” 1993 s. 319)?
Gdzie w Biblii znaleźli zakaz zwracania się do Jezusa?
Dlaczego nie klękają podczas modlitwy, choć w ich Biblii podano, „Ŝeby w imię
Jezusa zgięło się wszelkie kolano (...) tych na ziemi...” (Flp 2:10)?
Czy potępią swoich współwyznawców z wcześniejszych lat za to, Ŝe modlili się oni do
Jezusa: „bezustannie modląc się do Jehowy Boga i do Jezusa Chrystusa, Jego Króla, aby wnet
zniszczył całą organizację diabelską” (StraŜnica Nr 3, 1950 s. 4-5)?
Jeśli nie potępiają swoich poprzedników w wierze za modlitwę do Jezusa, czy i nas
nie będą za to ganić?
Dlaczego, jeśli nazywają Jezusa „Pośrednikiem”, nie wolno im się zwracać do Niego?
Duch Święty
Dlaczego uczą, Ŝe Duch Święty nie jest osobą, skoro Biblia nie zawiera takiego
zaprzeczenia?
6
Dlaczego uczą, Ŝe Duch Święty jest bezosobową „siłą”, skoro nigdy tak nie jest On tak
nazywany w Nowym Testamencie (tylko jeden raz w ich Starym Testamencie w Rdz 1:2)?
Dlaczego mówią, Ŝe Duch Święty nie jest osobą, a w ich Biblii mówi On o sobie „ja”:
„duch rzekł: (...) ja ich wysłałem” (Dz 10:19-20)?
Dlaczego uczą, Ŝe Duch Święty nie jest osobą, ale siłą, skoro jest On wymieniony
„obok” Ojca i Jezusa (Mt 28:19), w których posiadaniu jest przecieŜ juŜ siła?
Dlaczego uczą, Ŝe Duch Święty nie jest Bogiem, a ich Biblia wskazuje na co innego:
„postąpił fałszywie wobec ducha świętego (...) postąpiłeś fałszywie (...) wobec Boga” (Dz
5:3-4)?
Dlaczego twierdzą, Ŝe Duch Święty moŜe nie wiedzieć np. o dacie końca świata, skoro
nawet ich Biblia podaje, Ŝe On wszystko wie: „bo duch bada wszystko, nawet głębokie
sprawy Boga (...) Tak teŜ nikt nie poznał spraw BoŜych, oprócz ducha BoŜego” (1Kor 2:10-
11)?
Dlaczego w dodatku swej Biblii zmienili Ducha Świętego z „mocy BoŜej” na „siłę
BoŜą”:
„Duch Święty czynną mocą BoŜą. Mocą a nie osobą...” („Biblijne tematy do rozmów”
1977 rozdz. ‘Trójca’);
„Duch święty to czynna siła BoŜa. Siła, a nie osobą...” („Biblijne tematy do rozmów”
zawarte w „Pismo Święte w przekładzie Nowego Świata” 1997)?
Dlaczego przez wiele lat nauczali, Ŝe Duch Święty jest „mocą”, a teraz zaprzeczają
temu: „nie jest mocą” („Skorowidz do publikacji Towarzystwa StraŜnica 1986-2000” 2003 s.
111)?
Trójca Święta
Nie będziemy tu przedstawiać pytań do Świadków Jehowy z zakresu teologii czy
chrystologii, a jedynie takie, które nawiązują do uŜywania słowa „Trójca”.
Gdzie w Biblii znaleźli zakaz uŜywania słowa „Trójca”?
Czy występowanie Ojca, Syna i Ducha Świętego razem (np. Mt 28:19) neguje uŜycie
słowa „trzej”, czy „Trójca”?
Jeśli jednym z ich zarzutów jest to, Ŝe słowo „Trójca” nie występuje w Biblii, to czy
sami uŜywają tylko terminów zaczerpniętych z Pisma Świętego?
Gdzie w Biblii występują waŜne terminy w ich nauce np.: „organizacja”, „teokracja”,
„rząd”, „towarzystwo”, „prezes”, „ciało kierownicze”, „rok 1914”?
