ZASADA ASYMILACJI:Zwana też zasadą zrównania w prawach,

równego traktowania. Polega na tym, że każdy kraj, który jest członkiem

konwencji, winien udzielać obywatelom innych krajów członkowskich

takiej samej ochrony prawnej, jakiej udziela swoim obywatelom. Z.as.

oznacza całkowite zrównanie w dziedzinie ochrony własności przemysłowej

cudzoziemców z własnymi obywatelami, a także obcych firm z firmami

krajowymi.

ZASADA PRIORYTETU KONWENCYJNEGO:Zwana też zasadą

pierwszeństwa polega na tym, że na podstawie pierwszego prawidłowego

zgłoszenia dokonanego w jednym z krajów – sygnatariuszy konwencji, przy

dokonywaniu zgłoszeń w innych krajach należących do konwencji

paryskiej, za datę pierwszeństwa do uzyskania praw wyłącznych uważa się

w tych innych krajach datę pierwszego prawidłowego zgłoszenia w

jednym z krajów członkowskich konwencji paryskiej. Prawo pierwszeństwa

jest ograniczone w czasie.

ZASADA OCHRONY PRAW OSÓB TRZECICH:Zwana też zasadą

„używaczy uprzednich”, czyli osób, które korzystały z wynalazku lub przygotowały

warunki niezbędne do korzystania, zanim inna osoba dokonała zgłoszenia tego

wynalazku w urzędzie patentowym. Wobec używaczy uprzednich wyłączność

wynikająca z patentu nie ma zastosowania. Oznacza to, że właściciel patentu nie

może zabronić im dalszego stosowania danego wynalazku, jednak tylko w

dotychczasowym rozmiarze.

ZASADA OBOWIĄZKU STOSOWANIA OPATENTOWANEGO

WYNALAZKU W celu zapobieżenia nadużywaniu monopolu patentowego

wprowadzono zasadę, że właściciel patentu ma obowiązek zastosować go

lub udzielić licencji zainteresowanym jego stosowaniem w przeciągu

określonego czasu, zwykle 4 lat od zgłoszenia lub 3 lat od udzielenia

patentu pod groźbą utraty praw przez zastosowanie tzw. licencji

przymusowej, bądź poprzez unieważnienie

ZASADA TERYTORIALNOŚCI Zasada ta oznacza, że prawo wyłączności jest

przyznawane na określone terytorium, które znajduje się w zasięgu instytucji

udzielających ochrony, zwykle terytorium państwa (niekoniecznie: Europejski

Patent) i jest niezależne od udzielenia patentu w innym kraju. Zasada terytorialności

uzupełniana jest zasadą czasowości, czyli ograniczenia trwania prawa wyłączności w

czasie

ZASADA PRZYWILEJU KOMUNIKACYJNEGO Zasada przywileju

komunikacyjnego nie pozwala właścicielowi patentu dochodzić swoich

praw, jeżeli opatentowany wynalazek został – bez zgody właściciela

zastosowany na środku komunikacji, pod warunkiem, że jest immanentnie

związany z funkcją tego środka (samolotu, statku, wagonu itp.). Jeżeli

jednak środek transportu spełnia funkcję towaru , właściciel patentu

może skutecznie dochodzić

Działalność twórcza- jest to działanie kreatywne, tworzące coś nowego,

oryginalnego, coś czego dotąd nie było (nie ma znaczenia dla ochrony

prawno-autorskiej wartość utworu, jego walory estetyczne czy moralne,

ani jego treść merytoryczna; z ochrony prawnej korzystają zarówno

utwory o wysokich walorach literackich lub artystycznych, jak i utwory

miernej wartości) indywidualny charakter piętno osobiste,

niepowtarzalny charakter formy przejawiający się w ujęciu tematu i

sposobie jego wyrażenia (utwór nie ma charakteru indywidualnego, jeżeli

forma w jakiej jest wyrażony, będzie typowa dla danego rodzaju dzieła,

np. typowe rysunki techniczne, typowe tabele, zestawienia alfabetyczne)

ustalenie utworu jego uzewnętrznienie, nadanie mu takiej postaci,

również nietrwałej, która pozwala na zapoznanie się z utworem co

najmniej jednej osobie poza samym twórcą (wygłoszenie wykładu lub

przemówienia, wykonanie improwizacji muzycznej lub słownej) utrwalenie

utworu sporządzenie pierwszego nośnika materialnego, tzn. nadanie

utworowi takiej postaci materialnej, która umożliwia zapoznanie się z

utworem dowolnej liczbie osób w dowolnym czasie (sporządzenie rękopisu

lub maszynopisu, nagranie utworu muzycznego na taśmie) zwielokrotnienie

utworu sporządzenie kolejnych egzemplarzy utworu na podstawie

pierwszego nośnika rozpowszechnienie utworu publiczne udostępnienie

utworu za zgodą twórcy, przy czym utwór rozpowszech-niony

niekoniecznie musi być zwielokrotniony (rozpowszechnieniem jest np.

