Chirurgia wykład 3 (część I) – Historia chirurgii naczyniowej Św. Kosma i Damian patroni chirurgii
Odnaleziony w 1872 r. przez niemieckiego egiptologa Georga Ebersa papirus z 1550 r. p. n. e.
wspomina o badaniu tętna na kończynach, żylakach kończyn dolnych.
Pierwsze znane opisy tętniaków pochodzą z II w. n. e. – opisane przez rzymskiego lekarza Antyllosa.
Galen (130—200) pracując jako lekarz gladiatorów miał sposobność leczyć urazy naczyń zalecając ucisk za pomocą bandaża.
Aetius z Amidy (502—575) bizantyjski lekarz, operował tętniaki powstałe w dole łokciowym w wyniku upustów krwi.
Andreas Vesalius (1514—1564) jako pierwszy rozpoznał tętniaki aorty brzusznej.
Ambroise Pare (1510—1590) jako pierwszy w epoce nowożytnej podwiązywał tętnice w przypadku ich zranienia.
William Harley (1578—1657) pierwszy opisał we właściwy sposób układ krwionośny człowieka.
W 1817 r. sir Astley Cooper operując bez znieczulenia podwiązał z dostępu przezotrzewnowego aortę brzuszną (pęknięty tętniak t. biodrowej).
W 1847 r. Rudolph Virchow wprowadził pojęcie zatoru.
Pod koniec XIX w. podwiązywanie naczyń często doprowadzające do zgorzeli kończyny zaczęto zastępować chirurgią rekonstrukcyjną.
W 1902 r. ukazała się we Francji praca Pt. „Technika operacyjna zespoleń naczyniowych i transplantacji narządów” napisana przez Alexisa Carrela (1873—1944). W 1912 r.
otrzymał za swoje badania nagrodę Nobla.
Pierwszy przeszczep naczyniowy u człowieka 1906 r. dr Jose Goyanes po usunięciu tętniaka tętnicy podkolanowej wszył w jego miejsce odcinek żyły podkolanowej.
1914—1917 Romuald Węgłowski u pięćdziesięciu pięciu rannych z uszkodzeniem naczyń wszczepił własnopochodny odcinek żyły.
23 stycznia 1896 (Wiedeń) Edward Haschek, Otto Lindenthal – mikstura Reichmanna (kreda, cynober, ropa naftowa).
1911 r. pierwsze zakończone powodzeniem usunięcie zatoru z tętnicy udowej Georges Labey (1873—1952).
Cid dos Santos pierwsza endarteriectomia.
- 1 -
Reynaldo dos Santos wprowadził do praktyki aortografię z bezpośredniego nakłucia.
Dr Frossman – badania nad kaniulacją komór serca (pierwsze badania wykonywał na sobie) 1948 Jean Kunlin wykonał pomost udowopodkolanowy u pacjenta z niedrożnością pochodzenia miażdżycowego (wcześniej wykonywano wyłącznie z przyczyn urazowych).
Sven—Ivar Selinger 1953 – technika przezskórnego nakłucia naczynia krwionośnego.
1951 Charles Dubost u 50—letniego chorego wyciął tętniaka aorty brzusznej a ubytek uzupełnił allograftem tętniczym.
1952 Amerykanie AB Voorhes, A. Jareczki i AH Blakemore wprowadzili do użycia protezy naczyń z tworzywa sztucznego.
1964 Charles Dotter wykonał pierwszą przezskórną wewnątrznaczyniową plastykę tętnicy udowej.
1974 A. Gruntzig i W. Hopff wprowadzili do użycia balon do angioplastyki przezskórnej.
To tube or not to tube?:
• What is the fate of iliac arteries after tube graft implantation?
• Should implantation of tube graft prothesis in AAA reconstruction be routinely recommended?1
Treatment options (surgical):
• by—pass aortobifemoralis
• by—pass aortobiliacealis
• straight “tube” protesis2
1992 N. Volodos zademonstrował metodę protezowania tętniaków aorty przy użyciu stentów.
Każdy kto nie udostępnia posiadanych materiałów jest kurwą3!
1 Protezować czy nie protezować:
•
Jaki jest los tętnic biodrowych po wszczepieniu protez?
•
Czy implantacja protez powinna być rutynowo rekomendowana w rekonstrukcji AAA?
2 Możliwości leczenia (chirurgicznego):
•
by pass aortoudowy
•
by pass aortopęcherzykowy (?)
•
prosta „rurowata” proteza
3 kutwą
- 2 -