Gdzie w Biblii znaleźli określenie, które przydzielają Bogu: „Bóg jest seniorem, a
Jezus juniorem...” („Czy wierzyć w Trójcę” 1989 s. 16)?
Gdzie w Biblii znaleźli nazywanie Ducha Świętego „prądem elektrycznym”, a Boga
„akumulatorem”: „‘Moc’ moŜna by przyrównać do energii nagromadzonej w akumulatorze, a
7
‘siłę’ do prądu elektrycznego, który z niego płynie. ‘Siła’ zatem dokładniej oddaje (...) ducha
BoŜego, co potwierdza się przy badaniu Pisma Świętego” („Wnikliwe poznawanie Pism”
2006 t. I, s. 498)?
Gdzie w Biblii znaleźli określanie Boga „Dyspozytorem”: „Kiedy zostanie stoczony
Armagedon? Jehowa, Wielki Dyspozytor czasu postanowił, Ŝe Armagedon ma być
zamknięciem ‘czasu końca’. Jest on obecnie bliski” („Od raju utraconego do raju
odzyskanego” 1960 s. 205)?
Gdzie w Biblii znaleźli określanie Boga „Rachmistrzem”: „Przez tą metodę Jehowa,
który jest akuratnym Rachmistrzem względem swoich zamiarów, obrazowo przepowiedział,
Ŝe ‘czasy pogan’, albo ‘siedem czasów’, będą się przedłuŜać aŜ do jesieni r. 1914 po Chr.”
(„Prawda was wyswobodzi” 1946 s. 224)?
Gdzie w Biblii znaleźli określanie Boga „Dziadkiem”:
„słusznie zwracają się do Jehowy jako swego Ojca, poniewaŜ on poprzez Ojca
wieczności, Chrystusa Jezusa, będzie ich ‘Dziadkiem’...” (StraŜnica Nr 2, 1954 s. 9);
„Jehowa jako pełen miłości ‘Dziadek’ i Jego uniwersalna organizacja jako czuła
‘Babka’ zawsze będą wspólnie okazywać miłość i dobroć swym wnukom, swym bogobojnym
potomkom na ziemi” (StraŜnica Nr 11, 1957 s. 22);
In such a way the heavenly Father of Jesus Christ will become the heavenly
Grandfather of the restored human family. ( Worldwide Security Under the ‘Prince of Peace’
1986 s. 169);
Therefore, they properly address God as “Father” because he will, in effect, be their
Grandfather through the “Eternal Father,” Jesus Christ. (ang. StraŜnica 01.08 1995 s. 13).
[polski odpowiednik nie zamieszcza słowa „Dziadek”: „Słusznie więc nazywają Boga
‘Ojcem’, poniewaŜ przez ‘Ojca na wieki’, Jezusa Chrystusa, istotnie stanie się On ich
Wspaniałym Ojcem” StraŜnica Nr 15, 1995 s. 13]
To tylko niektóre przykłady terminów dotyczących Boga, którymi Świadkowie
Jehowy go określają.
RównieŜ Jezusa nazywają słowami, których brak w Biblii. Oto kilka przykładów.
Gdzie w Biblii znaleźli określanie Jezusa „Urzędnikiem”: „Stanowisko, jako
Naczelnego Wykonawczego Urzędnika Jehowy postawiło jednorodzonego Syna w
najwyŜszym połoŜeniu...” („Prawda was wyswobodzi” 1946 s. 40)?
Gdzie w Biblii znaleźli określanie Jezusa „Deputowanym”: „Jehowa wydelegował
swego umiłowanego Syna jako swego wielkiego Deputowanego lub Ambasadora, nazwanego
Jego ‘Posłańcem’, by ten dokonał swojej pracy przygotowawczej” („Stworzenie” 1928 s.
352).
Gdzie w Biblii znaleźli określanie „Marszałkiem”: „Ufając w pełni Władcy
Wszechświata, Jehowie Bogu, oraz Jego Marszałkowi Polnemu, Jezusowi” (StraŜnica Rok
CVIII [1987] Nr 18 s. 27)?