publiczne wykonanie utworu dla którego nie ma zapisu słownego lub

nutowego) utwór opublikowany taki, który został za zgodą twórcy

zwielokrotniony i którego egzemplarze zostały publicznie udostępnione

korzystanie z utworu możliwość używania utworu, osiągania korzyści z

tytułu jego posiadania rozporządzanie utworem możliwość dysponowania

utworem, zarządzania sposobem korzystania z niego.

pola eksploatacji są to formy i sposoby, w jakich utwór może być

używany; w ustawie są wymienione przykładowo: *utrwalenie,

*zwielokrotnianie określoną techniką, *wprowadzanie do obrotu,

*wprowadzanie do pamięci komputera, *publiczne wykonywanie albo

publiczne odtworzenie, *wystawienie, *wyświetlenie, *najem, *dzierżawa,

*nadanie za pomocą wizji lub fonii przewodowej albo bezprzewodowej

przez stację naziemną, *nadanie za pośrednictwem satelity,

*równoczesne i integralne nadanie utworu nadawanego przez inną

organizację radiową lub telewizyjną (mogą być jeszcze inne sposoby

korzystania z utworu lub używania go, które zainteresowani eksploatacją

utworu mogą określić w umowie); należy pamiętać: każda odmienna

technika korzystania z utworu stanowi odrębne pole eksploatacji)

wprowadzenie utworu do obrotuto przeniesienie własności egzemplarza

utworu lub inne rozporządzenie tym egzemplarzem przez uprawnionego, z

tym że jeżeli umowa między stronami nie stanowi inaczej, przeniesienie

własności egzemplarza utworu (np. sprzedaż książki lub płyty) nie

powoduje przejścia autorskich praw majątkowych na nabywcę, a

przeniesienie autorskich praw majątkowych nie przenosi na nabywcę

własności egzemplarza utworu.

ZASADA ASYMILACJI: Zwana też zasadą zrównania w prawach,

równego traktowania. Polega na tym, że każdy kraj, który jest członkiem

konwencji, winien udzielać obywatelom innych krajów członkowskich

takiej samej ochrony prawnej, jakiej udziela swoim obywatelom. Z.as.

oznacza całkowite zrównanie w dziedzinie ochrony własności przemysłowej

cudzoziemców z własnymi obywatelami, a także obcych firm z firmami

krajowymi.

ZASADA PRIORYTETU KONWENCYJNEGO:Zwana też zasadą

pierwszeństwa polega na tym, że na podstawie pierwszego prawidłowego

zgłoszenia dokonanego w jednym z krajów – sygnatariuszy konwencji, przy

dokonywaniu zgłoszeń w innych krajach należących do konwencji

paryskiej, za datę pierwszeństwa do uzyskania praw wyłącznych uważa się

w tych innych krajach datę pierwszego prawidłowego zgłoszenia w

jednym z krajów członkowskich konwencji paryskiej. Prawo pierwszeństwa

jest ograniczone w czasie.

ZASADA OCHRONY PRAW OSÓB TRZECICH:Zwana też zasadą

„używaczy uprzednich”, czyli osób, które korzystały z wynalazku lub przygotowały

warunki niezbędne do korzystania, zanim inna osoba dokonała zgłoszenia tego

wynalazku w urzędzie patentowym. Wobec używaczy uprzednich wyłączność

wynikająca z patentu nie ma zastosowania. Oznacza to, że właściciel patentu nie

może zabronić im dalszego stosowania danego wynalazku, jednak tylko w

dotychczasowym rozmiarze.

