ARTYKUŁ PROMOCYJNY
WETERYNARIA W PRAKTYCE
71
www.weterynaria.elamed.pl
MARZEC • 3/2012
Niniejszy opis przypadku demon-
struje skuteczne zastosowanie pre-
paratu FortiFlora® Canine w terapii
przewlekłej idiopatycznej biegunki
z jelita grubego u otyłego psa rasy
rottweiler.
Leczenie i kontrola
Początkowo nie wdrożono żadnego le-
czenia, ponieważ, wobec wyników ba-
dań dodatkowych, postawione zostało
podejrzenie przewlekłej idiopatycznej
biegunki z jelita grubego.
Po upływie 1 miesiąca od konsulta-
cji właściciel powrócił z wykonywany-
mi codziennie notatkami.
Cassia oddawała kał średnio 3-krotnie
w ciągu dnia, a w pewne dni częstotli-
wość defekacji była większa niż 5 razy
dziennie. W tych dniach kał był luź-
ny lub nawet płynny pod koniec de-
fekacji (punktowa ocena konsystencji
kału około 6). W kale nieobecne były
zarówno śluz, jak i krew. Cassia wyda-
wała się odczuwać zdecydowany dys-
komfort i wykazywała silną potrzebę
defekacji, „była gotowa oddać kał nie-
zależnie od tego, gdzie się znajdowa-
ła”. Niestety, te okresowe nawroty nie
wydawały się być powiązane z jakimi-
kolwiek szczególnymi okolicznościa-
mi, takimi jak bardzo wietrzny dzień,
obca osoba odwiedzająca dom, itd. Je-
dynym zjawiskiem, które wydawało się
mieć powiązanie, było zwiększenie się
„hałasu”, gdy obydwa psy bawiły się
ze sobą, w dni, w których kał był bardzo
obfi ty i płynny. Z uwagi na to, że Cas-
sia w tym momencie już była na diecie
względnie bogatej we włókno i ubogiej
w tłuszcz, a także na fakt, że zawartość
białka w diecie hipoalergicznej lub
lekkostrawnej nie pozwalał na ograni-
czenie podaży kalorii, co w tym przy-
padku było niezbędne, zadecydowa-
no o kontynuowaniu dotychczasowej
diety. Ilość podawanej karmy została
zmieniona na 630 g dziennie podzie-
lone na 2 posiłki (odpowiadało to ogra-
niczeniu o 30% dla osiągnięcia opty-
malnej masy ciała 55 kg). Rozpoczęto
(BCS 8/9). Jej optymalną masę ciała
oszacowano na 55 kg. Biegunki nie
stwierdzono, a wyniki ogólnego ba-
dania klinicznego, w tym palpacyjne-
go badania jamy brzusznej były pra-
widłowe.
Rozpoznanie różnicowe
i badania dodatkowe
Wzięto pod uwagę kilka rozpoznań róż-
nicowych dotyczących biegunki wystę-
pującej u Cassii, takich jak:
– parazytozy przewodu pokarmowego:
w teorii kontrolowane z użyciem
środków przeciwpasożytniczych
o szerokim spektrum działania, jed-
nak wykonano badanie kału;
– choroba zapalna;
– proces nowotworowy;
– przewlekła idiopatyczna biegunka
z jelita grubego;
– alergia lub nietolerancja pokarmo-
wa.
Wyniki badania morfologicznego
i biochemicznego krwi nie ujawniły
żadnych nieprawidłowości. Badanie
kału dało wynik ujemny, żadnych nie-
prawidłowości nie stwierdzono rów-
nież badaniem ultrasonografi cznym.
Następnie przeprowadzono rektokolo-
noskopię. Śluzówka prostnicy i okręż-
nicy wyglądała prawidłowo, a badanie
histopatologiczne bioptatów pobra-
nych w czasie endoskopii nie ujawni-
ło żadnych nieprawidłowości. Poziom
kwasu foliowego i witaminy B
12
mieścił
się w granicach normy. Obiektywiza-
cja biegunki wydawała się być trudna.
Właściciel został poproszony o zapisy-
wanie w notatniku wyglądu kału, czę-
stości jego oddawania, tego, czy wy-
stąpiła nagła potrzeba jego oddania,
oraz wszystkiego, co jest odstępstwem
od normy.
Dr Nathalie Priymenko, DVM, PhD, ECVCN Diplomate, ENVT
Toulouse, France
Terapia przewlekłej idiopatycznej
biegunki z jelita grubego
u otyłego psa z zastosowaniem suplementu probiotycznego
Wywiad
Cassia jest 3-letnią, niesterylizowaną
suką rasy rottweiler o wadze 63 kg.
Od czasu jej adopcji w wieku 2 mie-
sięcy, występowała u niej nawracająca,
okresowa biegunka z nagłą potrzebą
defekacji. Cassia mieszka w ogrodzie,
po którym może swobodnie się prze-
mieszczać wraz ze swoją siostrą. Opi-
sana została jako pies bardzo uczucio-
wy, a także zachowujący się bardzo
destrukcyjnie w ogrodzie. Psa określo-
no jako „bulimicznego”, często gotowe-
go zjeść prawie wszystko.
Obydwa psy były poddawane regu-
larnemu odrobaczaniu i zabezpiecza-
ne przeciwko pasożytom zewnętrznym.
Dostęp do wszystkiego, co znajdowało
się w ogrodzie i łatwo mogło zostać po-
łknięte, był stopniowo uniemożliwiany
poprzez zastosowanie elektrycznego
ogrodzenia lub przeniesienie do budyn-
ków gospodarczych. U obydwu psów
stosowano dietę kontrolującą masę cia-
ła. Próbowano wcześniej kilku innych
karm, ale żadna z nich nie miała żadne-
go wpływu na biegunkę. Właściciel był
niechętny zmianie diety czy też zmniej-
szaniu ilości podawanej karmy, ponie-
waż po zmniejszeniu wielkości porcji,
między psami dochodziło do bójek.
Badanie kliniczne
W czasie konsultacji Cassia była oży-
wiona, jednakże przy masie ciała
63 kg wykazywała znaczną nadwagę