Maryja
Dlaczego, jeśli nazywają Jezusa „bogiem”, nie nazywają Maryi „Matką boŜą”?
8
Dlaczego, jeśli w swej Biblii nazywają Jezusa „Bogiem” (J 20:28), Jego matki nie
nazywają „Matką BoŜą”?
Dlaczego, za swoją Biblią, nie nazywają Maryi „matką mego Pana” (Łk 1:43)?
Dlaczego, jeśli twierdzą, Ŝe jest Ona od roku 1918 Ŝywą osobą (zmartwychwstałą), nie
mogą się do niej zwracać?
Dlaczego wolno im zwracać się do innych Ŝywych osób na ziemi, a do Niej Ŝywej nie?
Dlaczego mówią, Ŝe Maryja miała wiele dzieci, skoro te wymienione w Biblii ani razu
nie są nazwane „Jej dziećmi”?
Dlaczego nie podoba im się, gdy my nazywamy Maryję „królową”, a sami uczą o tym
podobnie: „JeŜeli Maria do śmierci pozostała wierna, teraz sprawuje władzę w niebie z
innymi spośród 144 000 współkrólów Chrystusa...” (Przebudźcie się! Nr 9, 1996 s. 22)?
Dlaczego nie podoba im się, Ŝe nauczamy o wniebowzięciu Maryi, a sami uczą o tym
podobnie: „Maria umarła (...) pogrąŜona w śnie śmierci aŜ do ustalonego przez Boga czasu, w
którym została wskrzeszona do nieśmiertelnego Ŝycia w niebie jako stworzenie duchowe (...)
przebywając teraz z Jehową Bogiem i Jezusem Chrystusem!” (StraŜnica Nr 22, 1994 s. 31)?
Skoro uczą, Ŝe Maryja złoŜyła ofiarę (Łk 2:24) „za grzechy”, to co było Jej grzechem,
czy urodzenie Jezusa:
„ZłoŜenie po urodzeniu Jezusa ofiary za grzechy dowodzi, Ŝe Maria uznawała siebie
za osobę grzeszną...” (StraŜnica Nr 4, 1994 s. 28)?
Skoro uczą, Ŝe Maryja złoŜyła ofiarę za grzechy, to jak wytłumaczą to, Ŝe bezgrzeszny
Jezus teŜ jest objęty tym, bo mowa jest o „upływie dni ich oczyszczenia” (Łk 2:22)?
Święty Piotr
Dlaczego uczą, Ŝe Piotr nie jest pierwszym z Apostołów, skoro ich Biblia podaje:
„pierwszy - Szymon zwany Piotrem” (Mt 10:2)?
Dlaczego nazywają Piotra „rzecznikiem apostołów” („Wnikliwe poznawanie Pism”
2006 t. I, s. 878; t. II, s. 375), skoro Biblia go tak nie nazywa?
Dlaczego uczą, Ŝe Piotr „nigdy nie był w Rzymie” („Skorowidz do publikacji
Towarzystwa StraŜnica 1986-2000” 2003 s. 362), skoro Biblia nie zawiera takiego
zaprzeczenia?
Dlaczego choć brak potwierdzenia historycznego, Ŝe Piotr był w rzeczywistym
Babilonie, nie godzą się z tym, Ŝe moŜe to oznaczać Rzym (1P 5:13)?
Dlaczego są potwierdzenia historyczne, Ŝe Piotr był w Rzymie i tam zginął, a brak jest
takich potwierdzeń dla Babilonu?
9
Dlaczego Szczepan zamienił słowo „Damaszek” na „Babilon”, a Piotr nie mógłby
zamienić „Rzymu” na „Babilon” (w Dz 7:43 Szczepan uŜył słowo „Babilon”, a werset ten jest
cytatem z Am 5:27, gdzie wymienia się „Damaszek”)?