ZASADA OBOWIĄZKU STOSOWANIA OPATENTOWANEGO

WYNALAZKU W celu zapobieżenia nadużywaniu monopolu patentowego

wprowadzono zasadę, że właściciel patentu ma obowiązek zastosować go

lub udzielić licencji zainteresowanym jego stosowaniem w przeciągu

określonego czasu, zwykle 4 lat od zgłoszenia lub 3 lat od udzielenia

patentu pod groźbą utraty praw przez zastosowanie tzw. licencji

przymusowej, bądź poprzez unieważnienie

ZASADA TERYTORIALNOŚCI Zasada ta oznacza, że prawo wyłączności jest

przyznawane na określone terytorium, które znajduje się w zasięgu instytucji

udzielających ochrony, zwykle terytorium państwa (niekoniecznie: Europejski

Patent) i jest niezależne od udzielenia patentu w innym kraju. Zasada terytorialności

uzupełniana jest zasadą czasowości, czyli ograniczenia trwania prawa wyłączności w

czasie

ZASADA PRZYWILEJU KOMUNIKACYJNEGO Zasada przywileju

komunikacyjnego nie pozwala właścicielowi patentu dochodzić swoich

praw, jeżeli opatentowany wynalazek został – bez zgody właściciela

zastosowany na środku komunikacji, pod warunkiem, że jest immanentnie

związany z funkcją tego środka (samolotu, statku, wagonu itp.). Jeżeli

jednak środek transportu spełnia funkcję towaru , właściciel patentu

może skutecznie dochodzić

Działalność twórcza- jest to działanie kreatywne, tworzące coś nowego,

oryginalnego, coś czego dotąd nie było (nie ma znaczenia dla ochrony

prawno-autorskiej wartość utworu, jego walory estetyczne czy moralne,

ani jego treść merytoryczna; z ochrony prawnej korzystają zarówno

utwory o wysokich walorach literackich lub artystycznych, jak i utwory

miernej wartości) indywidualny charakter piętno osobiste,

niepowtarzalny charakter formy przejawiający się w ujęciu tematu i

sposobie jego wyrażenia (utwór nie ma charakteru indywidualnego, jeżeli

forma w jakiej jest wyrażony, będzie typowa dla danego rodzaju dzieła,

np. typowe rysunki techniczne, typowe tabele, zestawienia alfabetyczne)

ustalenie utworu jego uzewnętrznienie, nadanie mu takiej postaci,

również nietrwałej, która pozwala na zapoznanie się z utworem co

najmniej jednej osobie poza samym twórcą (wygłoszenie wykładu lub

przemówienia, wykonanie improwizacji muzycznej lub słownej) utrwalenie

utworu sporządzenie pierwszego nośnika materialnego, tzn. nadanie

utworowi takiej postaci materialnej, która umożliwia zapoznanie się z

utworem dowolnej liczbie osób w dowolnym czasie (sporządzenie rękopisu

lub maszynopisu, nagranie utworu muzycznego na taśmie) zwielokrotnienie

utworu sporządzenie kolejnych egzemplarzy utworu na podstawie

pierwszego nośnika rozpowszechnienie utworu publiczne udostępnienie

utworu za zgodą twórcy, przy czym utwór rozpowszech-niony

niekoniecznie musi być zwielokrotniony (rozpowszechnieniem jest np.

publiczne wykonanie utworu dla którego nie ma zapisu słownego lub

nutowego) utwór opublikowany taki, który został za zgodą twórcy

zwielokrotniony i którego egzemplarze zostały publicznie udostępnione

korzystanie z utworu możliwość używania utworu, osiągania korzyści z

tytułu jego posiadania rozporządzanie utworem możliwość dysponowania

utworem, zarządzania sposobem korzystania z niego.

pola eksploatacji są to formy i sposoby, w jakich utwór może być

używany; w ustawie są wymienione przykładowo: *utrwalenie,

*zwielokrotnianie określoną techniką, *wprowadzanie do obrotu,

*wprowadzanie do pamięci komputera, *publiczne wykonywanie albo

publiczne odtworzenie, *wystawienie, *wyświetlenie, *najem, *dzierżawa,

*nadanie za pomocą wizji lub fonii przewodowej albo bezprzewodowej

przez stację naziemną, *nadanie za pośrednictwem satelity,

*równoczesne i integralne nadanie utworu nadawanego przez inną

organizację radiową lub telewizyjną (mogą być jeszcze inne sposoby

korzystania z utworu lub używania go, które zainteresowani eksploatacją

utworu mogą określić w umowie); należy pamiętać: każda odmienna

technika korzystania z utworu stanowi odrębne pole eksploatacji)

wprowadzenie utworu do obrotuto przeniesienie własności egzemplarza

utworu lub inne rozporządzenie tym egzemplarzem przez uprawnionego, z

tym że jeżeli umowa między stronami nie stanowi inaczej, przeniesienie

własności egzemplarza utworu (np. sprzedaż książki lub płyty) nie

powoduje przejścia autorskich praw majątkowych na nabywcę, a

przeniesienie autorskich praw majątkowych nie przenosi na nabywcę

własności egzemplarza utworu.