Recepta na miłość

według

Jana Pawła II

Jan Paweł II – papież głoszący

miłość



Na początku pragnę
przedstawić osobę
Jana Pawła II. Był
sługą Bożym, który
nauczał nas jak
kochać ludzi i
wybaczać im błędy i
grzechy. Prosił nas,
byśmy nigdy nie
wzgardzili miłością,
która w życiu jest
najważniejsza.

Uczył miłości całym swoim

życiem

Życie człowieka – czym ono jest?

Jest jak pochodnia, która zapala

się, jakiś czas płonie i zgaśnie.

Jedne pochodnie zaledwie się

tlą, aby wreszcie zgasnąć na

zawsze... i po nich szybko

zanika ślad, inne natomiast

palą się jasnym płomieniem,

dają światło i ciepło, wskazując

drogę idącym za nią...Takim

Człowiekiem – Pochodnią był

właśnie Papież Jan Paweł II

Zostawił nam swoją miłość



2 kwietnia 2005 r. odszedł od nas ciałem, lecz

pozostał z nami duchem. Wrócił do domu Ojca -

człowiek, który zdołał zjednoczyć świat i pokazać,

że możemy kochać bliźniego i żyć w zgodzie.

Zawsze głosił miłość

Ojciec Święty w czasie swego

pontyfikatu odbył 104

pielgrzymki i odwiedził 130

różnych krajów, niosąc słowo

Boże i miłość do ludzi.

Wszędzie, gdziekolwiek bywał,

zawsze odwiedzał ludzi

chorych, spotykał się z dziećmi

i młodzieżą. Całe życie

poświęcał Siebie do reszty:

wszystkim ludziom razem i

każdemu człowiekowi

oddzielnie. Człowieka mierzył

miarą serca, uczył miłości,

szacunku, godności,

patriotyzmu, zdołał znaleźć

wspólny język i drogę do

każdego serca, potrafił zburzyć

Miłość bliźniego

Miał tak wielkie serce, że potrafił przebaczyć temu, który

próbował Go zabić. Potrafił słowem dotrzeć do każdego, gdyż

nauki, które głosił, były proste:



patrzeć w swoje serce,



otwierać je dla bliźniego,



nie lękać się,



nie być fałszywym, lecz pomocnym dla innych,



w każdej trudnej chwili kochać i miłować Świętą Trójcę,



wzmacniać i zwiększać wspólnotę chrześcijańską,



wychować swoje dzieci według tych przykazań.

Kochał młodych

Szczególną uwagą darzył

młodzież, co wyraził w

swoich ostatnich słowach:

,,Szukałem Was,

przyszliście i za to Wam

dziękuję”. Młodzież

całego świata, a

szczególnie młodzież

polska, jest wdzięczna Mu

za to. We wszystkich

zakątkach świata ludzie

oddają ostatni hołd

Papieżowi.



Troska o rodzinę, wyrażana w dokumentach Jana Pawła II

wiązała się przede wszystkim z uznaniem jej za początek i

podstawę życia indywidualnego i społecznego każdego

człowieka.

Miłość w rodzinie.

Miłość małżeńska



Ojciec Święty podkreślał, że tylko mężczyzna i

kobieta tworzą małżeństwo i przekazują życie.



Małżonkowie to miłość, wierność i uczciwość - aż

do śmierci.



Ich miłość staje się bogactwem ich dzieci.

Miłość, rodzina, dobro

wspólne

Ojciec Święty wpisywał rodzinę w dobro

wspólne. Rodzina powstaje wówczas,

gdy urzeczywistnia się przymierze

małżeńskie, które otwiera małżonków

na dozgonną wspólnotę miłości i życia

Komunia małżonków

„Komunia" małżonków daje początek

wspólnocie, jaką jest rodzina. ("List do

Rodzin").

Jan Paweł II o miłości



„Nie ma

solidarności bez

miłości”

.



„Człowieka mierzy

się miarą serca.



„Człowiek jest tyle

wart, ile potrafi

kochać, wierzyć i

dać”

Zachwyt nad miłością



Miłość mi

wszystko

wyjaśniła,

Miłość wszystko

rozwiązała

-

dlatego

uwielbiam tę

Miłość,

gdziekolwiek by

przebywała...

Jan Paweł II uczył nas miłości

w Ełku

„Nie zatwardzajmy serc,

gdy słyszymy krzyk

biednych.

Starajmy się usłyszeć to

wołanie.

Starajmy się tak

postępować i tak żyć,

by nikomu w naszej

Ojczyźnie nie brakło

dachu nad głową

i chleba na stole, by nikt

nie czuł się samotny,

pozostawiony bez

opieki.”

Dlaczego miłość w życiu

człowieka jest tak ważna?



J

an Paweł II kochał nas wszystkich pomimo wad, kolorów

skóry, innych religii czy języków.



Czym byłby świat bez miłości? Lepiej nie myśleć! Bez

współczucia, bez przyjaźni, bez poświęcenia…

Podsumowanie

„ Człowiek nie może żyć bez

miłości. Człowiek pozostaje

dla siebie istotą

niezrozumiałą, jego życie

jest pozbawione sensu, jeśli

nie objawi mu się Miłość,

jeśli nie spotka się z

Miłością, jeśli jej nie dotknie

i nie uczyni w jakiś sposób

swoją, jeśli nie znajdzie w

niej żywego uczestnictwa.”

Tego uczył nas Jan Paweł II,

który całym życiem

naśladował Jezusa

Chrystusa.