Operatory arytmetyczne: Instrukcja lub funkcja Matlab'a

Przykłady

4.+A do każdego elementu macierzy A grid on /off pokazanie/ukrycie siatki

%rysuje f-cję y w przedziale od 0 do dodaje 4

axis on/off pokazanie lub ukrycie osi %2pi z krokiem co 0.1

A.^2 podnosi do kwadratu każdy axis equal zrównanie jednostek na obu x=[0:0.1:2*pi]; element macierzy A

osiach

y=cos(x)+sin(3*x);

Operatory :

axis square wykres na obszarze plot(x,y)

break natychmiastowe przerwanie pętli kwadratowym

%sumuje po kolei liczny od n do m continue wznowienie pętli od początku axis ([xmin xmax ymin ymax])

%

sqrt pierwiastek

określenie ręcznie zakresów osi

function suma=f6(n,m)

abs wartość bezwzględna

hold on tryb dodawania nowych suma=0;

exp e do potęgi x

wykresów na bierzącym wykresie

for i=n:m

log logarytm naturalny

hold off tryb zastępowania suma=suma+i;

log2 logarytm o podstawie 2

istniejącego wykresu nowym

end

log10 logarytm o podst 10

figure (h) wybór rysunku o

sign znak

identyfikatorze h jako bieżącego,

disp(['suma = ',int2str(suma)])

mod reszta z dzielenia

jeśli rysunek nie istnieje zostanie function ln2=ln2(e1)

sin(), cos(), tan(), cot() funkcje zainicjowany pusty bieżący rysunek

%obliczanie ln2 z dokladnoscia e1

trygonometryczne

subplot(m,n,i) podzielenie bierzącegu

sinh(), cosh(), tanh(), coth() rysunku siatka prostokątną mxn i

krok=2;

hiperboliczne

aktywowanie elementu i

wartosc=1-1/krok;

asin(), acos(), atan(), acot() nr = figure Otwiera nowe okno zm=1;

odwrotne do trygonometrycznych

graficzne o numerze nr. Może być

p=1;

round zaokrągla do najbliższej pominięta jeśli wystarcza nam tylko

całkowitej

jedno okno graficzne.

while abs(wartosc-zm)>e1

ceil zaokrąglenie w górę (dosłownie: figure(nr) Uaktywnia okno o numerze

%disp(['zm ' num2str(zm)])

sufit)

nr jeśli takie istnieje a jeśli nie

%disp(['wartosc '

fix zaokrągla w stronę zera

istnieje to tworzy nowe okno i nadaje num2str(wartosc)]) floor zaokrągla w dół (dosłownie: mu numer nr.

%disp(['krok ' num2str(krok)]) podłoga)

plot(x,y) Dla danych wektorów x,y zm=wartosc;

imag część urojona liczby zespolonej rysuje wykres liniowy

krok=(krok+1);

real część rzeczywista liczby plot(y) Wykres liniowy wartości y a wartosc=wartosc-(1/(krok*((-

zespolonej

na osi x są ich numery

1)^p)));

gcd największy wspólny podzielnik plot(x1,y1, x2,y2, ...) umożliwia p=p+1;

lcm najmniejsza wspólna wielokrotność rysowanie kilku wykresów w jednym

Polecnia wyświetlające macierze

oknie

end

A(:,2) dwukropek oznacza wiersze plot(x1,y1,s1, x2,y2,s2, ...)

disp(['ln2 z dokładnością '

wszystkie a 2 to wybrana druga

umożliwia rysowanie kilku wykresów

num2str(e1) ' wynosi= '

kolumna

przy czym: s1, s2 to

num2str(wartosc)])

A(:,1:2:4) wybieramy kolumny od 1 co opisane dalej łańcuchy znaków

2 do 4

określające typ linii, kolor

>> ln2(0.00001)

A(2,:) wybieramy drugi wiersz i linii oraz rodzaj znacznika punktów ln2 z dokładnością 1e-005 wynosi=

wszystkie kolumny

title('Tytuł wykresu') Definiuje 0.69314

A(:) wymusza natomiast zamianę tytuł wykresu

macierzy na wektor (kolumnami)

xlabel('opis x'); ylabel('opis y')

%sortuje wektor w rosnąco

Generowanie macierzy

Definiują opisy osi x i y

function [wout,krok]=porzadek2(W) zeros(w,k) macierz wypełniona zerami Pętle i instrukcje warunkowe

ones(w,k) macierz wypełniona n=length(W);

function [zmienne zwracane]=

jedynkami

sr=mean(W);

nazwa_funkcji

rand(w,k) macierz liczb

(parametry_wejściowe)

pseudolosowych o rozkładzie

k1=0; k2=0;

end

równomiernym

if warunek

eye(N) macierz jednostkowa

for i=1:n

instrukcje

(kwadratowa N x N z jedynkami na

if W(i)<sr k1=k1+1;

else

przekątnej głównej i zerami

w1(k1)=W(i);

instrukcje

Podstawowe operacje na macierzach else k2=k2+1;

end

A*B' mnożenie macierzy

w2(k2)=W(i);

A.*B mnożenie tablicowe macierzy while warunek

end

isequal(A,B) zwraca „1” gdy macierze instrukcje

end

A i B są identyczne

end

[w1p,krok1]=porzadek(w1);

Funkcje

switch wyrażenie

[w2p,krok2]=porzadek(w2);

% Funkcja silnia wyznacza watosc n!

case wartosc_1

krok=krok1+krok2;

function [wynik]= silnia(n)

case wartosc_2

wout=[w1p w2p];

wynik=1;

otherwise

for i=1:n

instrukcje

wynik=wynik*i;

end

end