Skąd wiedzą do jakiego Babilonu poszedł Piotr, skoro uczeni wskazują, Ŝe trzy
miejscowości zwano w tamtym czasie „Babilonem”: „Ci, którzy usiłowali dowieść, Ŝe Piotr
nigdy nie był w Rzymie, próbowali rozumieć termin ‘Babilon’ dosłownie, przy czym jedni
opowiadali się za sławnym Babilonem w Mezopotamii, gdzie Piotr miał rzekomo prowadzić
równieŜ swoją działalność apostolską, inni zaś umiejscawiają ten Babilon w środkowym
Egipcie, niedaleko Memfis, gdzie według Strabona (XVII, 1,30) istniała wojskowa placówka
rzymska o nazwie Babilonia, gdzie równieŜ Piotr miałby się znaleźć pod koniec swego Ŝycia”
(„Św. Piotr. śycie i dzieło” bp K. Romaniuk, Katowice 1995, s. 129-130)?
Który werset Biblii gwarantował do roku 2000 prezesowi Towarzystwa StraŜnica
kierownictwo nad całą organizacją Świadków Jehowy: „Przez wiele lat prezes korporacji
pensylwańskiej był zarazem najwaŜniejszym członkiem Ciała Kierowniczego. Teraz miało się
to zmienić” (StraŜnica Nr 2, 2001 s. 29)?
Imię BoŜe
Dlaczego wstawili do Nowego Testamentu imię Jehowa, choć nie ma ani jednego
skrawka papirusu Nowego Testamentu z tym imieniem?
Dlaczego uwaŜają, Ŝe Jezus uŜywał imienia Jehowa, skoro w Biblii jest wiele Jego
modlitw, a ani jedna nie zawiera go („Abba, Ojcze” Mk 14:35-36, „Eloi (...) to znaczy: BoŜe
mój” Mk 15:34, „Ojcze nasz” Mt 6:9, „Ojcze” J 11:41, „Ojcze, Panie nieba i ziemi” Mt 11:25,
„Ojcze Święty” J 17:11, „Ty, Ojcze” J 17:5, „Ojcze sprawiedliwy” J 17:25)?
Dlaczego w związku z tym uczą: „Dla Jezusa imię BoŜe musiało mieć Ŝywotne
znaczenie, bo nieraz wymieniał je w swoich modlitwach” („Imię BoŜe, które pozostanie na
zawsze” 1987 s. 5)?
Dlaczego Jezus (który wg nich uŜywał imienia Jahwe) ani razu nie upomniał śydów
za brak wymawiania imienia Jahwe, skoro oni odstąpili od uŜywania go?
Dlaczego śydzi nie postawili Jezusowi zarzutu za uŜywanie imienia Jahwe, którego
oni nie uŜywali (nie wolno było go uŜywać)?
Dlaczego uwaŜają, Ŝe w Nowym Testamencie trzeba zmienić wszędzie określenie
„anioł Pański” na „anioł Jehowy”, skoro aniołowie przynaleŜą teŜ do Jezusa, który jest Panem
i ich współwłaścicielem (Ap 22:16, Mt 13:41, 16:27, 24:31 por. J 17:10)?
Dlaczego w usta Maryi i ElŜbiety włoŜyli imię Jehowa nie mając Ŝadnych dowodów,
Ŝe one tak powiedziały:
„Maria zaś rzekła: ‘Dusza moja wywyŜsza Jehowę’” Łk 1:46;
„ElŜbieta (...) mówiąc: ‘Tak postąpił ze mną Jehowa w tych dniach...’” (Łk 1:24-25)?
Dusza nieśmiertelna i raj
Dlaczego raz mówią, Ŝe dusza nie istnieje, a innym razem, Ŝe dusza umiera?
10
Dlaczego twierdzą, Ŝe dusze nie egzystują, skoro ich Biblia podaje co innego:
„ujrzałem pod ołtarzem dusze pozabijanych (...) I zawołały donośnym głosem, mówiąc:
‘DokądŜe, Wszechwładny Panie, święty i prawdziwy, będziesz się wstrzymywał z
osądzaniem i pomszczeniem naszej krwi (...)?’ I kaŜdemu dano długą szatę; i powiedziano im,
aby odpoczęli jeszcze przez krótki czas, aŜ będzie uzupełniona liczba równieŜ ich
współniewolników i braci, którzy mają zostać zabici, tak jak i oni” Ap 6:9-11.
