Marszałek Józef Piłsudski

strateg

Józef Piłsudski

ur. 5 grudnia 1867 w Żułowie pod

Wilnem, zm. 12 maja 1935 w

Warszawie) – polski działacz

niepodległościowy, dowódca

wojskowy, polityk, Naczelnik Państwa

polskiego w latach 1918–1922 i

naczelny wódz Armii Polskiej od 11

listopada 1918, Pierwszy Marszałek

Polski od 1920; dwukrotny premier

Polski (1926–1928 i 1930), twórca

tzw. rządów sanacyjnych w II

Rzeczpospolitej wprowadzonych w

1926 roku po zamachu stanu.

Marszałek Piłsudski swoim życiem i

twórczością wywarł znaczący wpływ na

kształtowanie się nowych strategii w

odrodzonym państwie. Jego poglądy w tym

obszarze obarczone są jednak wpływem,

przede wszystkim Napoleona oraz innych

osób.

Jego tezy interdyscyplinarne i ponadczasowe

pozwalają na pełne zrozumienie otoczenia

i środowiska, w których powstały. Dają

nam kierunek w analizie form i metod

funkcjonowania na niwie polityki i wojny.

Epoka, w której przyszło mu żyć i tworzyć,

była bardzo bogata w przykłady

pozytywne i negatywne postaw

bohaterskich i patriotycznych. Na tej

podstawie kreowana przez Piłsudskiego

metoda widzenia i analizowania

rzeczywistość była bardzo dosadna i

konkretna, nie dająca możliwości

polemizowania.

• „….Chodzi o to, aby armia była silna i

daleka od kłótni partyjnych.”

Apolityczność armii gwarantuje obronę

suwerenności państwa a nie interesów

określonego ugrupowania politycznego.

• W obszarze dotyczącym armii, strategii i

taktyki widać wpływ jego też, które mają

odzwierciedlenie w regulaminowych i

proceduralnych zapisach. O to przykłady

sentencji, które są po dostosowaniu do

wymogów współczesnego pola walki,

znalazły zastosowanie w teorii walki.

• — Trzeba myśleć o wrogu i o tym, że on o

nas myśli. Trzeba pamiętać, że przestrzeń

to wróg,którego też zmóc trzeba.

• — Należy iść w granice wroga, by przenieść ciężar wojny na

obcy teren.

• — Jestem z tych, którzy szukają rozwiązania zagadnień

wojennych nie gdzie indziej, jeno właśnie w szybkości.

• — Kto naciera z energią, zawsze ma powodzenie.

• — Wyzyskać ten najpiękniejszy przywilej wojny,

niespodziankę, która zabija siłę.

• — Rysem historycznym tłumu jest, że ogląda się ona na

jednostki. Wobec tego tłum należy rozdrobnić i każdemu

odłamkowi dać komendanta.

• — Należy skierować atak na słabe strony armii, aby tą

drogą zmniejszyć wagę sił. Zniszczenie sieci komunikacji

telefonicznej i telegraficznej, zepsucie linii kolejowej,

wysadzenie mostów uniemożliwienie dowozu żywności i

ładunków, rozdrobnienie siły wojskowej za pomocą

napadów na liczne punkty i instytucje, które muszą być

strzeżone, zamachy na przedstawicieli władz i kierowników

oddziałów wojskowych, demoralizowanie armii za pomocą

propagandy antyrządowej wszystko to są środki osłabiające

siły rządu i dające nam możność uzyskania przewagi.

• — Armia podczas wojny robi tylko to,

czego jej nauczono w czasie pokoju.

• — Praca wojny jest sztuką. Sztuka tworzy

dzieła, a obiektem sztuki wojny jest

zawsze zwycięstwo.

• — Zwycięstwo samo jest niczym innym,

jak złamaniem woli przeciwnej.

• — Wyzyskać ten najpiękniejszy przywilej

wojny, niespodziankę, która zabija siłę.

• — Zwycięstwo samo jest niczym innym,

jak złamaniem woli przeciwnej.

• — Być zwyciężonym i nie ulec to

zwycięstwo, zwyciężyć i spocząć na

laurach to klęska.

Również wnioski z ówczesnej polityki

mocarstwowej Rosji, zostały zapisane
przez Piłsudskiego i nie zdezaktualizowały
się do dzisiaj.

• — Interesem Polski jest, by siła militarna

Rosji była ześrodkowana przy dalekiej od
niej granicy wschodniej.

• Panuje słuszne przekonanie, że sami, w

stosunkach normalnych, nie damy sobie
rady z najazdem i że tylko czynniki
zewnętrzne, osłabiające rząd, a więc
stawiające nas w korzystniejszych
warunkach, mogą nam dać te szanse
zwycięstwa, jakich dziś nie posiadamy.

• Wojna, w którą się Rosja uwikłała, jakieś

rozruchy wewnętrzne osłabiające państwo,

komplikacje finansowej natury, zmuszające

rząd do ujawnienia słabości – wszystko to

musi potęgować wiarę społeczeństwa w

możliwość zwycięstwa nad wrogiem, a

więc i przyczyniać się do ułatwienia

wybuchu rewolucyjnego.

• Przykłady aktualnych zmian oraz relacji

międzynarodowych świadczą dobitnie o

aktualności w/w też oraz pozwalają

przewidywać jaki będzie dalszy rozwój i

zmiany w strategii bezpieczeństwa Rosji

oraz polityce zagranicznej.

• Na bazie tych kilku przykładów można

jednoznacznie stwierdzić, że bez analizy

jego twórczości oraz czynów nie ma mowy

o prowadzeniu badań czy też

wprowadzaniu zmian w strategii, gdyż

będzie ona oderwana od rzeczywistości.

Między listopadem 1918 r., a majem 1926 r,.

rządziło Polską co najmniej 14 różnych

gabinetów, na ogół szybko upadających

wskutek rozgrywek frakcyjnych.

Józef Piłsudski tak oceniał ten stan:
• "Ponad wszystkim w Polsce zapanował

interes jednostki i partii, zapanowała

bezkarność za wszelkie nadużycia i

zbrodnie. … Ustawiczne waśnie personalne

i partyjne, jakieś dziwne rozpanoszenie się

brudu i jakiejś bezczelnej, łajdackiej

przewagi sprzedajnego nieraz elementu”.

Rozwielmożniło się w Polsce znikczemnienie

ludzi. Swobody demokratyczne zostały
nadużyte tak, że można było znienawidzić
całą demokrację. Interes partyjny
przeważał ponad wszystko.

• Partie w Polsce rozmnożyły się tak licznie,

iż stały się niezrozumiałe dla ogółu. To
wszystko skierowane było przeciw
każdemu, kto reprezentował państwo.

• Nie chcę czynić nacisku, ale ostrzegam, że

sejm i senat są instytucjami najbardziej
znienawidzonymi w społeczeństwie. …

• Cóżeście z tym państwem uczynili?

Uczyniliście zeń pośmiewisko! …

Dziękuję za uwagę