Dlaczego te dusze (Ap 6:9-11) mogą mówić, wypowiadają konkretne słowa, zwracają
się do nich inni i otrzymują one białe szaty?
Dlaczego uczą, Ŝe „nasze” dusze nie egzystują, a według ich nauki duchy osób (osoby
w ciałach duchowych) ich zmarłych z klasy niebiańskiej niewidzialnie egzystują od roku
1918?
Dlaczego wszystkie wersety biblijne, które przytaczają przeciw egzystencji naszych
dusz, nie dotyczą egzystencji ich duchów, Ŝyjących od roku 1918?
Dlaczego przedstawiają takie oto dywagacje o egzystencji ich duchów od roku 1918:
„Z tego by wynikało, Ŝe pierwsze zmartwychwstanie rozpoczęło się między rokiem
1914 a 1935. Czy jego początek da się ustalić jeszcze dokładniej? (...) Czy moŜna zatem
przyjąć, Ŝe skoro Jezus zasiadł na tronie jesienią 1914, to jego wierni namaszczeni
naśladowcy zaczęli powstawać do Ŝycia trzy i pół roku później, wiosną 1918 roku? Istnieje
taka moŜliwość. ChociaŜ nie znajduje bezpośredniego potwierdzenia w Biblii, pozostaje w
zgodzie z wersetami wskazującymi, Ŝe pierwsze zmartwychwstanie zaczęło się odbywać
wkrótce po rozpoczęciu się obecności Chrystusa” (StraŜnica Nr 1, 2007 s. 28)?
Dlaczego tę swoją naukę o niewidzialnej egzystencji duchów od roku 1918 zmienili,
wcześniej ucząc o roku 1878:
„objął władzę jako Król w niebie na wiosnę roku 1878. Badacze spodziewali się
otrzymać wówczas nagrodę niebiańską. Kiedy tak się nie stało, doszli do przekonania, Ŝe jeśli
namaszczonym naśladowcom Jezusa ma przypaść razem z nim udział w Królestwie, więc
musiało się wtedy rozpocząć zmartwychwstanie do Ŝycia duchowego dla tych, którzy zasnęli
w śmierci” („Świadkowie Jehowy głosiciele Królestwa BoŜego” 1995 s. 632).
Dlaczego nie powiedzą otwarcie, Ŝe ta ich nauka o egzystencji duchów od roku 1918,
czy 1878, jest ‘imitacją’ nauki o duszy nieśmiertelnej?
Dlaczego uczą, Ŝe łotr będzie Ŝył na ziemi, a Jezus w niebie, skoro On powiedział mu
„ze Mną będziesz” (Łk 23:43)?
Dlaczego twierdzą, Ŝe raj z Łk 23:43 to ziemia, skoro raj z Ap 2:7 identyfikują z
niebem (zwycięzcy z raju Boga zasiadają teŜ na tronie, czyli w niebie - Ap 2:7 i 3:11)?
Dlaczego w 2Kor 12:2-4 „niebo” jest wymiennie uŜyte ze słowem „raj”?
Jak z powyŜszego materiału widzimy, my równieŜ moŜemy postawić Świadkom
Jehowy wiele pytań, na które oni z łatwością nie dadzą odpowiedzi.
KaŜdy wnikliwy dyskutant, który rozmawiał wiele razy z nimi, sam znajdzie
kilkanaście innych zagadnień i pytań na które chciałby usłyszeć odpowiedzi od głosicieli
Towarzystwa StraŜnica.
11
W tym opracowaniu przedstawiliśmy tylko 12 tematów, a w kaŜdym z nich po kilka
przykładowych zapytań. Kolejne zagadnienia i pytania do nich pozostawiamy inwencji i
pomysłowości czytelników tego artykułu.
Na koniec składam podziękowanie J. Romanowskiemu z Warszawy za inspirację i
zmobilizowanie mnie do napisania tego artykułu.
12